Transperineal Prostat Biyopsisi Çift Düzlem Prob Kılavuzluğunda Koni Şeklinde Çift Delikli Yöntem Kullanılarak

Bu çalışma, koni şeklinde çift delikli yöntem ve çift düzlem prob kılavuzluğu kullanılarak geliştirilmiş bir transperineal prostat biyopsi tekniği sunmaktadır. Bu modifikasyonlar travmayı azaltır, hastanın iyileşmesini artırır ve biyopsi doğruluğunu iyileştirir, bu da prosedürü prostat kanseri teşhisi için güvenilir ve minimal invaziv bir yaklaşım haline getirir.

Erkeklerde en sık görülen ikinci malignite olan prostat kanseri, doğru tanı için sıklıkla biyopsi yapılmasını gerektirir. Bu çalışmada lokal anestezi altında gerçekleştirilen transperineal koni şeklinde çift delikli prostat biyopsi yöntemi mikroultrason eşliğinde sunulmuştur. Bu yenilikçi teknik, hasta konforunu artırırken ve advers olayları azaltırken yüksek tanı doğruluğunu koruyan minimal invaziv bir yaklaşım sunar. Koni şeklindeki çift delik yöntemi, doku travmasını en aza indirmek ve iyileşme sürelerini kısaltmak için tasarlanmıştır. Çift düzlemli ultrason probu, hassas, gerçek zamanlı iğne navigasyonunu kolaylaştırır ve lezyon hedefleme doğruluğunu artırır.

526 vakanın retrospektif analizi, geliştirilmiş yöntemin, çift düzlem prob kılavuzluğu kullanılarak lezyon lokalizasyonu için prosedür süresini 30 dakikadan 10 dakikaya önemli ölçüde azalttığını gösterdi. Ayrıca, istatistiksel karşılaştırmalar ağrı skorlarında belirgin bir azalma olduğunu ve özellikle enfeksiyon oranının bugüne kadar sıfırda kaldığını ortaya koymuştur. Genel veya spinal anestezi gerektiren önceki tekniklerle karşılaştırıldığında, bu yöntem travmayı en aza indirir ve işlem sonrası ciltte sadece iki küçük iğne delinmesi ile iyileşmeyi hızlandırır. Bulgular, mikro ultrason rehberliğinde bu basit, minimal invaziv prostat biyopsi tekniğinin etkinliğinin ve güvenliğinin altını çizerek, tanısal doğruluktan ödün vermeden hasta sonuçlarını iyileştiren bir alternatif sunmaktadır.

Prostat kanseri, dünya çapında erkekler arasında en sık teşhis edilen ikinci kanseri ve kansere bağlı ölümlerin önde gelen nedenini temsil eden önemli bir küresel sağlık sorunudur¹. Son epidemiyolojik verilere göre, kısmen yaşlanan popülasyonlar ve gelişmiş teşhis yetenekleri nedeniyle insidansı artmaya devam ediyor. Prostat kanserinin erken ve doğru tespiti, tedavi kararlarını ve uzun vadeli prognozu önemli ölçüde etkilediği için kritik öneme sahiptir². Yüksek prostat spesifik antijen (PSA) düzeyleri veya parmakla rektal muayenede anormal bulguları olan hastalar için biyopsi, histopatolojik doğrulama ve risk sınıflaması için temel taşı olarak hizmet veren kesin tanı prosedürüdür.

Geleneksel olarak, transrektal ultrason kılavuzluğunda biyopsi (TRUS-Bx) yöntemi, rektal mukozadan prostat bezine biyopsi iğnesi sokularak prostat biyopsileri yapmak için kullanılmıştır. Son birkaç on yılda yaygın olarak benimsenmesine rağmen, transrektal yaklaşım birkaç önemli sınırlama sunmaktadır. En acil endişelerden biri, rektal duvarın doğrudan penetrasyonu ve dışkı florasına maruz kalma nedeniyle idrar yolu enfeksiyonları, prostatit ve sepsis dahil olmak üzere yüksek bulaşıcı komplikasyon oranıdır. Çalışmalar, biyopsi sonrası sepsis riskinin, profilaktik antibiyotik uygulamasıyla bile %2 ila %7 arasında değişebileceğini ve hem hastalar hem de sağlık sistemleri üzerinde önemli bir yük oluşturduğunu tahmin etmektedir ^3,4. Ayrıca, transrektal yol genellikle prostat kanserlerinin yaklaşık% 70'inin kaynaklandığı prostatın periferik bölgesine sınırlı erişim sağlar ve bu da potansiyel olarak yetersiz örneklemeye ve klinik olarak anlamlı lezyonların yetersiz teşhisine yol açar.

Bu zorluklara yanıt olarak, transperineal biyopsi yaklaşımı daha güvenli ve daha doğru bir alternatif olarak artan ilgi görmüştür. Transrektal yöntemden farklı olarak, transperineal yol rektal mukozayı atlar, böylece rektal bakterilerden kontaminasyon riskini ortadan kaldırır ve işlem sonrası enfeksiyon insidansını önemli ölçüde azaltır⁵. Güvenlik avantajlarına ek olarak, transperineal yaklaşım, hem ön hem de periferik bölgeler dahil olmak üzere tüm prostat bezine üstün erişim sağlayarak daha kapsamlı bir örnekleme stratejisi sağlar. Multiparametrik MRG ve ultrason füzyon rehberliği gibi gelişmiş görüntüleme tekniklerinin entegrasyonu, biyopsi öncesi görüntülemede tanımlanan şüpheli lezyonların hassas bir şekilde hedeflenmesini sağlayarak transperineal biyopsilerin tanısal verimini daha da artırmıştır⁶.

Bu gelişmelere rağmen, standart transperineal biyopsi teknikleri de sorunsuz değildir. Hastalar genellikle uzun işlem süreleri nedeniyle rahatsızlık yaşarlar ve bu yaklaşımda iğne kılavuzluğunun karmaşıklığı daha fazla teknik uzmanlık gerektirebilir. Bu sınırlılıkların farkında olan hastanemiz, işlem verimliliğini, doğruluğunu ve hasta konforunu artırmak için transperineal biyopsi tekniğinde yeni bir değişiklik geliştirmiştir. Özellikle, doku travmasını en aza indirmek ve iyileşme sürelerini kısaltmak için tasarlanmış koni şeklinde bir çift delik yöntemini uygulamaya koyduk. Bu teknik, hassas, gerçek zamanlı iğne navigasyonunu kolaylaştıran ve lezyon hedefleme doğruluğunu artıran çift düzlemli bir ultrason probunun kullanılmasıyla daha da desteklenir.

Bu çalışmanın amacı, bu rafine transperineal biyopsi yönteminin ayrıntılı bir tanımını yapmak ve klinik sonuçlarını değerlendirmektir. Çift düzlemli prob kılavuzluğunda koni şeklindeki çift delikli yöntemin güvenliğini, tanısal doğruluğunu ve prosedürel verimliliğini sistematik olarak analiz ederek, mevcut biyopsi tekniklerinin sınırlamalarını ele alma potansiyelini göstermeyi ve prostat kanseri teşhisi için yeni bir bakım standardı oluşturmayı amaçlıyoruz. Bu araştırmadan elde edilen bulgular, ürolojik onkoloji alanında hasta sonuçlarının iyileştirilmesi ve klinik uygulamanın ilerletilmesi için önemli çıkarımlara sahiptir.

Bu çalışma Jiangnan Üniversitesi Tıp Merkezi Etik Kurulu tarafından onaylanmıştır (No. 2023-Y-038). Bu çalışmada biyopsi örneklerinin kullanılması için tüm hastalardan bilgilendirilmiş onam alındı. Araştırma boyunca hasta gizliliği sıkı bir şekilde korunmuştur.

1. Ultrason probunun hazırlanması

1. Çift düzlemli ultrason probunu 2x'i %75 etanol ile dezenfekte edin.
2. Probun her iki arayüzüne de akustik jel uygulayın. Probu steril bir dönüştürücü kılıfla örtün, tüm hava kabarcıklarının çıkarıldığından emin olun ve sapın ve tellerin sterilitesini korumak için steril bir koruyucu kapak kullanın.
3. Ultrason makinesini prostat biyopsi koşullarını önceden ayarlayacak şekilde ayarlayın, hastanın görüntüleme verilerine göre derinliği ayarlayın ve prostatın en büyük boyutunun en az 1 cm ötesinin görünür olduğundan emin olun (Şekil 1A).
   1. Dönüştürücü özelliklerini ayarlayın. Görüntü çözünürlüğünü ve doku penetrasyonunu dengelemek için dönüştürücünün merkezi frekansını 6 MHz'e ayarlayın. Kare hızını maksimum 22 Hz'e ayarlayarak biyopsi prosedürü sırasında sorunsuz ve gerçek zamanlı görüntüleme sağlar.
   2. Doku ısınma riskini en aza indirmek ve hasta güvenliğini sağlamak için prosedür boyunca termal indeksi (TIS) 1.0'ın altında tutun.
   3. Yumuşak dokular üzerindeki mekanik etkiyi azaltmak için hastanın anatomisine ve doku özelliklerine bağlı olarak mekanik indeksi (MI) 0,6 ile 1,0 arasında ayarlayın.
   4. Başlangıçta kazancı %50 ile %70 arasında ayarlayın, ardından arka plan gürültüsünü en aza indirirken prostat dokularının kontrastını ve görünürlüğünü artırmak için prosedür sırasında ince ayar yapın.
      NOT: Bu çalışmada kullanılan kurulum için Şekil 1B'ye bakınız.

2. Hasta hazırlığı ve anestezi

NOT: Operasyondan önce operatörler maske, şapka ve eldiven takmalı ve ellerini dezenfekte etmelidir.

1. Hastadan, anüs yatağın kenarında ve skrotum perineyi ortaya çıkarmak için yukarı doğru bantlanmış olarak litotomi pozisyonunu almasını isteyin. Başı destekleyin ve rahatlık ve mahremiyet için cinsel organların üzerine bir örtü yerleştirin. Anüsü cerrahın dirseği hizasına yerleştirmek için yatak yüksekliğini ayarlayın.
2. Rektuma 5 mL steril parafin yağı uygulayın.
   NOT: Bu süre zarfında hasta konforunu sağlayın ve gerekli tüm malzemeleri hazırlayın.
3. Perineal cildi skrotumdan anüse kadar iyotla dezenfekte edin.
4. Saat 10 ve saat 2 pozisyonlarında, anüsten 2 cm uzakta, saat 10 ve 2 pozisyonlarında 0,07 x 3,2 cm'lik bir iğne kullanarak 10 mL% 2 lidokain uygulayın^{ve her 7} noktaya yaklaşık 1 mL lidokain enjekte edin.
5. Çift düzlemli probu rektuma yerleştirin, ardından ultrason rehberliğinde daha derin anestezi için 0,7 x 80 mm'lik bir iğneye geçin. Lidokaini perineal dokulara ve prostat kapsülüne (prostat tepesini hedefleyen) enjekte edin (Şekil 1C).
   NOT: Verimliliği ve doğruluğu sağlamak için, bu adım ultrason rehberliğinde gerçekleştirilmelidir, çünkü hasta anatomisi pelvik şekil, gluteal kas sistemi ve obezite ile farklılık gösterir.

3. Biyopsi işlemi

1. Nodüller veya anormal yankı paternleri gibi ilgi alanlarını (ROI'ler) bulmak için hem uzunlamasına hem de enine ultrason düzlemlerini kullanarak prostatın ön taramasını yaparak başlayın. İlk olarak, iyatrojenik tümör tohumlanması riskini en aza indirmek için biyopsiler prostatın ROI olmayan bölgelerine eşit aralıklarla yerleştirilmiş sistematik bir biyopsi yapın.
2. Ultrason rehberliğinde anestezi uygulanmış perineal bölgeden 18 G'lik bir biyopsi iğnesi yerleştirin (Şekil 1D). İlk olarak, iğnenin prostata enine düzlemde girdiğinden emin olarak sistematik bir biyopsi yapın (kesitsel görüntüleme) (Şekil 2). Görüntülemeyi stabilize etmek için probu sabit bir konumda tutun ve iğneyi önceden belirlenmiş yoldan sapmamasını sağlayacak şekilde yönlendirin. Hedeflenmemiş biyopsiler için, iğneyi ultrason ışınına göre dik bir açıyla ilerletin ve normal prostat dokusuna herhangi bir giriş açısını en aza indirin.
3. İğne net bir şekilde görüntülenmezse, ultrason probunu hafifçe yeniden yönlendirmek için ayarlayın ve iğne yolunun en iyi görünümünü elde etmek için probu küçük artışlarla döndürün. İğne saparsa, iğneyi nazikçe geri çekin ve ucun belirlenen hedef alan içinde kaldığından emin olarak giriş açısını ayarlayın. Hem uzunlamasına hem de enine görünümlerden iğne yörüngesini izlemek için çift düzlemli ultrason sistemini kullanın ve hizalamayı sağlamak için kademeli ayarlamalar yapın. İğne yolunda gerektiği gibi ince ayar yapmak için görsel geri bildirimi kullanarak ayarlamayı hassas bir şekilde gerçekleştirin.
4. Biyopsi iğnesi doğru bir şekilde yerleştirildikten sonra, periferik ve geçiş bölgelerinden doku örnekleri toplamak için biyopsi tabancasını ateşleyin. Şüpheli lezyonların olduğu alanlarda, maksimum tespit doğruluğunu sağlamak için bölge başına 2-3 biyopsi geçişi gerçekleştirin (Şekil 3). Minimum kanamayı sağlamak için biyopsi bölgesinde uygun doku basıncını koruyun.
   NOT: Tek bir geçişin birden fazla bölgeyi örnekleyebildiği durumlarda (yani küçük prostatlarda), sistematik biyopsi atlanabilir veya en aza indirilebilir. Bu, sistematik çekirdek numunelerinin halihazırda örneklenmiş bir ROI ile örtüşeceği veya tek bir geçişin hem prostat tepesinden hem de tabandan örnekleme elde edebileceği durumları içerir.
5. İşlem boyunca, prostat dokusuna doğru girişi sağlamak için ultrason rehberliğinde iğnenin yerleşimini sürekli olarak izleyin. Sapma meydana gelirse, iğneyi önceden belirlenmiş yörünge ile aynı hizada tutarak geri çekin ve yeniden takın.

4. İşlem sonrası bakım

1. Kanama durana kadar steril gazlı bez kullanarak biyopsi bölgelerine kompresyon uygulayın.
2. Hastaya hematüri ve hematospermi gibi olası yan etkiler hakkında bilgi verin.
3. Hastaları idrar retansiyonu açısından izleyin ve gerekirse kateterizasyonu düşünün.

Eylül 2023 ile Ağustos 2024 tarihleri arasında çift düzlem prob rehberliğinde geliştirilmiş koni şeklinde çift delikli yöntem kullanılarak transperineal prostat biyopsisi yapılan 526 hasta üzerinde retrospektif bir analiz yapıldı. Ağrı skorları 1-10 likert ölçeği kullanılarak kaydedildi ve işlemin çeşitli aşamalarında değerlendirildi. Sonuçlar, önceki biyopsi yöntemiyle karşılaştırıldığında ağrı skorlarında anlamlı bir azalma olduğunu göstermiştir. İyileştirilmiş yöntemin uygulandığı hastalar, önceki biyopsi tekniğini alan hastalarda gözlenen 1-2 ağrı skoru aralığına göre belirgin bir iyileşmeyi temsil eden 0-1 ağrı skoru aralığını bildirmiştir (Tablo 1). Bu bölüm, her bir yöntem altında her bir ağrı skoru kategorisindeki (0 ila 3+ puan arası) hasta sayısını özetlemektedir. Her iki yöntemde de, algılanan ağrı seviyelerinin yayılmasını yakalamak için hastaların puanları kategorize edilir. Parametrik olmayan Mann-Whitney U testinin sonuçları, iki yöntem arasında ağrı skorlarında oldukça anlamlı bir fark olduğunu göstermektedir (p < 0.05).

Düşük p değeri, iki yöntem arasındaki ağrı skorlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğunu gösterdi ve bu da modifiye yöntemin biyopsi prosedürü sırasında ağrı yönetiminde kayda değer bir iyileşme sağladığını düşündürdü.

Ağrıdaki bu azalma, lezyon hedeflemenin yüksek hassasiyetine ve modifiye yöntemin minimal invaziv doğasına bağlanabilir. Ayrıca her iki grupta da işlem sonrası anlamlı bir komplikasyon gözlenmedi. Modifiye biyopsi yöntemi uygulanan hastalar daha hızlı iyileşme süreleri ve minimum rahatsızlık bildirdiler. Özellikle, çalışma kohortunda sepsis, prostatit veya diğer enfeksiyon vakaları gözlenmemiştir.

Tespit oranları ile ilgili olarak, geliştirilmiş yöntem %71.29 ile klinik olarak anlamlı bir prostat kanseri (PCa) tespit oranı göstermiştir (Tablo 2). Bu, çift düzlemli prob kılavuzluğuna sahip koni şeklindeki çift delik tekniğinin gelişmiş hassasiyetini vurgular. Yöntemin özellikle yüksek PSA düzeyleri veya şüpheli görüntüleme bulguları olan hastalarda PCa'yı tespit etmede etkili olduğu kanıtlanmıştır. Transperineal yaklaşım, geleneksel transrektal yönteme göre, özellikle rektal girişim veya kronik prostatit öyküsü olan hastalarda enfeksiyon riskinin azalması da dahil olmak üzere çeşitli avantajlar sunmuştur. Ek olarak, transperineal yaklaşım, özellikle PSA düzeyleri yüksek olan veya arka bölgede kanser şüphesi olan hastalarda doğru örnekleme için kritik olan posterior prostata üstün erişim sağlamıştır.

Şekil 1: Mikro ultrason kurulumu, biyopsi tepsisi, iğne yerleştirme ve çift delik pozisyonu. (A) Cerrahın soluna yerleştirilen ultrason makinesi ile prosedür odası kurulumu. (B) (a) 4 cm x 4 cm gazlı bez pedleri, (b) steril tabaka, (c) betadin ile ıslatılmış 4 cm x 4 cm gazlı bez pedleri, (d) 18 G biyopsi iğnesi, (e) 0.07 x 3.2 cm iğne ile 10 mL şırıngalarda %2 lidokain, (f) iğne, (g) İzolasyon şeffaf filmi. (C) İğne veya çift düzlemli prob konumu: iğne saat 10 yönünde (gösterilmemiştir) ve saat 2 konumunda, anüsten 2 cm uzakta. (D) Biyopsi iğnesi veya çift düzlemli prob konumu: biyopsi iğnesi saat 10 konumunda (gösterilmemiştir) ve saat 2 konumunda, anüsten 2 cm uzakta. (E) İki delme iğnesi deliğinin konumu: saat 10 ve saat 2 konumları. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 2: Önerilen teknik için sistematik biyopsi şablonu. (A) Sagital düzlemden koni şeklindeki delinme açısı. (B) Koronal düzlemden iğne deliğinin yeri. (C) Enine kesitten delinme yolu ve ciltte sadece iki delik. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 3: Prostat anatomisi ve biyopsisinin gösterilmesi. (A) Periferik bölgede yer alan tüm dokuyu gösteren sistematik biyopsi. (B) Biyopsi iğnesinin üretraya zarar vermesini önleyerek üretranın net bir şekilde görselleştirilmesi. (C) Hedef lezyona isabet eden biyopsi iğnesinin çift düzlem doğrulaması. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Tablo 1: İki yöntemin ağrı skorlarının istatistiksel analizi. Tablo, iki ağrı değerlendirme yöntemini karşılaştıran istatistiksel bir özet sunmaktadır: Modifiye Yöntem ve Geleneksel Yöntem.

Tablo 2: Değiştirilmiş ve geleneksel yöntemler arasında prosedür süresi ve tespit oranlarının karşılaştırılması. Bu tablo, modifiye yöntem ile geleneksel prostat biyopsisi yöntemi arasındaki işlem süresini ve tespit oranlarını karşılaştırır. Modifiye yöntem, geleneksel yönteme (30.24 dakika ± 2.98 dakika, P < 0.0001) kıyasla önemli ölçüde daha kısa bir prosedür süresi (10.13 dakika ± 0.93 dakika) göstermiştir. Ek olarak, modifiye yöntem, toplam 526 numuneden 375 pozitif sonuçla %71,3 gibi daha yüksek bir tespit oranı gösterirken, geleneksel yöntem, 501 numuneden 175 pozitif sonuçla sadece %34,9'luk bir tespit oranına sahipti (P < 0,0001). Bu bulgular, modifiye edilmiş yöntemin hem gelişmiş verimlilik hem de daha yüksek bir algılama oranı sunduğunu göstermektedir. *Süre t-testi kullanılarak istatistiksel olarak analiz edildi (P < 0.0001). **İki yöntemin tespit oranları Ki-kare testi kullanılarak karşılaştırıldı (P < 0.0001).

Çift düzlemli prob kılavuzluğu ile birleştirilmiş koni şeklindeki çift delikli yöntem, transperineal prostat biyopsi sürecinde önemli klinik ilerlemeler sağlar. Bu tartışma, bu yeniliklerin spesifik faydalarını ve daha geniş etkilerini inceleyecek, katkılarını mevcut klinik uygulamalar içindeki katkılarını bağlamsallaştıracak ve bunları yerleşik yöntemlerle karşılaştıracaktır.

Gelişmiş lezyon lokalizasyonu ve etkinliği
Lezyon hedefleme için çift düzlemli probun tanıtılması, biyopsi prosedürünü önemli ölçüde optimize eder. Geleneksel olarak, lezyon hedefleme zaman alıcı olabilir, birden fazla ayarlama ve gerçek zamanlı görüntü yeniden yönlendirme ihtiyacı nedeniyle genellikle 30 dakikaya kadar uzayabilir. Çift düzlemli prob ile çalışmamız, hedefleme süresinde kayda değer bir azalma gösterdi ve bunu sadece 10 dakikaya indirdi. Prosedürel verimlilikteki bu gelişme, yalnızca klinik ekipler için iş akışını kolaylaştırmakla kalmaz, aynı zamanda bir hastanın potansiyel olarak rahatsız edici bir pozisyonda kalması gereken süreyi en aza indirir. Daha kısa biyopsi süreleri, daha az hasta stresi ve daha düşük prosedürel yorgunluk riski ile ilişkilidir, bu da hem hasta uyumunu hem de doku örneklemesinin hassasiyetini etkileyebilir.

Probun çift düzlem özelliği, aynı anda uzunlamasına ve enine görselleştirmeye izin vererek, prostat anatomisine göre iğne yörüngesinin daha kapsamlı bir görünümünü sağlar. Bu çok boyutlu yaklaşım, operatörün lezyonların periferik bölge gibi daha az erişilebilir alanlarda bulunduğu karmaşık vakalarda gezinme yeteneğini geliştirir. Probu yeniden konumlandırmadan iğne yolunu hassas bir şekilde ayarlama yeteneği, iğne sapması ve kaçırılan hedefler olasılığını azaltır, böylece daha yüksek teşhis doğruluğuna katkıda bulunur. Bu, doğru örneklemenin uygun hastalık derecelendirmesi ve sonraki tedavi planlaması için kritik olduğu göz önüne alındığında özellikle önemlidir.

Hasta travmasının azaltılması ve işlem sonrası iyileşmenin azaltılması
Koni şeklindeki çift delikli yöntemin önemli bir avantajı, minimal invaziv doğasıdır. Cildin çeşitli bölgelerine birden fazla iğne yerleştirilmesini içeren geleneksel çoklu delme tekniklerinin aksine, bu yöntem giriş noktalarını sadece iki küçük delinme ile sınırlar (Şekil 1E). Bu sadece perineal dokuya ani travmayı azaltmakla kalmaz, aynı zamanda daha hızlı ve daha az ağrılı bir iyileşmeyi de kolaylaştırır. Gözlemlerimiz, bu yönteme maruz kalan hastaların, geleneksel biyopsi yapılanlara kıyasla işlem sonrası daha az ağrı bildirdiklerini ve günlük aktivitelerine daha hızlı döndüklerini göstermiştir.

En aza indirilmiş travma, kanama ve enfeksiyon gibi komplikasyon riskinin azalmasına, transperineal prosedürlerle ilgili yaygın endişelere katkıda bulunur⁸. Bu, transperineal yaklaşımın güvenlik profilini, özellikle de transrektal biyopsilere kıyasla enfeksiyon risklerini sınırlama kabiliyetini vurgulayan diğer çalışmalardan elde edilen bulgularla uyumludur. Kohortumuzda, komplikasyon insidansının azalması belirgindi, bu da bu yöntemin prostat örneklemesi için daha güvenli bir alternatif olarak daha geniş çapta benimsenmesini destekledi.

Karşılaştırmalı etkinlik ve güvenlik
Çift düzlemli prob yöntemini yerleşik tekniklerle birlikte incelerken, hem enfeksiyon oranlarında hem de hasta rahatsızlığında önemli azalmayı vurgulamak önemlidir. Örneğin, transrektal biyopsiler, tarihsel olarak popüler olsa da, rektal floranın prostat veya kan dolaşımına girmesi ve enfeksiyonlara yol açması riskini taşır. Çalışmalar, transperineal yaklaşımların, fekal kontaminasyon riskinin azalması nedeniyle daha düşük işlem sonrası enfeksiyon oranları ile daha güvenli bir alternatif sunduğunu göstermiştir ^5,9. Bulgularımız bu avantajı doğrulamaktadır, çünkü hasta kohortumuzda çift düzlemli prob ve koni şeklindeki giriş stratejisi kullanılarak herhangi bir enfeksiyon bildirilmemiştir.

Açık avantajlarına rağmen, çift düzlemli prob tekniği bir öğrenme eğrisi ile birlikte gelir. Operatörler, iğne açısını gerçek zamanlı olarak ayarlarken her iki düzlemin tutarlı bir şekilde görselleştirilmesini sağlamak için probu kullanma konusunda yeterlilik kazanmalıdır. İlk eğitim, uzun süreli uygulama seansları gerektirebilir, ancak uzun vadeli faydalar - özellikle zorlu periferik bölge lezyonları için geliştirilmiş doğruluk ve daha iyi hasta sonuçları - eğitime yapılan yatırımı haklı çıkarır. Periferik zon lezyonları sıklıkla klinik olarak anlamlı prostat kanserinde rol oynadığından, gelişmiş hedefleme doğruluğu kapsamlı prostat örneklemesi için gereklidir^10,11.

Klinik uygulama ve gelecekteki araştırmalar için çıkarımlar
Bu yöntemlerin rutin klinik uygulamaya entegrasyonu, özellikle yüksek tanı doğruluğu ve hasta güvenliğine öncelik veren tesislerde biyopsi protokollerini yeniden tanımlayabilir. Gelecekteki araştırmalar, bu yöntemin sınırlı kaynaklara sahip toplum hastaneleri de dahil olmak üzere çeşitli klinik ortamlarda ölçeklenebilirliğini keşfetmeyi amaçlamalıdır. Ek olarak, hasta tarafından bildirilen sonuçları ve çift düzlem kılavuzlu biyopsiler ile diğer gelişmiş yöntemler (örneğin, MRI hedefli biyopsiler) arasındaki uzun vadeli tanısal etkinliği karşılaştıran çalışmalar, klinik değerini daha da doğrulayabilir. Ayrıca, prob teknolojisi ve otomasyondaki gelişmeler, çift düzlemli görselleştirme ile ilişkili öğrenme eğrisini azaltmaya yardımcı olabilir ve tekniği kapsamlı eğitim almadan uygulayıcılar için daha erişilebilir hale getirebilir. Bu yaygın benimseme potansiyeli, sağlık hizmetlerinin hasta riskini en aza indirirken tanısal hassasiyeti artırmaya yönelik kapsayıcı hedefiyle uyumludur.

Çift düzlemli prob kılavuzluğunda transperineal biyopsi yöntemi, koni şeklindeki çift delikli yaklaşımla birlikte, lezyon lokalizasyonu, prosedürel verimlilik ve hasta güvenliğinde önemli gelişmeler sunar. Bu faydalar, hem hassas hedefleme için gereken süreyi hem de hasta travmasını azaltarak yöntemin geleneksel uygulamalara göre üstünlüğünün altını çizmektedir. Bir öğrenme eğrisi mevcut olsa da, tanısal sonuçlardaki sürekli iyileştirmeler, yöntemin klinik protokollere entegrasyonunu doğrular, daha iyi hasta deneyimlerini teşvik eder ve potansiyel olarak prostat biyopsi prosedürlerinin manzarasını yeniden şekillendirir.

Yazarların beyan edebilecekleri herhangi bir çıkar çatışması yoktur.

Hiç kimse