13.12 : Badanie dyfuzji i perfuzji

Zrozumienie i badanie dyfuzji i perfuzji ma kluczowe znaczenie w ocenie stanu układu oddechowego i krążenia pacjenta. Procesy te odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu środowiska wewnętrznego organizmu, zapewniając tkankom odpowiednią ilość tlenu i skuteczne usuwanie produktów przemiany materii.

Rola dyfuzji w oddychaniu

Dyfuzja to proces, w którym cząsteczki przemieszczają się z obszaru o wyższym stężeniu do obszaru o niższym stężeniu. W układzie oddechowym zasada ta ułatwia wymianę gazów w płucach. Tlen jest przenoszony z pęcherzyków płucnych, maleńkich pęcherzyków powietrznych w płucach, do krwioobiegu i transportowany do tkanek. I odwrotnie, dwutlenek węgla, produkt odpadowy metabolizmu komórkowego, przedostaje się z krwi do pęcherzyków płucnych w celu wydychania. Skuteczność tego procesu wymiany gazowej jest niezbędna do utrzymania zdrowych funkcji komórkowych i jest głównym przedmiotem oceny układu oddechowego.

Zrozumienie perfuzji w oddychaniu

Perfuzja obejmuje krążenie krwi przez tkanki i narządy, niezbędne do dostarczania tlenu i składników odżywczych. W układzie oddechowym perfuzja jest konieczna, aby dostarczyć bogatą w tlen krew do wszystkich części ciała i przenieść krew wypełnioną dwutlenkiem węgla z powrotem do płuc w celu wydechu.

Pomiar nasycenia tlenem

Nasycenie tlenem reprezentuje odsetek hemoglobiny w krwinkach czerwonych całkowicie nasyconych tlenem. Normalny poziom nasycenia tlenem krwi tętniczej (SaO_2) zazwyczaj mieści się w zakresie od 95% do 100%. Istnieją dwie podstawowe metody pomiaru nasycenia tlenem:

• Analiza gazometrii krwi tętniczej (ABG): Ten test bezpośrednio mierzy nasycenie tlenem z próbki krwi tętniczej, dostarczając szczegółowych informacji na temat poziomu tlenu, dwutlenku węgla i pH krwi. Stanowi złoty standard dokładnej oceny efektywności wymiany gazowej pacjenta.
• Pulsoksymetria: Ta nieinwazyjna metoda szacuje nasycenie tlenem (SpO_2), analizując, w jaki sposób natleniona krew absorbuje światło w porównaniu z krwią odtlenioną. Czujnik jest przymocowany do palca u nogi, palca lub płatka ucha pacjenta. Chociaż jest mniej dokładne niż analiza ABG, jest to wygodne i powszechne narzędzie zarówno w warunkach klinicznych, jak i domowych.

Kapnografia w monitorowaniu oddechu

Kapnografia jest niezbędna w monitorowaniu oddechu i przydatna w ocenie stanu wentylacji pacjenta. Zapewnia w czasie rzeczywistym informację zwrotną na temat stanu oddechowego pacjenta poprzez pomiar stężenia dwutlenku węgla (CO_2) w wydychanym powietrzu na podstawie danych numerycznych i analizy kształtu fali. Końcowo-wydechowy CO_2 (EtCO_2) to maksymalne stężenie dwutlenku węgla na końcu wydechu i jest kluczowym wskaźnikiem w kapnografii. Normalne wartości EtCO_2 wynoszą zazwyczaj od 35 do 45 mmHg.

Fala wytwarzana w kapnografii pomaga zidentyfikować zmiany stanu oddechowego, co czyni ją szczególnie przydatną podczas takich procedur, jak resuscytacja krążeniowo-oddechowa i wentylacja mechaniczna pacjentów.