Bu çalışma, araştırma projesi tarafından finanse edildi: &quot;NanoBioTech ortamı, Progetto 2: Ambiente, Biyo -Teknoloji Teknolojisi: Çevre ve Sağlık Projesi 2: Çevre&quot; Ekotoksikolojik Araçlar ve Yöntemleri Nanopartiküllerin izlenmesi &quot; ) Lazio-Consorzio Hypatia Bölgesi&#39;nden LM&#39;ye verilmiştir. AR, daha önce belirtilen proje çerçevesinde Tor Vergata / Regione Lazio-Consorzio Hypatia Üniversitesi&#39;nden doktora sonrası hibe ile finanse edildi. ISPRA-Tor Vergata Üniversitesi (N. 2015/52857) ile yapılan bir anlaşma, tesislerin karşılıklı kullanımına ve araştırmacıların değişimine izin verdi. Yazarlar, tüm mikrobik faaliyetler için koruyucu meleğimiz olan Prof. Maria Cristina Thaller&#39;e, mikrobik dünyaya ilgi duyma ve konuyla ilgili araştırmalarımızı iyileştirmeye büyük katkılarından dolayı borçluyuz. Yazarlar Andrea Tornambè ve Eri&#39;yi minnetle kabul ettilerKa Magaletti, Fitoplankton ekolojisi ve ekotoksikoloji ile ilgili ISPRA Laboratuarı ile değerli işbirliği için.

1. Reaktiflerin / Materyallerin Hazırlanması <ol><li> Test konsantrasyonları ile etiketlenmiş test kapları olarak 15 mL steril tüplerin yanı sıra bakteri süspansiyonlarının seri seyreltilmesi için steril 1.5 mL tüpler hazırlayın (yaklaşık 300). </li><li> Temas ortamı olarak% 2 NaCl çözeltisi hazırlayın ve sterilize edin. Alternatif olarak, 5-40 arasında değişen tuzluluk derecesine sahip sterilize edilmiş sentetik veya doğal deniz suyu kullanın. </li><li> Etiket talimatlarına göre triptik soya agar (TSA) büyüme ortamını% 2 NaCl ile hazırlayın ve ortamda zaten bulunan NaCl miktarını göz önünde bulundurun. </li><li> Daha önce test konsantrasyonu ve maruz kalma süresi, çoğaltma sayısı ve seyreltme faktörü ile etiketlenmiş 90 mm Petri kaplarına TSA (soğuk ama yine de sıvı) dökün; 19 mL uygun bir hacimdir. </li><li> Triptik soy broth (TSB) büyüme ortamını etiket talimatlarına göre hazırlayın. Maruz bırakma ortamıyla aynı tuzluluk elde etmek için uygun miktarda NaCl ekleyin. </li><li> hazırlamakÇift damıtılmış su ile CuSO4 stok solüsyonu ve 0.22 mikronluk şırınga filtresi kullanarak (gerekli) alikotu sterilize edin. Çevresel numuneler için, numunenin uygun seyreltik aralıklarını hazırlayın ve 0.22 um&#39;lik şırınga filtresi kullanarak sterilize edin. </li><li> Test konsantrasyonları ile etiketlenmiş 15 mL tüpler içine test solüsyonları hazırlayın. Negatif kontrol, 5 mL maruz kalma maddesi (% 2 NaCl) ile doldurun. 5 mL son hacimde test konsantrasyonlarını elde etmek için diğer tüpleri uygun miktarda maruz bırakma ortamı ve CuSO 4 stok solüsyonu ile doldurun. </li></ol> 2. Bakteri İnokülum Hazırlığı <ol><li> Testten 12-18 saat önce, Vibrio anguillarum&#39;un sıvı bir taze kültürü hazırlayın . Steril bir halka kullanarak, katı bir ortamda (TSA) gece boyunca bir kültürden izole edilmiş tek bir koloni seçin. 10 mL TSB ile doldurulmuş bir tüp aşılanır ve 12-18 saat boyunca 25 ° C&#39;de bakteri kültürü kuluçkalanır. </li&gt; <li> 12-18 saat sonra inokulumun spektrofotometrik olarak bakteri konsantrasyonunu hesaplayın. İnküboyu vorteksleyin ve TSB&#39;yi boş olarak kullanarak 600 nm dalga boyundaki optik yoğunluğu ölçün. </li><li> Bilinen bir bakteri konsantrasyonu elde etmek için, bu formüle göre hesaplanan TSB miktarını ilave ederek 2 mL vortekslenmiş aşıdan seyreltin: TSB mL = [(OD / 0.14) x2] - 2. </li><li> Seyreltilmiş inokulumun optik yoğunluğunun 0.140 (± 0.005) olduğunu doğrulayın; bu, McFarland nefelometrik standartta 0.5 noktasına karşılık gelir. </li><li> Seyreltilmiş aşıları 3,000 g&#39;da 10 dakika santrifüjleyin. Süpernatantı eleyin ve 1 mL% 2 NaCl solüsyonunda (maruz kalma ortamı) mikrobiyal pelleti tekrar süspanse edin. </li></ol> 3. Maruz kalmayı test etme <ol><li> Kontrol dahil olmak üzere her tüpe 150 uL yeniden süspanse edilmiş bakteri inokulumu ekleyin. V. anguillarum süspansiyonlarını 25 ° C&#39;de 6 saat karanlıkta ve sürekli olarak inkübe edinÇökmesini önlemek için titriyor. </li><li> Maruz kalma zamanının başında (T 0 ) ve sonunda (T 6 ), maruz kalan tüm bakteri süspansiyonlarında bakteri sayımı koloni oluşturma ünitesi (CFU) sayma yöntemleri kullanılarak gerçekleştirilir. </li><li> Her bir maruz kalmış bakteri süspansiyonunun seri seyreltmelerini üç kat halinde hazırlayın ve on kat seyreltme faktörü uygulayın (10 -5&#39;e kadar). 900 μL maruz kalma ortamı (% 2 NaCl) ile dolu ilgili boruya her bir bakteri süspansiyonundan 100 uL ekleyin. Bakterileri yeniden askıya almak için her adımda vorteks uygulayarak seri seyreltme işlemine devam edin. </li><li> İlgili bölümdeki TSA Petri kaplarındaki 10-4 ve 10-5 seyreltmelerden oluşan plakadan 10 uL. Plakayı döndürerek damlaları küçük bir daireye hızlıca kaydırın. Plakaları 25 ° C&#39;de 48 saat inkübe edin. </li></ol> 4. CFU Sayımı <ol><li> 48 saat sonra, Petri yemeklerinde yetiştirilen kolonileri sayın; Barındıran tabaklar bDoğru sayım için 5 ve 50 koloniler en uygunudur. </li><li> Aşağıdaki formülleri uygulayarak her maruz kalmış bakteri süspansiyonunun mL başına canlı bakteri sayısını hesaplayın: 10 -4 → CFU / mL = n ° CFU x 100 x 10,000 10 -5 → CFU / mL = n ° CFU x 100 x 100,000 </li><li> Kontrol ile karşılaştırıldığında mortaliteyi değerlendirmek için paralel çoğaltılmalarda elde edilen sayımların ortalamasını kullanın. Aşağıdaki formülü kullanarak mortaliteyi yüzde olarak hesaplayın: M% = 100 - [(N / C) * 100] NOT: Burada N = toksik maddeye maruz kaldıktan sonra yetiştirilen CFU / mL sayısı; C = kontrol ortamında yetiştirilen CFU sayısı. </li><li> Uygun bir istatistiksel yazılım kullanarak doğrusal regresyon analiziyle LC 50&#39;yi ( örn . Aktif olarak çoğaltan bakterilerin sayısını mL başına% 50 CFU / mL azaltan toksikant konsantrasyonunu) hesaplayın (materyal tablosuna bakın). Tek yönlü varyans analizi (ANOVA) uygulayınTedaviler arasındaki önemli farklılıkları değerlendirmek için post-hoc pairwise t- testleri sayesinde. </li></ol>

<ol>
	<li>Parvez, S., Venkataraman, C., Mukherji, S. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=A+review+on+advantages+of+implementing+luminescence+inhibition+test+(Vibrio+fischeri)+for+acute+toxicity+prediction+of+chemicals.">A review on advantages of implementing luminescence inhibition test (Vibrio fischeri) for acute toxicity prediction of chemicals.</a> Environm. Internat. 32 (2), 256-268 (2006).</li><li>Rad, M., Shahsavani, D. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Isolation+and+characterization+of+Vibrio+(Listonella)+anguillarum+from+catfish.">Isolation and characterization of Vibrio (Listonella) anguillarum from catfish.</a> Turkish J. Veter. Animal. 34 (4), 413-415 (2010).</li><li>Thompson, F., Iida, T., Swings, J. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Biodiversity+of+Vibrios.">Biodiversity of Vibrios.</a> Microbiol. Mol. Biol. Rev. 68, 403-431 (2004).</li><li>Austin, B., Austin, D. A. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Vibrionaceae+representatives:+characteristics+of+the+disease.">Vibrionaceae representatives: characteristics of the disease.</a> Bacterial Fish Pathogens: Disease of Farmed and Wild Fish. 29-30, 108-115 (1999).</li><li>Larsen, J. L., Mellergaard, S. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Microbiological+and+hygienic+problems+in+marine+aquaculture:+furunculosis+and+vibriosis+in+rainbow+trout+(Salmo+gairdneri).">Microbiological and hygienic problems in marine aquaculture: furunculosis and vibriosis in rainbow trout (Salmo gairdneri).</a> L.). Bull. Eur. Assoc. Fish Pathol. 1, 29-31 (1981).</li><li>Oliver, J. D. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=The+viable+but+nonculturable+state+in+bacteria.">The viable but nonculturable state in bacteria.</a> J. Microbiol. 43 (1), 93-100 (2005).</li><li>Hsieh, C. -. Y., Tsai, M. -. H., Ryan, D. K., Pancorbo, O. C. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Toxicity+of+the+13+priority+pollutant+metals+to+Vibrio+fisheri+in+the+Microtox+chronic+toxicity+test.">Toxicity of the 13 priority pollutant metals to Vibrio fisheri in the Microtox chronic toxicity test.</a> Sci. Total Environ. 320, 37-50 (2004).</li><li>Migliore, L., Rotini, A., Thaller, M. C. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Low+doses+of+Tetracycline+trigger+the+E.+coli+growth:+a+case+of+hormetic+response.">Low doses of Tetracycline trigger the E. coli growth: a case of hormetic response.</a> Dose-Response. 11, 550-557 (2013).</li><li>Adams, M. S., Stauber, J. L. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Development+of+a+whole-sediment+toxicity+test+using+a+benthic+marine+microalga.">Development of a whole-sediment toxicity test using a benthic marine microalga.</a> Environm. Toxicol. Chem. 23 (8), 1957-1968 (2004).</li><li>Manfra, L., et al. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Ecotoxicity+of+diEthylene+Glycol+and+risk+assessment+for+marine+environment.">Ecotoxicity of diEthylene Glycol and risk assessment for marine environment.</a> J. Hazard. Mat. 284, 130-135 (2015).</li><li>. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=.">.</a> Microtox&#174; Acute Toxicity Solid-Phase Test. , 20 (1995).</li><li>. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Metodi+analitici+per+le+acque.+Manuali+e+Linee+Guida+(Analytical+methods+for+waters.+Manual+and+Guidelines).">Metodi analitici per le acque. Manuali e Linee Guida (Analytical methods for waters. Manual and Guidelines).</a> Metodi Ecotossicologici (Ecotoxicological methods). 29 (3), 8030 (2003).</li><li>Heinlaan, M., Ivask, A., Blinova, I., Dubourguier, H. -. C., Kahru, A. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Toxicity+of+nanosized+and+bulk+ZnO,+CuO+and+TiO2+to+bacteria+Vibrio+fischeri+and+crustaceans+Daphnia+magna+and+Thamnocephalus+platyurus.">Toxicity of nanosized and bulk ZnO, CuO and TiO2 to bacteria Vibrio fischeri and crustaceans Daphnia magna and Thamnocephalus platyurus.</a> Chemosphere. 71, 1308-1316 (2008).</li><li>Mortimer, M., Kasemets, K., Heinlaan, M., Kurvet, I., Kahru, A. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=High+throughput+kinetic+Vibrio+fischeri+bioluminescence+inhibition+assay+for+study+of+toxic+effects+of+nanoparticles.">High throughput kinetic Vibrio fischeri bioluminescence inhibition assay for study of toxic effects of nanoparticles.</a> Toxicol. In Vitro. 22 (5), 1412-1417 (2008).</li><li>Bondarenko, O. M., et al. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Multilaboratory+evaluation+of+15+bioassays+for+(eco)+toxicity+screening+and+hazard+ranking+of+engineered+nanomaterials:+FP7+project+NANOVALID.">Multilaboratory evaluation of 15 bioassays for (eco) toxicity screening and hazard ranking of engineered nanomaterials: FP7 project NANOVALID.</a> Nanotoxicology. 10 (9), 1229-1242 (2016).</li><li>Matranga, V., Corsi, I. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Toxic+effects+of+engineered+nanoparticles+in+the+marine+environment:+model+organisms+and+molecular+approaches.">Toxic effects of engineered nanoparticles in the marine environment: model organisms and molecular approaches.</a> Mar. Envir. Res. 76, 32-40 (2012).</li><li>Corsi, I., et al. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Common+strategies+and+technologies+for+the+ecosafety+assessment+and+design+of+nanomaterials+entering+the+marine+environment.">Common strategies and technologies for the ecosafety assessment and design of nanomaterials entering the marine environment.</a> ACS NANO. 8 (10), 9694-9709 (2014).</li><li>Handy, R. D., von der Kammer, F., Lead, J. R., Hassell&#246;v, M., Owen, R., Crane, M. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=The+ecotoxicology+and+chemistry+of+manufactured+nanoparticles.">The ecotoxicology and chemistry of manufactured nanoparticles.</a> Ecotoxicology. 17, 287-314 (2008).</li><li>Kasemets, K., Suppi, S., Kunnis-Beres, K., Kahru, A. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Toxicity+of+CuO+nanoparticles+to+yeast+Saccharomyces+cerevisiae+BY4741+wild-type+and+its+nine+isogenic+single-gene+deletion+mutants.">Toxicity of CuO nanoparticles to yeast Saccharomyces cerevisiae BY4741 wild-type and its nine isogenic single-gene deletion mutants.</a> Chem. Res. Toxicol. 26, 356-367 (2013).</li><li>Ivask, A., et al. <a target="_blank" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?db=PubMed&cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title+Word&term=Mechanisms+of+toxic+action+of+Ag,+ZnO+and+CuO+nanoparticles+to+selected+ecotoxicological+test+organisms+and+mammalian+cells+in+vitro:+A+comparative+review.">Mechanisms of toxic action of Ag, ZnO and CuO nanoparticles to selected ecotoxicological test organisms and mammalian cells in vitro: A comparative review.</a> Nanotoxicology. 8 (1), 57-71 (2013).</li></ol>

Yazarlar, rekabet eden mali çıkarlarının olmadığını beyan ettiler.

Bu çalışma, referans toksikant olan CuSO 4&#39;ün toksik etkilerini değerlendirmek için başarılı bir şekilde uygulanan deniz bakterisi V. anguillarum&#39;la yeni bir biyolojik tahlil açıklamakta olup, açık bir doz-tepki ilişkisi sergilemektedir. Deniz bakterisi V. anguillarum , haloolerant, her yerde bulunan ve deniz ekosistemlerinin temsilcisi olduğu için model organizma olarak seçilmiştir. Test, geniş bir tuzluluk değerleri aralığında (5-40) gerçekleştirilebilir ve mikroorganizmaların tüm test süresince kolayca kurtulabildiği sürece, salma solüsyonlarını ve maruz kalma ortamı olarak sentetik veya doğal deniz suyunu kullanabilir. Bu, acayip ve deniz ortamları da dahil olmak üzere farklı türde numunelerin analiz edilmesini sağlar. Maruz kalma aşamasında kirletici maddeler 8 ile olan etkileşiminden ve biyolojik tepki üzerindeki muhtemel etkisinden kaçınmak için büyüme ortamı gerekmez. thE protokolü güvenilir, hızlı, düşük maliyetli ve nispeten kolaydır. Sıvı-plakalı mikro sayımlar 9&#39;un prosedürü, küçük (örnek) hacimlerin kullanılmasının avantajını sağlar, ancak bu, yüksek bir doğruluk derecesi ve sağlamlık anlamına gelmektedir. Her bir tedavi için üç bağımsız deneme ve tekrarın sonuçları, bu yöntemin yüksek tekrar edilebilirliğini göstermektedir. Bakterinin biyolojik bir model olarak kullanılması ve tekniğin uyarlanabilirliği, bu prosedürün ekolojik ve çevresel önemini desteklemektedir. Diğer kritik teknik konular, bakteriyel inokülumun hazırlanmasında ve prosedürün bazı adımlarında gerekli olan kısırlığa hassasiyettir. Önerilen test, diğer deniz ekotoksikolojik testlerinden (24-96 saat) daha hızlıdır (6 saat) ve daha yüksek organizmaların kullanımından kaynaklanan etik sorunlara yol açmaz. Ayrıca, referans toksikant üzerine ilişkin veriler, akut t ile elde edilenlerle karşılaştırılabilir LC 50 değerlerini göstermektedir<html> Diğer deniz türleri üzerinde 10 , 11 , iyi bir hassasiyet sergilediğini belirtir. Bakteriyel biyolojik tahliller arasında, V. fischeri lüminesans inhibisyon testi en yaygın ve iyi standardize edilmiş 12 . Bu biyolojik tahlil çok hızlıdır (15-30 dakika) ve katı fazlı numunelerin test edilmesi için geçerlidir, ancak lüminesans ölçümlerine müdahale eden renkli ve bulanık örneklerden etkilenebilir. Tuzluluk, yukarıda bahsedilen testin kullanımındaki sınırlayıcı bir faktördür ve% 2 NaCl gerekir 13 . Aksine burada V. anguillarum ile önerilen test, geniş bir tuzluluk değerleri aralığında uygun sonuçlar verir, bulanık veya renkli numuneler için herhangi bir sınırlama getirmez ve parlaklık analiz cihazlarına kıyasla daha az pahalı ekipman gerektirir. Çalışmamızın sonuçları ile V. fisheri&#39;nin literatürdeki sonuçları arasında bir karşılaştırma 14 ,Ss = &quot;xref&quot;&gt; 15 , 16 karşılaştırılabilir EC 50 değerlerini gösterir ve bu biyolojik tahlilin etkinliğini de destekler. Bu biyolojik tahlil, şu anda mikroorganizma için mevcut olan testlerde kullanılan popülasyon büyüme oranı veya enzimatik aktivite inhibisyonu yerine, genellikle mortalite olarak adlandırılan bakteri kültürlenebilirliğinin azaltılmasını değerlendirir. LC 50 hesaplaması, genellikle deniz seviyesinin ekotoksikolojik değerlendirmesine uygulanan ve genellikle bitki noktası olarak hayatta kalma / ölüm oranına sahip olan diğer biyolojik tahliller ile karşılaştırılmasını sağlar. Bu testin güvenilirliğini ve tekrarlanabilirliğini değerlendirmek / onaylamak ve standardizasyonunu ve düzenleyici protokollerde kullanılmasını desteklemek için intercalibration uygulaması yapılması acilen gereklidir. Nanomalzemelerin artan kullanımı ve çevredeki potansiyel salınımı, risk değerlendirmesi ihtiyacını işaret etmektedir 17 . Ancak, klasOrtaya çıkan bu kirleticiler için sical (eko) toksikolojik yaklaşımlar uygun fiyatlı sonuçlar vermez ve bazı adaptasyonlar gerektirebilir 18 . Bu yeni biyolojik tahlilin özellikleri, nanoparçacıkların toksisite değerlendirmesine kolay ve kullanışlı bir uygulama yapmasını sağlar. Aslında, farklı salinities&#39;de tahlil yapma imkanı, toksisiteyi önemli ölçüde etkileyebilen, çevresel bir parametre değişkeni olan farklı iyonik kuvvetler altında nanoparçacık davranışı hakkında bilgi verecektir 19 . Ayrıca organik maddeler toksik etkileri 20 arttırarak absorpsiyonunu kolaylaştırabildiği veya agregaya neden olabileceği, biyoyararlanabilen fraksiyonu ve dolayısıyla toksisitesini düşürebileceği için, büyüme ortamı ve besin maddeleri kullanımına özellikle nanoparçacıkların ekotoksisite değerlendirmelerinde önerilmemektedir21. Sonuç olarak, Vibrio anguillarum üzerindeki biyolojik tahlil apKlasik ve ortaya çıkan kirleticilerin risk değerlendirmesi için kullanılan romantizm aracı, ayrıca deniz ve tuzlu ortamların durumunun değerlendirilmesi için.

Ekotoksikolojik biyolojik tahliller, standart biyolojik modellerle kimyasalların veya çevresel numunelerin toksisitesini değerlendirir, fiziksel, kimyasal ve biyolojik stresörlerin ekosistemler üzerindeki etkilerini bütünleştirir. Ekosistemlerin karmaşıklığı nedeniyle, ekotoksikolojik risk değerlendirmeleri, farklı trofik seviyelerdeki organizmaları içeren bir biyoanaliz testi düşünmelidir. Laboratuvar hayvanları üzerindeki toksisite testleri pahalı, zaman alıcı ve etik açıdan şüpheli olabilir. Hayvan testlerini sınırlandırmak ve alternatif yaklaşımlar geliştirmek ( örneğin, bakteriler ve omurgalı olmayan hayvanlar üzerinde), mevcut AB mevzuatı çerçevesinde bildirilen ve AB Hayvanları Koruma Direktifi, Madde 7&#39;deki Değişiklikler AB Kozmetik Direktifi ve REACH. Kabuklular, balıklar ve algler, deniz ortamında toksisite ölçümleri için büyük oranda kullanılır 1 . Bakteriler önemli bir bileşenEkosistemin ve mikrobik topluluklardaki değişikliklerin biyojeokimyasal döngü ve diğer kritik ekosistem hizmetleri üzerinde önemli etkileri olabilir. Mikroorganizmalara dayanan toksisite testleri, nispeten hızlı, çoğaltılabilir ve ucuz oldukları ve etik sorunları ortaya koymadığı için popülerlik kazanmaktadırlar 2 . Bu çalışmanın amacı, çevre kirleticilerine maruz bırakıldığında deniz bakterisi Vibrio anguillarum&#39;un ( Listonella anguillarum, Vibrionaceae) cevabını değerlendirmek için bir ekotoksikolojik protokolün tanımlanmasıdır. V. anguillarum , polar lekeli bir Gram-negatif, kısa, eğri şeklinde çubuk bakteri (0.5 x 1.5 μm) &#39;dir. Kabuklu su veya tuzlu suda tipik olarak bulunan, yaklaşık 20 ° C&#39;lik bir optimum tuzluluk derecesine ve 25 ° C ile 30 ° C3 arasında en uygun sıcaklığa sahip halotoleranttır. Yaygın olması ve önemli ekolojik rolleri nedeniyle organizma modeli olarak seçilmiştir.Dünya çapında 4 . V. anguillarum&#39;un bazı serotiplerinin, çeşitli denizel ya da acayip balık türlerinde 5 , 6 vibriozise neden olduğu bilinmektedir. Bunun için deneyin bazı aşamaları standart mikrobiyolojik uygulamalar gerektirir, ancak herhangi bir özel güvenlik teçhizatı veya önlem gerekmez. Önerilen toksisite test protokolü, son nokta olarak bakteri kültürlenebilirliğini ( örn. , Replikasyon ve kolonileri oluşturma kabiliyeti) kullanır ve aktif olarak replike olan ve kolonileri oluşturan bakterilerin% 50 azalmasına neden olan konsantrasyonun LC 50&#39;yi belirlemesine izin verir; 6 saatlik maruz kalma. Vibrio&#39;da, diğer mikroplarda olduğu gibi, genel olarak ölüm oranı olarak gösterdiğimiz bu azalma kısmen, yaşanabilir ama kültürsüz olmayan (VBNC) faz 7&#39;deki bireylerden kaynaklanabilir. Bu çalışmada, bu metodu, bakır sülfatın (CuSO 4), Bir referans toksik madde. Bu yöntem, nanomalzemeler gibi ortaya çıkan kirleticiler de dahil olmak üzere kirleticilerin / kimyasal bileşiklerin ekotoksik değerlendirilmesi için uygun bir mikroorganizma temelli test sağlamak üzere geliştirilmiştir. Bu protokolün, mikroorganizmalar için kullanılan mevcut yöntemlere kıyasla yeniliği esas olarak maruz kalma aracı ve son nokta ile ilgilidir. Aslında, maruziyet, büyüme ortamının biyolojik cevabı etkileyebilecek araştırılan kirleticilerle olası herhangi bir etkileşiminden kaçınarak salin solüsyonu içinde gerçekleştirilir 8 . Son nokta bakteri kültürlenebilirliğinin azalmasıdır; bu, bakteri / ekşi ortamlarda ektotoksikolojik tarama için kullanılan hayatta kalma / ölüm oranına dayalı diğer akut sonlanım noktalarıyla kolayca karşılaştırılabilir. Üstelik, protokol hacimleri azaltarak E. coli 9 üzerinde zaten kullanılan likit-plakalı mikro sayım tekniklerini kullanır ve böylece deneysel eff(Ayrıntılar için protokolün 3.3 ve 3.4 adımlarına bakınız).

<table><tbody><tr><td>&lt;i&gt;Vibrio anguillarum&lt;/i&gt; (strain AL 102, serotype O1)</td><td></td><td></td><td>Obtained from the laboratory collection of NOIFMA (Norway)</td></tr><tr><td>Tryptic Soy Agar&amp;nbsp;</td><td>Liofilchem</td><td>610052</td><td>Dehydrated Culture Media</td></tr><tr><td>Tryptic Soy Broth growth medium</td><td>Liofilchem</td><td>610053</td><td>Dehydrated Culture Media</td></tr><tr><td>CuSO&lt;sub&gt;4&lt;/sub&gt;&amp;middot;5H&lt;sub&gt;2&lt;/sub&gt;O</td><td>Sigma-Aldrich</td><td>209198</td><td></td></tr><tr><td>NaCl&amp;nbsp;</td><td>Sigma-Aldrich</td><td>S-3014</td><td></td></tr><tr><td>&lt;strong&gt;Name of Equipment&lt;/strong&gt;</td><td>&lt;strong&gt;Company&lt;/strong&gt;</td><td>&lt;strong&gt;Catalog Number&lt;/strong&gt;</td><td>&lt;strong&gt;Comments/Description&lt;/strong&gt;</td></tr><tr><td>Biosafety Laminar Flow Hood&amp;nbsp;</td><td>ESCO</td><td></td><td></td></tr><tr><td>Incubator&amp;nbsp;</td><td>Fratelli Galli</td><td>Mod. 2100</td><td></td></tr><tr><td>&lt;strong&gt;Name of Software&lt;/strong&gt;</td><td>&lt;strong&gt;Company&lt;/strong&gt;</td><td>&lt;strong&gt;Catalog Number&lt;/strong&gt;</td><td>&lt;strong&gt;Comments/Description&lt;/strong&gt;</td></tr><tr><td>Benchmark Dose Software&amp;nbsp;</td><td>US EPA</td><td>Benchmark Dose 2.4.0&amp;nbsp;</td><td>2012</td></tr></tbody></table>

ecotoxicological method with marine bacteria vibrio anguillarum to evaluate the acute toxicity of environmental contaminants

Bakteriler ekosistemin önemli bir bileşenidir ve mikrobik topluluk değişiklikleri biyojeokimyasal bisiklet ve gıda ağları üzerinde önemli bir etkiye neden olabilir. Mikroorganizmalara dayanan toksisite testleri nispeten hızlı, tekrarlanabilir, ucuz ve etik konularla ilişkili olmadığı için yaygın olarak kullanılır. Burada, deniz bakterisi Vibrio anguillarum&#39;un biyolojik cevabını değerlendirmek için bir ekotoksikolojik yöntem tarif ediyoruz. Bu metot, nanoparçacıklar gibi yeni kirleticiler ve çevresel numuneler de dahil olmak üzere kimyasal bileşiklerin akut toksisitesini değerlendirir. Bitki noktası, toksik maddeye maruz kalma nedeniyle bakteri kültürlenebilirliğinin azaltılması ( yani, koloni çoğaltma ve biçimlendirme kabiliyeti) &#39;dir. Bu azalma genel olarak ölüm oranı olarak adlandırılabilir. Test, LC 50&#39;yi , aktif olarak replike olan ve kolonileri oluşturan bakterilerin% 50 azalmasına neden olan konsantrasyonun saptanmasına izin verir;6 saat boyunca maruz kaldım. Kültürlenebilir bakteriler, koloni oluşturma üniteleri (CFU) bakımından sayılır ve &quot;ölüm oranı&quot; kontrol edilir ve kontrol ile karşılaştırılır. Bu çalışmada bakır sülfatın (CuSO 4 ) toksisitesi değerlendirildi. Üç bağımsız testten sonra, ortalama LC 50 1.13 mg / L ile açık bir doz-yanıt ilişkisi gözlemlendi. Bu protokol, mikroorganizma ile mevcut yöntemlerle karşılaştırıldığında, daha geniş bir tuzluluk aralığında uygulanabilir ve renkli / bulanık numuneler için herhangi bir sınırlama yoktur. Araştırılan kirleticilerle büyüme ortamının muhtemel etkileşimlerinden kaçınarak, maruz bırakma ortamı olarak tuz çözeltisi kullanır. LC 50 hesaplaması, deniz çevresinin ekotoksikolojik değerlendirmelerine sıkça uygulanan diğer biyolojik tahliller ile karşılaştırmayı kolaylaştırır.

V. anguillarum&#39;un dört konsantrasyonda CuSO 4&#39;e maruz bırakılmasına ilişkin üç bağımsız çalışmanın sonuçları açık bir doz-tepki ilişkisi ve aktif olarak çoğaltan ve referans toksikantın konsantrasyonunun artan şekilde kolonileri oluşturan bakterilerin belirgin bir azalmasını göstermektedir ( Şekil 1 ; ANOVA, F = 20.28, p &lt;0.001). CFU / mL sayısı, kontrol (CNTR) ile karşılaştırıldığında 1.25 mg / L&#39;de (post-hoc Tukey testi, p &lt;0.05) anlamlı şekilde azaltıldı. Herhangi bir kültürlenebilir bakteri, test edilen en yüksek konsantrasyonda tespit edildi. Pozlama ortamının geniş tuzluluk aralığı boyunca CuSO4 toksisitesinde herhangi bir fark bulunamadı ( yani, 5, 20 veya 35 g / L NaCl, veriler gösterilmemiştir). Doğrusal olmayan regresyonu gösteren istatistiksel analizin temsili bir çıktısı İlave Şekil 1&#39;de rapor edilmiştir . Üç bağımsız deneme için hesaplanan LC 50 değerleri (&lt;Strong&gt; Tablo 1) bu yöntemin uygulanabilirliği ve tekrarlanabilirliği üzerinde durmaktadır. <img alt="Şekil 1" src="/files/ftp_upload/55211/55211fig1.jpg" /> Şekil 1: CuSO 4&#39;e maruz bırakılan Vibrio anguillarum 4. Farklı konsantrasyonda CuSO 4 ile 6 saat süreyle maruz bırakılan ortalama CFU / mL (CFU = koloni oluşturma birimi) sayısı. Değerler, üç bağımsız denemenin ortalamasını (± SD) temsil etmektedir. Sarı kutularda aktif olarak replike olan ve kontrole (CNTR) göre koloniler oluşturan bakterilerin azaltılması (yüzdeler olarak) rapor edilmiştir. Kontrol ile post-hoc Tukey testine dayanan önemli farklılıklar yıldız işareti ile belirtilmiştir (* = p &lt;0.05; ** = p &lt;0.01). <a href="http://ecsource.jove.com/files/ftp_upload/55211/55211fig1large.jpg" target="_blank">Bu rakamın daha büyük bir versiyonunu görmek için lütfen tıklayınız.</a> Tablo 1: CuSO 4&#39;e maruz bırakılan Vibrio anguillarum için öldürücü konsantrasyon (LC 50 ) değerleri . Üç bağımsız deneme ve araç (± SD) sonuçları bildirildi. Ek Şekil 1: Doğrusal Olmayan Regresyon Analizi. Doğrusal olmayan regresyon analizinin (Logit-Hill modeli) temsilci çıktıları testin sonuçları üzerinde gerçekleştirildi. <a href="http://ecsource.jove.com/files/ftp_upload/55211/suppl_fig_1.tif" target="_blank">Bu rakamı indirmek için lütfen tıklayınız.</a>

Watch this Scientific Journal Video about Ecotoxicological Method with Marine Bacteria Vibrio anguillarum to Evaluate the Acute Toxicity of Environmental Contaminants at JoVE.com

Ecotoxicological Method with Marine Bacteria Vibrio anguillarum to Evaluate the Acute Toxicity of Environmental Contaminants

Bu çalışma, kirleticilerin ekotoksisitesini değerlendirmek için nanomalzemeler gibi gelişmekte olan bulaşıcılar da dahil olmak üzere deniz bakterisini Vibrio anguillarum kullanarak yeni bir protokolü açıklamaktadır . Bu yöntem, LC 50&#39;nin veya 6 saatlik maruz kaldıktan sonra bakteri kültürlenebilirliğinde% 50 azalmaya neden olan ölüm konsantrasyonunun belirlenmesine izin verir.

Deniz Bakterileri ile Ekotoksikolojik Yöntem<emVibrio anguillarum</em&gt; Çevresel Kirleticilerin Akut Zehirliliğini Değerlendirmek

Bacteria are an important component of the ecosystem, and microbial community alterations can have a significant effect on biogeochemical cycling and food ...

ecotoxicological-method-with-marine-bacteria-vibrio-anguillarum-to

Universidad de Cartagena UDEC

Research

JoVE Journal

Environment

Ecotoxicological Method with Marine Bacteria Vibrio anguillarum to Evaluate the Acute Toxicity of Environmental Contaminants

11.0K Görüntüleme.  Institute for Environmental Protection and Research (ISPRA), Rome (Italy).  Bu çalışma, kirleticilerin ekotoksisitesini değerlendirmek için nanomalzemeler gibi gelişmekte olan bulaşıcılar da dahil olmak üzere deniz bakterisini Vibrio anguillarum kullanarak yeni bir protokolü açıklamaktadır . Bu yöntem, LC 50'nin veya 6 saatlik maruz kaldıktan sonra bakteri kültürlenebilirliğinde% 50 azalmaya neden olan ölüm konsantrasyonunun belirlenmesine izin verir. 

Video: Ecotoxicological Method with Marine Bacteria Vibrio anguillarum to Evaluate the Acute Toxicity of Environmental Contaminants

Use of a Battery of Chemical and Ecotoxicological Methods for the Assessment of the Efficacy of Wastewater Treatment Processes to Remove Estrogenic Potency

Endocrine Disrupting Compounds pose a substantial risk to the aquatic environment. Ethinylestradiol (EE2) and estrone (E1) have recently been included in a watch list of environmental pollutants under the European Water Framework Directive. Municipal wastewater treatment plants are major contributors to the estrogenic potency of surface waters. Much of the estrogenic potency of wastewater treatment plant (WWTP) effluents can be attributed to the discharge of steroid estrogens including estradiol (E2), EE2 and E1 due to incomplete removal of these substances at the treatment plant. An evaluation of the efficacy of wastewater treatment processes requires the quantitative determination of individual substances most often undertaken using chemical analysis methods. Most frequently used methods include Gas Chromatography-Mass Spectrometry (GCMS/MS) or Liquid Chromatography-Mass Spectrometry (LCMS/MS) using multiple reaction monitoring (MRM). Although very useful for regulatory purposes, targeted chemical analysis can only provide data on the compounds (and specific metabolites) monitored. Ecotoxicology methods additionally ensure that any by-products produced or unknown estrogenic compounds present are also assessed via measurement of their biological activity. A number of in vitro bioassays including the Yeast Estrogen Screen (YES) are available to measure the estrogenic activity of wastewater samples. Chemical analysis in conjunction with in vivo and in vitro bioassays provides a useful toolbox for assessment of the efficacy and suitability of wastewater treatment processes with respect to estrogenic endocrine disrupting compounds. This paper utilizes a battery of chemical and ecotoxicology tests to assess conventional, advanced and emerging wastewater treatment processes in laboratory and field studies.

Endocrine Disrupting Compounds (EDC) pose a substantial risk to the aquatic environment. Municipal wastewater treatment plants are major contributors to the estrogenic potency of surface waters. The methodology provided in this paper allows for an assessment of the efficacy and suitability of wastewater treatment processes with respect to EDC removal.

Atıksu Arıtma Süreçlerinin Etkinliğinin Değerlendirilmesi için Kimya ve Ekotoksikolojik Yöntemlerinin bir pil kullanılması östrojenik Potency çıkarmak

Endocrine Disrupting Compounds pose a substantial risk to the aquatic environment. Ethinylestradiol (EE2) and estrone (E1) have recently been included in ...

Çevre

Protocol for Acute and Chronic Ecotoxicity Testing of the Turquoise Killifish Nothobranchius furzeri

The killifish Nothobranchius furzeri is an emerging model organism in the field of ecotoxicology and its applicability in acute and chronic ecotoxicity testing has been demonstrated. Overall, the sensitivity of the species to toxic compounds is in the range with, or higher than, that of other model species.
This work describes protocols for acute, chronic, and multigenerational bioassays of single and combined stressor effects on N. furzeri. Due to its short maturation time and life-cycle, this vertebrate model allows the study of endpoints such as maturation time and fecundity within four months. Transgenerational full life-cycle exposure trials can be performed in as little as 8 months. Since this species produces eggs that are drought-resistant and remain viable for years, the on-site culture of the species is not needed but individuals can be recruited when required. The protocols are designed to measure life-history traits (mortality, growth, fecundity, weight) and critical thermal maximum.

Protocol for Acute and Chronic Ecotoxicity Testing of the Turquoise Killifish Nothobranchius furzeri

In this work, we describe an acute, chronic and multigenerational bioassay to study the effects of single and combined stressors on the Turquoise killifish Nothobranchius furzeri. This protocol is designed to study life-history traits (mortality, growth, fecundity, weight) and critical thermal maximum.

Akut ve kronik Ecotoxicity test turkuaz Killifish Nothobranchius furzeri için iletişim kuralı

The killifish Nothobranchius furzeri is an emerging model organism in the field of ecotoxicology and its applicability in acute and chronic ecotoxicity ...

Ecotoxicological Methodologies to Evaluate Biomarkers at Different Scales in Neotropical Anurans

The new questions in ecotoxicology highlight the importance of applying a battery of biomarkers, as this results in ecotoxicological predictions that improve not only the interpretation of the effects of environmental stressors on organisms but also the determination of their possible impact. It is well known that the use of ecotoxicological biomarkers at different levels of organization allows for the prediction of the biological responses of organisms to environmental stressors, which is useful in environmental risk assessment. 
Nevertheless, it is necessary to consider the optimization of basic procedures, to generate historical data in control groups, and to employ specific bioassays to evaluate responses in organs and tissues in order to elucidate the nature and variation of the effects observed. Therefore, the present work aims to describe several ecotoxicological methodologies employed in all stages of neotropical anurans at different ecological levels and to validate them as useful biomarkers to be used both in wildlife and in laboratory conditions. In this work, these biomarkers were applied at the individual/organismic level (body condition index), histological/physiological level (histopathology, histometric, and pigmentary analyses), biochemical level (oxidative stress enzymes), and genetic level (direct and oxidative damage in DNA by comet assay). 
Although these methodologies have small variations or modifications depending on the species, these techniques provide effective biomarkers for evaluating the effect of xenobiotics on anurans, which possess certain characteristics that make them useful indicator species of aquatic and terrestrial ecosystems. In conclusion, the battery of biomarkers employed in the present study has proven to be adequate for estimating toxic responses in Neotropical anurans and can be further recommended as bioindicators for identifying the impact of pollutants on the aquatic ecosystems of the region. Finally, it is recommended to achieve the standardization of these important biomarkers for anurans in specific regions as well as to possibly include them in risk assessments and decision-making.

<meta charset="utf8"></head><body>Neotropik Anuranlarda Biyobelirteçleri Farklı Ölçeklerde Değerlendirmek için Ekotoksikolojik Metodolojiler

In this paper, standardized ecotoxicological methods for the evaluation of biomarkers in neotropical anuran species are presented. Specifically, this paper details several methodologies at different scales of ecotoxicological evaluation, such as the genetic, cellular-histological, biochemical, morphological, and individual levels.

Neotropik Anuranlarda Biyobelirteçleri Farklı Ölçeklerde Değerlendirmek için Ekotoksikolojik Metodolojiler

The new questions in ecotoxicology highlight the importance of applying a battery of biomarkers, as this results in ecotoxicological predictions that ...

Lethality Bioassay Using Artemia salina L.

Natural products have been used since ancient times to produce medicines. Nowadays, there are plenty of chemotherapeutic drugs obtained from natural sources and used against a plethora of diseases. Unfortunately, most of these compounds often display systemic toxicity and adverse effects. In order to better evaluate the tolerability of selected potentially bioactive samples, brine shrimp (Artemia salina) is generally used as a model in lethality studies. The A. salina test is based on the ability of the studied bioactive compounds to kill the microcrustaceans in their larval stage (nauplii). This method represents a convenient starting point for cytotoxicity studies, as well as for the general toxicity screening of synthetic, semisynthetic, and natural products. It can be considered a simple, quick, and low-cost assay, compared to many other assays (in vitro cells or yeast strains, zebrafish, rodents) generally suitable for the aforementioned purposes; moreover, it can be easily performed even without any specific training. Overall, A. salina assay represents a useful tool for the preliminary toxicity evaluation of selected compounds and the bio-guided fractionation of natural product extracts.

Lethality Bioassay Using Artemia salina L.

This work aims to evaluate and review the Artemia salina lethality bioassay procedure, also identified as brine shrimp lethality assay. This simple and cheap method gives information about the general toxicity (considered as a preliminary toxicity evaluation) of samples, namely, natural products.

Artemia salina L. Kullanarak Öldürücülük Biyotahlili

Natural products have been used since ancient times to produce medicines. Nowadays, there are plenty of chemotherapeutic drugs obtained from natural ...

Kimya

Development of a More Sensitive and Specific Chromogenic Agar Medium for the Detection of Vibrio parahaemolyticus and Other Vibrio Species

Foodborne infections in the US caused by Vibrio species have shown an upward trend. In the genus Vibrio, V. parahaemolyticus is responsible for the majority of Vibrio-associated infections. Thus, accurate differentiation among Vibrio spp. and detection of V. parahaemolyticus is critically important to ensure the safety of our food supply. Although molecular techniques are increasingly common, culture-depending methods are still routinely done and they are considered standard methods in certain circumstances. Hence, a novel chromogenic agar medium was tested with the goal of providing a better method for isolation and differentiation of clinically relevant Vibrio spp. The protocol compared the sensitivity, specificity and detection limit for the detection of V. parahaemolyticus between the new chromogenic medium and a conventional medium. Various V. parahaemolyticus strains (n=22) representing diverse serotypes and source of origins were used. They were previously identified by Food and Drug Administration (FDA) and Centers for Disease Control and Prevention (CDC), and further verified in our laboratory by tlh-PCR. In at least four separate trials, these strains were inoculated on the chromogenic agar and thiosulfate-citrate-bile salts-sucrose (TCBS) agar, which is the recommended medium for culturing this species, followed by incubation at 35-37 &#176;C for 24-96 hr. Three V. parahaemolyticus strains (13.6%) did not grow optimally on TCBS, nonetheless exhibited green colonies if there was growth. Two strains (9.1%) did not yield the expected cyan colonies on the chromogenic agar. Non-V. parahaemolyticus strains (n=32) were also tested to determine the specificity of the chromogenic agar. Among these strains, 31 did not grow or exhibited other colony morphologies. The mean recovery of V. parahaemolyticus on the chromogenic agar was ~96.4% relative to tryptic soy agar supplemented with 2% NaCl. In conclusion, the new chromogenic agar is an effective medium to detect V. parahaemolyticus and to differentiate it from other vibrios.

Development of a More Sensitive and Specific Chromogenic Agar Medium for the Detection of Vibrio parahaemolyticus and Other Vibrio Species

Detection and isolation of clinically relevant Vibrio species require selective and differential culture media. This study evaluated the ability of a new chromogenic medium to detect and identify V. parahaemolyticus and other related species. The new medium was found to have better sensitivity and specificity than the conventional medium.

Tespiti için daha duyarlı ve özgül Chromogenic Agar Orta Gelişimi<em&gt; Vibrio parahaemolyticus</em&gt; Ve Diğer<em&gt; Vibrio</em&gt; Türler

Foodborne infections in the US caused by Vibrio species have shown an upward trend. In the genus Vibrio, V. parahaemolyticus is responsible for the ...

İmmünoloji ve Enfeksiyon

Prospecting Microbial Strains for Bioremediation and Probiotics Development for Metaorganism Research and Preservation

Pollution affects all biomes. Marine environments have been particularly impacted, especially coral reefs, one of the most sensitive ecosystems on Earth. Globally, 4.5 billion people are economically dependent on the sea, where most of their livelihood is provided by coral reefs. Corals are of great importance and therefore their extinction leads to catastrophic consequences. There are several possible solutions to remediate marine pollutants and local contamination, including bioremediation. Bioremediation is the capacity of organisms to degrade contaminants. The approach presents several advantages, such as sustainability, relatively low cost, and the fact that it can be applied in different ecosystems, causing minimal impacts to the environment. As an extra advantage, the manipulation of endogenous microbiomes, including putative beneficial microorganisms for corals (pBMCs), may have probiotic effects for marine animals. In this context, the use of the two approaches, bioremediation and pBMC inoculation combined, could be promising. This strategy would promote the degradation of specific pollutants that can be harmful to corals and other metaorganisms while also increasing host resistance and resilience to deal with pollution and other threats. This method focuses on the selection of pBMCs to degrade two contaminants: the synthetic estrogen 17a-ethinylestradiol (EE2) and crude oil. Both have been reported to negatively impact marine animals, including corals, and humans. The protocol describes how to isolate and test bacteria capable of degrading the specific contaminants, followed by a description of how to detect some putative beneficial characteristics of these associated microbes to their coral host. The methodologies described here are relatively cheap, easy to perform, and highly adaptable. Almost any kind of soluble target compound can be used instead of EE2 and oil.

Pollution affects all biomes. Marine environments have been particularly impacted, especially coral reefs, one of the most sensitive ecosystems on Earth. Bioremediation is the capacity of organisms to degrade contaminants. Here, we describe methodologies to isolate and test microbes presenting bioremediation ability and potential probiotic characteristics for corals.

Metaorganizma Araştırma ve Koruma için Biyoremediasyon ve Probiyotikler Gelişimi için Mikrobiyal Suşların Prospektileri

Pollution affects all biomes. Marine environments have been particularly impacted, especially coral reefs, one of the most sensitive ecosystems on Earth. ...

Biyomühendislik

Quantifying Vibrio cholerae Colonization and Diarrhea in the Adult Zebrafish Model

Vibrio cholerae is best known as the infectious agent that causes the human disease cholera. Outside the human host, V. cholerae primarily exists in the aquatic environment, where it interacts with a variety of higher aquatic species. Vertebrate fish are known to be an environmental host and are a potential V. cholerae reservoir in nature. Both V. cholerae and the teleost fish species Danio rerio, commonly known as zebrafish, originate from the Indian subcontinent, suggesting a long-standing interaction in aquatic environments. Zebrafish are an ideal model organism for studying many aspects of biology, including infectious diseases. Zebrafish can be easily and rapidly colonized by V. cholerae after exposure in water. Intestinal colonization by V. cholerae leads to the production of diarrhea and the excretion of replicated V. cholerae. These excreted bacteria can then go on to colonize new fish hosts. Here, we demonstrate how to assess V. cholerae-intestinal colonization in zebrafish and how to quantify V. cholerae-induced zebrafish diarrhea. The colonization model should be useful to researchers who are studying whether genes of interest may be important for host colonization and/or for environmental survival. The quantification of zebrafish diarrhea should be useful to researchers studying any intestinal pathogen who are interested in exploring zebrafish as a model system.

Quantifying Vibrio cholerae Colonization and Diarrhea in the Adult Zebrafish Model

Zebrafish are a natural Vibrio cholerae host and can be used to recapitulate and study the entire infectious cycle from colonization to transmission. Here, we demonstrate how to assess V. cholerae colonization levels and quantify diarrhea in zebrafish.

Vibrio cholerae kolonizasyon ve ishal yetişkin zebra balığı modelindeki miktarının

Vibrio cholerae is best known as the infectious agent that causes the human disease cholera. Outside the human host, V. cholerae primarily exists in the ...

Long-term Lethal Toxicity Test with the Crustacean Artemia franciscana

Our research activities target the use of biological methods for the evaluation of environmental quality, with particular reference to saltwater/brackish water and sediment. The choice of biological indicators must be based on reliable scientific knowledge and, possibly, on the availability of standardized procedures. In this article, we present a standardized protocol that used the marine crustacean Artemia to evaluate the toxicity of chemicals and/or of marine environmental matrices. Scientists propose that the brine shrimp (Artemia) is a suitable candidate for the development of a standard bioassay for worldwide utilization. A number of papers have been published on the toxic effects of various chemicals and toxicants on brine shrimp (Artemia). The major advantage of this crustacean for toxicity studies is the overall availability of the dry cysts; these can be immediately used in testing and difficult cultivation is not demanded1,2. Cyst-based toxicity assays are cheap, continuously available, simple and reliable and are thus an important answer to routine needs of toxicity screening, for industrial monitoring requirements or for regulatory purposes3. The proposed method involves the mortality as an endpoint. The numbers of survivors were counted and percentage of deaths were calculated. Larvae were considered dead if they did not exhibit any internal or external movement during several seconds of observation4. This procedure was standardized testing a reference substance (Sodium Dodecyl Sulfate); some results are reported in this work. This article accompanies a video that describes the performance of procedural toxicity testing, showing all the steps related to the protocol.

Long-term Lethal Toxicity Test with the Crustacean Artemia franciscana

This study concerns the development and standardization of a valuable methodological protocol to determine long-term (14 days) lethal toxicity exerted by chemical substances, industrial wastewater or sewage and liquid environmental samples on the saltwater crustacean, Artemia franciscana.

Kabuklu uzun vadeli Lethal Toksisite Testi Artemia Franciscana</em

Our research activities target the use of biological methods for the evaluation of environmental quality, with particular reference to saltwater/brackish ...

Biyoloji

Coincubation Assay for Quantifying Competitive Interactions between Vibrio fischeri Isolates

This manuscript describes a culture-based, coincubation assay for detecting and characterizing competitive interactions between two bacterial populations. This method employs stable plasmids that allow each population to be differentially tagged with distinct antibiotic resistance capabilities and fluorescent proteins for selection and visual discrimination of each population, respectively. Here, we describe the preparation and coincubation of competing Vibrio fischeri strains, fluorescence microscopy imaging, and quantitative data analysis. This approach is simple, yields quick results, and can be used to determine whether one population kills or inhibits the growth of another population, and whether competition is mediated through a diffusible molecule or requires direct cell-cell contact. Because each bacterial population expresses a different fluorescent protein, the assay permits the spatial discrimination of competing populations within a mixed colony. Although the described methods are performed with the symbiotic bacterium V. fischeri using conditions optimized for this species, the protocol can be adapted for most culturable bacterial isolates.

Coincubation Assay for Quantifying Competitive Interactions between Vibrio fischeri Isolates

Bacteria encode diverse mechanisms for engaging in interbacterial competition. Here, we present a culture-based protocol for characterizing competitive interactions between bacterial isolates and how they impact the spatial structure of a mixed population.

Vibrio fischeri Izolatlar arasında rekabetçi etkileşimleri ölçmek için kokuluçak assay

This manuscript describes a culture-based, coincubation assay for detecting and characterizing competitive interactions between two bacterial populations. ...

Deniz Bakterileri ile Ekotoksikolojik Yöntem

Özet

Daha Fazla Video Keşfet

Bu videodaki bölümler

Atıksu Arıtma Süreçlerinin Etkinliğinin Değerlendirilmesi için Kimya ve Ekotoksikolojik Yöntemlerinin bir pil kullanılması östrojenik Potency çıkarmak

Akut ve kronik Ecotoxicity test turkuaz Killifish Nothobranchius furzeri için iletişim kuralı

Neotropik Anuranlarda Biyobelirteçleri Farklı Ölçeklerde Değerlendirmek için Ekotoksikolojik Metodolojiler

Neotropik Anuranlarda Biyobelirteçleri Farklı Ölçeklerde Değerlendirmek için Ekotoksikolojik Metodolojiler

Artemia salina L. Kullanarak Öldürücülük Biyotahlili

Tespiti için daha duyarlı ve özgül Chromogenic Agar Orta Gelişimi

Metaorganizma Araştırma ve Koruma için Biyoremediasyon ve Probiyotikler Gelişimi için Mikrobiyal Suşların Prospektileri

Vibrio cholerae kolonizasyon ve ishal yetişkin zebra balığı modelindeki miktarının

Kabuklu uzun vadeli Lethal Toksisite Testi Artemia Franciscana

Vibrio fischeri Izolatlar arasında rekabetçi etkileşimleri ölçmek için kokuluçak assay