Servikal Spondilotik Myelopati Tedavisinde Endoskop Yardımlı Anterior Servikal Diskektomi ve Füzyon

Servikal Spondilotik Miyelopati için Endoskop yardımlı Anterior Servikal Diskektomi ve Füzyon kullanan minimal invaziv bir cerrahiyi tanımladık.

Servikal spondilotik miyelopati (CSM), servikal omurilik hastalığının yaygın bir nedenidir. Spinal endoskopi, büyütülmüş bir görünüm ve su aracılı net bir cerrahi alan gibi cerrahi avantajlar sunar. Bu çalışmada endoskop yardımlı anterior servikal diskektomi ve füzyon (ACDF) prosedürü anlatılmaktadır. Geleneksel ACDF cerrahisine spinal endoskopinin eklenmesi, cerrahi alanı büyütür ve daha hassas operasyonlara izin verir, böylece cerrahi güvenliği artırır. Ameliyat sonrası hastalar, disfaji, hematom veya omurilik yaralanması gibi komplikasyonlar olmaksızın nörolojik fonksiyonda önemli iyileşmeler yaşadılar. Postoperatif görüntüleme, omuriliğin yeterli dekompresyonu ve füzyon kafesinin optimal yerleştirilmesi ile omurilik basısının tamamen rahatladığını gösterdi. Spinal endoskopi ile sağlanan net görüş alanı, ameliyat sırasında servikal anatomik yapıların tanımlanmasını iyileştirerek omurilik ve sinirlerin yaralanma riskini etkili bir şekilde azaltır. Endoskop yardımlı ÖKDF, CSM tedavisinde mükemmel klinik ve radyolojik sonuçlar göstermiştir.

Servikal spondilotik miyelopati (CSM), servikal spondilozun en şiddetli formlarından biridir. CSM, servikal omurgadaki dejeneratif değişikliklerin neden olduğu, intervertebral diskler ve bağlar gibi çevre yapıların dejenerasyonuna yol açan bir grup sendromdur. Bu yapılar daha sonra omuriliği sıkıştırarak uzuv fonksiyon bozukluğuna ve hatta felce neden olur. Erken tanı ve zamanında müdahale, hasta prognozunu iyileştirmek için kritik öneme sahiptir. Konservatif tedaviler başarısız olduğunda veya omurilik disfonksiyonu kötüleştiğinde sıklıkla cerrahi müdahale gerekir ^1,2.

Servikal spondilotik miyelopati (CSM) tedavisi için geleneksel anterior servikal diskektomi ve füzyon (ACDF), anterior servikal korpektomi ve füzyon (ACCF), servikal disk replasmanı (CDR) ve ACDF ile^CDR'yi birleştiren hibrit cerrahi (HS) dahil olmak üzere çeşitli cerrahi seçenekler mevcuttur3. Geleneksel anterior servikal diskektomi ve füzyon (ACDF), omurilik ve sinir köklerini doğrudan dekomprese ederek semptomları etkili bir şekilde hafifleten CSM için yaygın bir tedavi yaklaşımıdır. Bununla birlikte, bu geleneksel cerrahinin dar bir cerrahi alan ve intraoperatif hemostaz ile ilgili zorluklar dahil olmak üzere sınırlamaları vardır. Bu sorunlar özellikle posterior longitudinal ligamentin (OPLL) ossifikasyonu olan hastalarda belirgindir, bu da ameliyat sırasında kompresyon materyalinin tamamen çıkarılmasını önler ve omurilik yaralanması riskini önemli ölçüde artırır ^4,5,6. 1983 yılında Bollati, mikroskop yardımıyla gerçekleştirilen 57 ön servikal ameliyatı bildirdi; Bu hastalar postoperatif komplikasyonları önemli ölçüde azalttı ve güvenlik ve etkinliği artırdı⁷. Geleneksel ACDF ile karşılaştırıldığında, mikrocerrahi teknikler belirli avantajlar sunar; Bununla birlikte, yetersiz hassasiyet, zayıf el-göz koordinasyonu ve cerrahi alandaki kör noktalar gibi zorluklar hala mevcuttur ve bu tekniklerin klinik uygulamasını sınırlamaktadır⁸.

Daha fazla görsel netlik, mükemmel doku tanımlaması ve operasyonel esneklik ile karakterize edilen spinal endoskopik cerrahi teknikler, lomber omurga ameliyatlarında yaygın olarak uygulanmakta ve olumlu klinik sonuçlar elde etmektedir ^9,10,11. Bu nedenle, spinal endoskop tarafından sağlanan açık cerrahi alan altında, spinal endoskopun önünde yer alan ossifikasyon veya serbest nükleus pulpozus dokusunu tamamen çıkarmak için spinal endoskopik teknikleri geleneksel ACDF ile entegre ettik. Bu yaklaşım, geleneksel ameliyatlarla ilişkili kör noktaları ortadan kaldırır ve intraoperatif omurilik yaralanması riskini önemli ölçüde azaltır. Bu makale, endoskop destekli ACDF'nin temel teknik yönlerini tanıtmayı amaçlamaktadır. Geleneksel ACDF cerrahisi önceki çalışmalarda¹² kapsamlı bir şekilde tanımlandığından, bu yazıda tekrarlanmayacaktır.

Bu çalışma Hebei General Hospital Etik Kurulu tarafından onaylanmıştır. Tüm bireysel katılımcılardan bilgilendirilmiş onam alındı.

1. Ameliyat öncesi hazırlık

1. Ameliyattan önce, servikal omurgayı aşırı uzamış bir pozisyonda tutmak için hastayı hastane yatağına sırtüstü pozisyonda yerleştirin, her iki omzunun altına yumuşak yastıklar ve oksiputun altına silindirik bir yastık koyun.
   NOT: Bu adım iki amaca hizmet eder: (1) hastanın cerrahi pozisyona adapte olmasına izin vermek ve (2) hasta uyanıkken hiperekstansiyonun herhangi bir nörolojik semptomu şiddetlendirip şiddetlendirmediğini değerlendirmek.
2. Görüntü üzerinde ameliyat planlaması: Posterior longitudinal ligamanın (OPLL) ossifikasyonunu tespit etmek için sagital ve koronal rekonstrüksiyonlarla birlikte preoperatif bilgisayarlı tomografi (BT) alın. Ameliyat öncesi omurilik kompresyonunu değerlendirmek için manyetik rezonans görüntüleme (MRI) yapın.
   NOT: Sagital BT görüntülerindeki ossifikasyon mesafesi, pencerenin üst ve alt aralıklarının belirlenmesine yardımcı olabilir.

2. Cilt işaretleme ve anestezi

1. Hastayı ameliyat masasına sırtüstü pozisyonda yerleştirin ve cerrahi segmentte cilt işaretleri yapın.
2. İki kez uygulanan iyot uygulayarak ve ardından kesi bölgesinden dışa doğru dairesel bir hareket kullanarak% 75 alkol içeren tek bir uygulama yaparak cerrahi bölgeyi dezenfekte edin. Kesi işlemini sağ ön boyunda enine bir kesi olarak planlayın.
   1. Cerrahi dezenfeksiyon aralığı öncelikle ön boyun ve üst göğsü kapsar. Dikey olarak, mandibulanın alt sınırından sternum ve klavikulanın üst sınırına kadar uzandığından ve yatay olarak her iki taraftaki sternokleidomastoid kasların yan sınırlarına ulaştığından emin olun.
3. Genel anestezi indüksiyonuna başlamadan önce nabız oksijen satürasyonunu %100 korumak için en az 3 dakika boyunca 5 L/dk saf oksijen yüz maskesi kullanarak preoksijenasyon uygulayın. Tek bir anestezi uzmanının intravenöz olarak sufentanil sitrat enjeksiyonu (0.3-0.5 μg / kg), enjeksiyon için sisatrakuryum besilat (0.15-0.20 mg / kg) ve etomidat enjeksiyonu (0.2-0.4 mg / kg) uygulamasını sağlayın, intraoperatif güvenliği sağlamak için elektrokardiyogram (EKG), kan basıncı ve oksijen satürasyonunu sürekli izlerken.

3. Etkilenen segmentin maruziyeti

1. Sağ ön boyunda yaklaşık 3 cm uzunluğunda enine bir kesi yapın (Şekil 1).
2. Smith-Robinson yaklaşımını kullanarak, servikal vertebral gövdenin ve intervertebral diskin ön yüzünü ortaya çıkarın¹². Hedef disk alanını doğrulamak için intraoperatif C-kol floroskopisi kullanın.
3. Etkilenen segmentin anulus fibrozusunu kesin ve omur gövdesinin arka kenarına ulaşılana kadar intervertebral diski ve kıkırdak uç plakalarını kademeli olarak çıkarın.
4. Bir Caspar ekartörü takın ve spinal endoskop sistemini intervertebral boşluğa yerleştirin (Şekil 2).

4. Servikal omurga için endoskopik prosedürler

1. Spinal endoskopik görüntüleme altında, servikal vertebral gövdenin arka kenarındaki kemik mahmuzlarını ele alın ve intervertebral boşluğu genişletin. Üst ve alt kemik mahmuzlarının yanı sıra annulus fibrosusun bağlantı noktalarını çıkarmak için bir çapak kullanın.
   1. Her iki taraftaki kemik çıkarma aralığı, uncovertebral eklemlere kadar uzanır; Preoperatif görüntülemede gözlenen ossifikasyonun yeri ve boyutuna göre kraniyal ve kaudal eksizyonun derecesini belirleyin ve her iki uçta da yeterli eksizyon sağlayın.
   2. Derin annulus fibrosusu çıkarın. Spinal kanalı açmak için dönüşümlü olarak nükleus pulposus forsepsleri, Kerrison zımbaları ve diğer aletleri kullanın ve dekompresyonunuzu omuriliğe doğru aşamalı olarak uzatın (Şekil 3).
      NOT: Çapak alma işlemi sırasında, yüzeysel kemiğin aşırı çıkarılmasını önlemek ve böylece kemikli uç plakayı korumak için yanal taşlama ve yukarı doğru çekiş taşlama tekniklerine öncelik verilmiştir. 30° açılı, eğilme kabiliyetli ve çok yönlü çapaklı bir spinal endoskopun kullanılması, dekompresyon aralığını daha da genişletti ve daha fazla cerrahi hassasiyet sağladı.
2. Omuriliği ortaya çıkarmak için yumuşak posterior longitudinal ligament'i (PLL) kesin. Anulus fibrosus ve PLL'nin yüzeysel tabakası kesildikten sonra, yumuşak PLL'yi kesmek ve PLL ile omurilik arasındaki boşluğu ayırmak için bir Kerrison zımbası ve bir kanca bıçağı kullanın (Şekil 4).
   NOT: Omurilik ve PLL arasındaki boşluk ayrıldıktan sonra, sonraki dekompresyon önemli ölçüde daha kolay hale gelir. PLL'nin çıkarılması ve omurilik maruziyeti bu prosedürde kritik adımlardır.
3. OPLL'li hastalar için, yumuşak PLL'nin çıkarılması ve omuriliğin açığa çıkması ile işleme başlayın. Kemikleşme ile dura mater arasında yapışma olup olmadığını doğrulamak için kemikleşme ile omurilik arasındaki boşluğu değerlendirmek için bir sinir kökü disektörü kullanın. Dura mater tamamen açığa çıkana kadar kemikleşmiş ligamenti kademeli olarak çıkarmak için 45 ° nükleus pulposus forseps veya Kerrison zımbası kullanın. Dura materin nabzının tatmin edici olup olmadığını kontrol etmek için endoskopik görselleştirme yapın (Şekil 5).
   NOT: Bu işlem sırasında, operasyonel esnekliği ve güvenliği artırmak için dönüşümlü olarak bir çapak, sinir kökü disektörü, nükleus pulpozus forseps veya Kerrison zımbası kullanıldı.
4. Hemostaz için bipolar elektrokoagülasyon probları kullanın ve kanamayı kontrol etmeye yardımcı olmak için sıvı jelatin uygulayın. Cerrahi alanın aktif kanama içermediği onaylandıktan sonra, spinal endoskopu yavaşça geri çekin (Şekil 6).
   NOT: Negatif basıncın neden olduğu dural herniasyonu önlemek için spinal endoskopun hızlı bir şekilde çıkarılmasından kaçının.
5. Uygun boyutta bir titanyum ağ kafesini otolog kemikle doldurun ve intervertebral boşluğa yerleştirin. Cerrahi segmenti kaplayacak kadar uzun bir titanyum plaka seçin ve postoperatif stabilite ve başarılı füzyon sağlamak için geleneksel ACDF^12'nin standart prosedürünü izleyerek titanyum plakayı sabitlemek için omurlara altı vida implante edin.

5. Ameliyat sonrası bakım

1. Sürekli EKG izlemesi yapın ve aralıklı oksijen inhalasyonu ve nebulizasyonu uygulayın; Hastayı öksürmeye ve balgam çıkarmaya teşvik edin.
2. Hastanın ağrı yoğunluğunu sorgulayarak değerlendirin ve gerektiğinde derhal steroid olmayan analjezikler uygulayın.
3. Ekstremite kas gücü ve duyusal fonksiyondaki değişiklikleri yakından izleyin.
4. Ameliyat sonrası 24 saat içinde drenaj hacmi 30 mL'den az olduğunda drenaj tüpünü çıkarın.

Bu çalışmaya Ocak 2024'ten Kasım 2024'e kadar endoskop yardımlı ACDF cerrahisi geçiren 20 hasta dahil edildi. Yaş ortalaması 62.2 idi ve çalışma örneklemi 9 kadın ve 11 erkekten oluşuyordu. Ortalama ameliyat süresi 125.5 dk ve ortalama kan kaybı 59.0 mL idi (Tablo 1 ve Tablo 2). Tüm hastalar, preoperatif skorlara kıyasla daha düşük postoperatif görsel analog skala (VAS) skorları ve postoperatif JOA skorlarında anlamlı iyileşme ...

Anterior servikal diskektomi ve füzyon (ACDF), servikal spondilotik miyelopatinin (CSM) tedavisinde yaygın bir cerrahi yöntemdir ve tatmin edici klinik sonuçları vardır^13,14. Bununla birlikte, geleneksel cerrahi, sınırlı bir cerrahi alan ve hemostaz ile ilgili zorluklar gibi zorluklarla karşı karşıyadır. Bu problemler özellikle posterior longitudinal ligamanın (OPLL) ossifikasyonu veya uzak disk herniasyonu duruml...

Yazarların beyan edebilecekleri herhangi bir çıkar çatışması yoktur.

Hiç kimse