Identyczne wiązania w obrębie grupy poliatomowej mogą rozciągać się symetrycznie (w fazie) lub asymetrycznie (poza fazą). Podobnie jak w przypadku wiązań wodorowych, drgania te wpływają również na kształt piku IR. Zazwyczaj częstotliwości rozciągania asymetrycznego są wyższe niż częstotliwości rozciągania symetrycznego. Na przykład, aminy pierwszorzędowe wykazują dwa odrębne piki IR w zakresie 3300–3500 cm^-1, co odpowiada rozciąganiu symetrycznemu i asymetrycznemu N-H, podczas gdy aminy drugorzędowe wykazują pojedyncze drgania rozciągające przy ≈ 3300 cm^-1.

Podobnie, wiązania N–H w amidach pierwszorzędowych wykazują dwa rozciągające drgania przy ≈3350 cm^-1 (rozciąganie asymetryczne) i ≈3180 cm^-1 (rozciąganie symetryczne) w stanie stałym, podczas gdy pojedyncze rozciągające drgania N–H są widoczne dla amidów drugorzędowych przy 3300 cm^-1.

W przypadku grupy –NO_2 (nitro), delokalizacja generuje dwa równoważne wiązania N-O, które wykazują zarówno asymetryczne, jak i symetryczne piki absorpcji rozciągania przy ≈1550 i ≈1365 cm^-1, odpowiednio.