The authors are funded by the Wellcome Trust through the Edinburgh Clinical Academic Track (C.J.C.J.) and Programme Grant (Y.H., and R.M.M.) and Fellowship (J.R.G) funding, the BBSRC (G.C.), the American Asthma Foundation (E.R., H.J.McS. and R.M.M.), Asthma UK (H.J.McS.) and the Rainin Foundation (D.J.S. and R.M.M.).

NOT: Bu protokol tüm işlemler Birleşik Krallık Home Office ve Edinburgh Veteriner Hizmetleri Üniversitesi tarafından belirlenen esaslara uygun olarak yapılır. Gavaj yoluyla 1. Farelerin enfeksiyonu <ol><li> Altı aya kadar 4 ° C için damıtılmış su içinde mağazası Heligmosomoides polygyrus L3 larva. </li><li> Kullanmadan önce, damıtılmış su içinde L3 larva üç kez yıkayın: santrifüj (fren) 10 dakika boyunca 300 x g&#39;de, tüm su ancak 500 ul çıkarın (rahatsız edici pelet L3 larva önlemek için) ve pelet, her zaman yeniden süspanse edin. </li><li> Üçüncü yıkama için, kendi deliği genişletmek için 200 ul ucu kesilmiş tam bir hacimde (tipik olarak 40 mi) ve aspirasyon 20 ul su ilave edilir. (Mobil, ve en iyi bir mikroskop ile 50X büyütme altında inceledi genellikle) 60 mm kültür çanak yüzeyinde iki 20 ul örnekleri yerleştirin ve L3 larva sayısı. Bir concentratio için damıtılmış su içinde nihai pelet yeniden süspanseml başına 2,000 L3 larvaları n. </li><li> Yaşam döngüsü üretimi için, 400 H. 8 haftalık F1 (C57BL / 6xCBA) fareleri enfekte oral gavaj yoluyla damıtılmış su, 200 ul polygyrus L3 larvalarına (Boynun ense göre dik olarak fareler sınırlayacağı ve yavaşça mideye ağızdan ve yemek borusundan küt gavaj iğnesi). Çalkalayın, her enfeksiyon (larvalar suda hızlı yerleşmek) ve aspirat 1 ml şırınga 200 ul önce iyice; yuvarlak uçlu özel bir sonda iğne kullanın. Genç farelerde deneysel enfeksiyon (6-8 hafta) veya diğer doğal suşları (örneğin, C57BL / 6 veya Balbc) için, 200 L3 larva ile enfekte fareler. </li></ol> 2. Yayılım ve H. Bakım polygyrus <ol><li> Büyük bir plastik küvet merkezinde kömür yerleştirin ve soğuk musluk suyu 30 dakika en az üzerinde çalışmasına izin (yıkanmamış aktif kömür L3 larvalarına karşı toksiktir). Küvet suyu boşaltın ve t kömür yerleştirinTamamen kuruyana kadar oda havaya maruz kalacak şekilde, emici kağıt tabakaları, wo. </li><li> Yumurta gerekiyorsa (gerekirse ve makas), ilk forseps ile kolonun dışına dışkı kazımak. L3 larva sayıda gerekli ise, bir tel ızgara üzerinde fareler yerleştirin ve bir kaç gün içinde fekal pelet toplar. </li><li> Sadece kağıt filtre yapışmak için yeterince nemli bir kıvam elde etmek için, 1: en az bir 1 oranında granüle edilmiş mangal kömürü ile dışkı karıştırın. Bir petri bazı nemli filtre kağıdının ortasına ince bir tabaka smear ve nemli kutuda bu koyun 12-14 gün süreyle karanlıkta (bazı nemli kağıt havlu ve su bir tabak eklemek). </li><li> Itibaren günde 7 den L3 larvaları çıkarın ve kağıt atılır önce en az iki vesilelerle onları toplamak. Larvalar filtre kağıdı kenarı etrafında bir halka oluştururlar; petri üzerinden filtre kağıdı kaldırarak ve 50 ml&#39;lik bir tüp içine (bir pipet ve plaka başına steril su 5 ml kullanılarak) levhanın kalan larva yıkayın. </li><li> Asansörve filtre kağıdı kapalı kalan larvalar 50 ml tüp içine damıtılmış su ile tabağın sol hasat. 10 dakika için 300 xg&#39;de atık çözüm santrifüjleyin. Damıtılmış su ile larva üç kez yıkayın ve gerekli olana değin daha sonra damıtılmış su içinde 50 ml 4 ° C&#39;de saklayın. NOT: Larva canlı kalır ve en az 6 ay süreyle enfektif. </li></ol> Yetişkin H. 3. Koleksiyonu polygyrus Worms <ol><li> Şekil 1&#39;de gösterildiği gibi önceden değiştirilmiş Baermann Aparatı hazırlayın. </li><li> On dört gün sonra enfeksiyon itlaf fareler. </li><li> % 70 etanol ile karın yıkayın. Karın üzerindeki deriyi kesin ve karın ön duvarı ortaya çıkarmak için geri çekin. Periton boşluğuna girmek için orta hat kesi olun. </li><li> (Distal rektum proksimal duodenum itibaren) tüm küçük ve büyük bağırsak çıkarın. Kuru Petri kabı içine yerleştirin. </li><li> Onun bütün uzunluğu boyunca gut Düzelt; dışkı içeren kolon tüketim; Daha sonra yumurta hazırlıkları için ayrı bir çanak içine bu yerleştirin. </li><li> Nedeniyle içi lümen solucanlar duodenum ve genellikle kırmızı görünüm nispeten kalın bir duvar ile -identified erişkin solucanlar içeren ince bağırsağın proksimal 20 cm eksize edin. Hanks çözeltisi, 5 ml ile (100 mm&#39;lik çap) Petri kabı içine yerleştirin, 37 ° C (tabak başına iki örnek) ısıtıldı. </li><li> Makas (yuvarlak uçlu makas bunun için en iyi) ile uzunlamasına solucan dolu proksimal bağırsak bölümünü açın ve solucanları kaldırmak için iki cam slaytlar ile astar bağırsak içinde aşağı kazımak. Sonra temiz bağırsak duvarını atın. </li><li> Küçük müsli çanta içine ucu solucanlar, zımba kapalı ve cam huni (Şekil 1) kenarında Ataç ile sabitleyin. </li><li> Hanks &#39;Çözüm ile huni doldurun ve her huni içine solucanlar yaklaşık 4 Petri kapları ekleyin. </li><li> 1-2 saat boyunca 37 ° C inkübatör içinde bir yer cihaz, hafifçe yarı yoldan ajite çıkarmak içinmuslin filtresi occlude bağırsak hazırlık enkaz. Muslin çanta dışında enkaz dökülmesini önlemek için özen - bu son HES hazırlık kontaminasyona neden olur. Yetişkin solucanlar yavaş yavaş muslin kumaş ile göç ve cam test tüpünün dibinde yerleşmiş olmalıdır. Dikkatle (bu noktada solucanlar kaybetmemek için dikkat) lavabonun üzerinde bağlantı kauçuk hortum test tüpü ayırın. </li><li> Bir plastik pipet kullanarak, bir 50 ml tüp içine solucanlar aktarmak ve yıkama altı kez Hanks ile &#39;Çözüm (solucanlar bir stripette ile medya, yerçekimi ile yerleşmek kaldırmak için izin eklemek Hanks 40 ml&#39; Çözüm ve beş kez tekrarlayın). Not: solucan kültürü Bu noktadan itibaren, steril tutulmalıdır. <ol><li> Bir laminar akış çeker taşı ve 100 U / ml penisilin ve 100 ug / ml streptomisin, in vitro kültür için hazır ile takviye edilmiş steril Hanks çözeltisi içinde altı defa yıkanır. </li></ol></li><li> Saymakonun açıklığı genişletmek için sarı ucu kesilmiş alınmış 20 ul iki numune alarak kurtarıldı erişkin solucanlar; aşılanmış larva miktarı yaklaşık% 50 bekliyoruz. </li></ol> Orta Hazırlanması, Yetişkin Worms Yıkama: 4. HES için Kültürleri Kurma <ol><li> RPMI yaklaşık 10 ml 3.11 solucanlar emmek solucanlar tamamen kapalı sağlamak için bir açıyla boru dinlenme bırakarak, 20 dakika boyunca% 10 Gentamisin ile takviye edilmiştir. </li><li> Bir laminar akış başlığı içinde bu yapın: Hanks çözeltisi ile altı kez yıkama (5 U ile takviye / ml penisilin ve 5 ug / ml streptomisin). </li><li> H. hazırlayın polygrus ortam. </li><li> , 11.1 mi,% 45 glükoz (nihai konsantrasyon RPMI-1640,% 0.2 glukoz içeren 1.2%), 100 x Peniclllin-Streptomisin (nihai konsantrasyon, 5 U / ml penisilin, 5 ml ilave edin, 500 RPMI1640 ml, bir laminar akış başlığı içinde steriliteyi korumaya 5 ug / ml streptomisin), L-glutamin, 5 ml (nihai konsantrasyon 2 nM), veGentamisin 5 ml (nihai konsantrasyon% 1). FCS katmayın. </li><li> Bacalı T25 şişeler içine kısım solucanlar, yakl. 15 mi H. 1000 solucanlar polygyrus şişe başına ortam, ve 37 ° C inkübatör (% 5 CO2) 3 hafta boyunca dik bir yer. </li></ol> HES 5. hazırlanması <ol><li> Kültür 24 saat sonra ilk koleksiyonunu bir kenara bırakarak, haftada iki kez daha daha uzun aralıklarla kültürlerinden kültür ortamı HES içeren toplayın (LPS nedeniyle kirlenme ve ev sahibi proteinlerin yüksek düzeyde - ayrı ayrı işlenir veya atılabilir). Ayrı ve açıkça tarih ve seri numarası ile etiketlenmiş her koleksiyonu tutun. H. eşit hacimde yerine Her vesileyle polygyrus medya. </li><li> Santrifüj 5 dakika boyunca 400 x g &#39;daki ortamı HES-ihtiva etmektedir. Daha sonra 50 ml tüpler içinde 0.2 mikron düşük-protein bağlayıcı filtre ile sterilize filtre edin. -20 ° C derin dondurucuda saklayın açıkça HES c solucan hasat tarihi ve tarih ile etiketlenmişollection. </li><li> Kültürden HES toplama 21 gün sonra, solucanlar atın. </li><li> (Genellikle dondurulmuş stoktan ve ilk 24 saat toplama dahil olmak üzere) ve azot basıncı altında, ultrafiltrasyon cihazında 3000 MWCO filtre üzerinde konsantre HES yüzer Havuz 500-1000 mi. NOT: Filtre çalışma kuruması için çok dikkatli olun. <ol><li> Filtre cihazı kurmak ilk karıştırma iken 3 x 20 dakika boyunca distile su ile 1 litrelik beher aşağı 3 kDa membran parlak tarafı yıkamak için. Filtre membran parlak tarafı yukarı üreticinin talimatlarına göre ultrafiltrasyon cihazı monte edin. 4 ° C &#39;de kabin içinde yeri ve bir araya toplanmış HES konsantre başlamadan önce damıtılmış su, 50 ml geçmektedir. </li><li> Hacmi 2-5 ml&#39;ye kadar konsantre edildi kadar (gün başına 100-140 mL) gerektiği gibi süzme cihazına HES her tüp ekleyin. </li></ol></li><li> PYR 50 ml HES-ihtiva eden kültür ortamından kirleri çıkarmak eklemek içinve PBS filtrasyon cihazına ve ogen-özgür sonra yaklaşık 2 ml kadar konsantre. İki kez bu adımı (toplam PBS 150 mi) tekrar edin. Bir laminar akış başlığı içinde bir 15 ml tüp (0.2 um filtre ile) filtre ile steril olarak HES aktarın ve bir spektrofotometre (= 10 e 280) ya da Bradford tahlili ile kullanılarak protein konsantrasyonları ölçülür. </li><li> Kısım, -80 ° C&#39;de parti numarası ve tarih, ve dondurma ile etiket. </li><li> Kullanımdan önce HES her parti üzerine, üreticinin protokollerine uygun olarak, bir kromojenik olan LAL değerlendirmesinin kullanılması yapın. LPS seviyelerinin 1 ug protein başına 1 u, LPS daha büyük ise, in vivo deneyler için ya da in vitro kültürlerde bu serisi ile düşünün. </li><li> Ayrı ayrı, aynı şekilde 24 saat sonra toplanan HES Proses; uygun olmayan fonksiyonel deneyler için, bu monoklonal antikor, afinite temizliği yolu ile izole edilebilir tek tek moleküllerin bir yararlı bir kaynak olduğunu da bunun, LPS ve bir ev sahibi proteinleri ihtiva edecektir. </li></ol&gt;

The authors have no conflicts of interest.

H. yaşam döngüsü güvenilir bir şekilde tutarlı bir şekilde polygyrus ilerler. Doğal sindirim ya da günde 0 L3 larva oral gavaj sonra, kist 10. günden bağırsak lümenine solucanların ortaya çıkan daha sonra larva moults kadar ilerleyen ve 5. günde, duodenal zarı altına oluşmaya başlar, yumurta dışkıların görülebilir 14. günde ve 21. günde granülomlar, yukarıda tarif edilen (ve Şekil 6&#39;da özetlenmektedir) protokolü duodenumunda serozasında görebilir H., yüksek verimli üretimi için izin verir Gelecekteki deneysel ve yaşam döngüsü enfeksiyonları için canlı L3 larva güvenilir kurtarma ek polygyrus boşaltım-salgı ürünleri (HES),. H. polygyrus enfeksiyonu OVA veya Der p 1 (Ev tozu akarı alerjen) 14 bağlıdır, astım modellerinde koruyucu olduğu gösterilmiştir. Ayrıca, hava yolu inflamasyonu baskılama CD4 + CD25 + ile transfer edilebilir </sup&gt; düzenleyici T hücreleri 14 veya CD19 + CD23 hi düzenleyici B hücreleri 24, H., sigara duyarlı polygyrus fareler ile enfekte. Otoimmünite, H. modellerinde polygyrus enfeksiyonu multipl skleroz 9 deneysel otoimmün ensefalomiyelit (EAE) modeli baskılayıcı olduğu gösterilmiştir, ve bastırma enfekte olmuş fareler, 24 CD4 + T hücreleri veya CD19 + B hücreleri ya ile aktarılabilir. Stimülasyondan 25 dendritik hücre tepkisinin) inhibisyonu CD4 b) indüksiyonu: Heligmosomoides polygyrus boşaltım salgılama ürünleri (HES), dahil olmak üzere, bağışıklık tepkisini modüle eden ve (Şekil 7 &#39;de tarif edilmektedir) bir dizi mekanizma ile Th2 aracılı inflamasyonun baskılanması + Foxp3 + düzenleyici T hücreleri 18. c) IL-33 üretiminin 20 engellenebilir. Bir tatbik edildiğinde HES koruyucu olduğu gösterilmiştirt hassaslaşması ya da meydan astım 19 OVA-şap modelinde ve ayrıca erken IL-33 salınımının baskılanması yoluyla, Alternaria özü alerjen 20 ile burundan verildiğinde. HES LPS kirlenmesinin önlenmesi genellikle gelecekteki immünolojik deneyler başarısı için çok önemlidir. Burada özetlenen protokolde, bu ulaşmada kritik adımlar (2.10) ve kültürünün ilk 24 saat kenara ES çözümü ayarlamak için nihai HES hazırlık girmiyor Baermann Aparatı müsli çanta içinde bulunan o enkaz sağlamak için vardır (5.1 bakınız). Son yıllarda, HES iyice 26,27 belirlenen 370 üzerinde farklı proteinler ile proteomik düzeyde karakterize edilmiştir. Buna ek olarak, 4 larva ES proteomik analizi 28 tabi tutulmuştur. Yürütülen çalışma 3 güçlü bir immünojenik olduğu bilinen HES ana glıkan bileşenleri karakterize içerir ve mikro-RN salgılananBu 50-100 nm veziküller veya eksozom (Buck ve diğ., Yayımlanmak üzere gönderilen) olarak kapsüllü gibidir. Bu son derece bağışıklık parazitten ve HES moleküler bileşenleri tanımlayan geniş proteomik verileri ile ES toplanması için tekrarlanabilir protokollerin kurulması ile, sahne artık kimlik ve H. bireysel moleküllerin tedavi test için ayarlanır konukçu bağışıklık sistemi üzerinde önemli etkilere aracılık edebilen polygyrus.

Heligmosomoides polygyrus yakın yüksek yaygın insan nematod parazit 1 ile ilişkili olan doğal faregiller mide-bağırsak kurtları olup. Örneğin Nippostrongylus brasiliensis, H. gibi diğer nematod modellerinin tersine polygyrus sürekli o ana bağışıklık yanıtı 2 bastırmak için kullandığı çok güçlü bir bağışıklık mekanizmalarının doğrudan bir sonucu olarak farelerde kronik enfeksiyon oluşturur. H polygyrus doğrudan ömrü vardır: enfeksiyon L3 larva FECO ağız iletimi ile alınan (veya laboratuvar ortamında oral gavaj yoluyla uygulanmıştır) vardır, bunlar bağırsak lümenine geri dönmeden önce duodenum ve kese içine almak ve subserozal katmana göç bunun Yaklaşık sekiz gün ilk enfeksiyondan sonra erişkin solucanlar. Çiftleşme ve yumurta üretimi günde 10 ile gerçekleşir ve dekara gelen boşaltım-salgı ürünlerinin kültür ve toplama için erişkin solucanlar hasat etmek mümkündüry 14 itibaren 3. H. polygyrus da enfekte duyarlı farelerde 4-6, ve H seviyeleri, artmış Laktobasillerin ile ortakçı mikroflora ile, bu etkileşim Lactobacilli 6 farelerin maruz kaldıktan sonra polygyrus enfeksiyonu. H. Aktif enfeksiyonu polygyrus otoimmünite 7-10 birçok hayvan modellerinde immunopatolojilerinde karşı korumak için gösterilmiştir, 11,12 ve alerji 13-16 kolit. Dolayısıyla bu parazitten Boşaltım-Salgı moleküllerin potansiyel büyük ilgi olmuştur (&quot;HES&quot;) in vivo 17,18 patoloji aşağı-modüle. Nitekim, koruyucu etkileri artık 18,20 tespit ediliyor yollar aracılığıyla HES ürünleri 19 ile farelerin tedavisi sonrasında görülür. İşte biz onun salgılanan ürünlerin güvenilir Heligmosomoides polygyrus üretimi ve kurtarma için bir protokol açıklarBu başka fonksiyonel biyokimyasal ve immünolojik araştırmaların bir dizi için kullanılabilir.

<table><tbody><tr><td>Amicon concentrator</td><td>Millipore</td><td>5112</td><td>Model 8050 50 ml&lt;br/&gt; http://www.emdmillipore.com/INTL/en/product/Stirred-Cell-Model-8050,-50%C2%A0mL,MM&lt;br/&gt; _NF-5122</td></tr><tr><td>Hanks&amp;rsquo; buffered salt solution</td><td>Sigma</td><td>H9394</td><td>500 ml&lt;br/&gt; http://www.sigmaaldrich.com/catalog/product/sigma/h9394?lang=en&amp;amp;region=GB</td></tr><tr><td>Penicillin streptomycin</td><td>Invitrogen</td><td>15070-063</td><td>100 ml&lt;br/&gt; http://www.lifetechnologies.com/order/catalog/product/15070063</td></tr><tr><td>L-glutamine</td><td>Invitrogen</td><td>25030-081</td><td>200 MM 100ml&lt;br/&gt; https://www.lifetechnologies.com/order/catalog/product/25030081?ICID=search-25030081</td></tr><tr><td>Activated charcoal</td><td>Merck</td><td>1.09624.0500</td><td>18-35 mesh&lt;br/&gt; http://www.merckmillipore.com/GB/en/product/Charcoal-activated,MDA_CHEM-109624</td></tr><tr><td>Glucose solution</td><td>Sigma</td><td>G8769</td><td>100 ml 45% solution&lt;br/&gt; http://www.sigmaaldrich.com/catalog/product/sigma/g8769?lang=en&amp;amp;region=GB</td></tr><tr><td>Falcon tubes</td><td>Sarstedt</td><td>62.547.254</td><td>50 ml&lt;br/&gt; http://www.scribd.com/doc/124320105/Sarstedt-Falcon</td></tr><tr><td>T25 Flasks</td><td>Sigma</td><td>CLS430639&amp;nbsp;</td><td>25cm vented flask&lt;br/&gt; http://www.sigmaaldrich.com/catalog/product/sigma/cls430639?lang=en&amp;amp;region=GB</td></tr><tr><td>Chromogenic LAL assay</td><td>Lonza</td><td>50-647U</td><td>QCL-1000 assay&lt;br/&gt; http://www.lonza.com/products-services/pharma-biotech/endotoxin-detection/endotoxin-detection-assays/endpoint-chromogenic-lal-assay.aspx</td></tr><tr><td>Gentamicin</td><td>Gibco</td><td>15710-049</td><td>100 ml&lt;br/&gt; http://www.lifetechnologies.com/order/catalog/product/15710072</td></tr><tr><td>Roswell Park Memorial Institute (RPMI) 1640</td><td>Gibco</td><td>11875093</td><td>500 ml; without L-glutamine&lt;br/&gt; http://www.lifetechnologies.com/order/catalog/product/11875093</td></tr></tbody></table>

cultivation of heligmosomoides polygyrus: an immunomodulatory nematode parasite and its secreted products

Heligmosomoides polygyrus (eski Nematospiroides dubius olarak bilinen ve H. bakeri gibi bazı olarak adlandırılır) yakın farelerde kronik enfeksiyona neden birçok bağışıklık düzenleyici mekanizmalar kullandığı ve bir mide-bağırsak helmint yaygın insan helmint enfeksiyonları karışabilirler. H. polygyrus helmint türevli bağışıklık düzenleme alanında yaygın olarak incelenmiş ve potansiyel olarak (aktif enfeksiyon ve izole salgılanan ürünler ile her ikisi de), alerji ve otoimmün deneysel modeller bastırmak için tespit edilmiştir. Bu yazıda anlatılan protokol H. yönetimini özetliyor kendi boşaltım-salgı ürünleri (HES) tutarlı L3 larva üretimi, yetişkin parazitler kurtarma ve toplama için polygyrus yaşam döngüsü.

H. ile enfeksiyona Duyarlılık polygyrus fare türüne (Tablo 1) &#39;deki genetik arka tarafından daha büyük bir dereceye kadar kontrol edilir; C57BL / 6 ve FMA fareler 21,22 derece hassastır. Parazitin yaşam döngüsünün bakımı için, bu iki suşları arasındaki F1 hibrit ya ebeveyn zorlanma göre morbidite (aşırı bağırsak epitel hasar olmadan) çok daha yüksek solucan yükünü dayanma kabiliyeti için seçilmiştir. 400 L3 larva oral gavaj genellikle homozigot kendilenmiş suşları deneyler (örneğin, C57BL / 6 için kullanılan 200 L3 larva bir doz iken, (Şekil 2&#39;de gösterilen, yetişkin kurt yükü ile sonuçlanan) F1 farelerde ömrünü korumak için kullanılır veya Balbc). Ancak, bu dozaj, bağırsak florasında varyasyonları gibi hayvan olanakları arasında farklılık çevresel ko-faktörlere bağlı olarak azaltılabilir gerekebilir. HES Partiler tekrarlanabilir effi kanıtlanmıştırfonksiyonel deneylerde ve protein bileşimi içinde etkinlik gösterir; Kültür her bir ardışık hafta süpernatanlar 4 haftalık toplam kadar, analiz edildiğinde, ayrıca, söz konusu protein profilleri (Şekil 3) Hes konsantrasyonu Bradford tahlili ile ölçüldüğünde. (5.5) çok benzer olduğu tespit edildi, toplam Protein, genellikle yaklaşık olarak 1 mg / ml idi (Şekil 4). HES konsantre alternatif bir yöntem, numunelerin, tampon tuzlar ve düşük molekül ağırlıklı bileşenlerin çıkarılması, dışarı salınan bir rotor santrifüj içinde 4000 g hızında döndürüldü edildiği bir santrifüjlü yoğunlaştırıcı (örneğin, Vivaspin 3 kDa kesme zarı), ile. Santrifüj konsantrasyonu en küçük işlem hacimleri (1-10 mi) için uygun olan ve yaklaşık 30x maksimum konsantrasyon faktörü ile sınırlıdır. HES toplarken, kirlenmesinin önlenmesi önemlidir. Ev sahibi molekülleri ile kirlenmesini önlemek için, biz HES-cont atmakFare bağırsak yetişkin solucan hasattan sonra ilk 24 saat kültür ortamı, geri kalan. Ayrıca, bir Kromojenik LAL deneyi (5.7) ile HES her parti LPS kirlenme seviyesini ölçmek. LPS 1 U ~ 100 pg LPS eşittir ve bu aşağıda seviyeleri 23 önemsiz kabul edilir. Bizim ellerde, HES çoğu toplu bu sınırın altına önemli ölçüde, 0.23 U / mg olarak HES LPS ortalama konsantrasyonu (Şekil 5) vardır. patoloji in vivo modellerde LPS etkileri (örneğin, astım yanıtların baskılanması) LPS 23, en az 10 ng gerektirir. Bu nedenle 100 ug LPS / ug Hes bir partiden 5 ug HES vivo uygulama içinde 500 ug LPS, çok altında LPS bir sorun haline gelir etkili konsantrasyonu içerir. <img alt="Şekil 1," src="/files/ftp_upload/52412/52412fig1highres.jpg" /> Şekil 1: Baermann Aparatı BaerYetişkin H. toplanması için mann Aparatı kurulum polygyrus (bölüm 2&#39;de tarif edildiği gibi). <img alt="Şekil 2," src="/files/ftp_upload/52412/52412fig2highres.jpg" /> Şekil 2: 14 Gün 400 L3 Larva Ortalama solucanı Enfeksiyon sonra ortalama Worm Yükü 14 gün 400 L3 larvaları ile enfeksiyondan sonra attırır. Gösterilen veri noktaları C57BL / 6xCBA farelerin enfeksiyon 19 ayrı mermi vardır. ± SEM gösterilir idi. <img alt="Şekil 3," src="/files/ftp_upload/52412/52412fig3highres.jpg" /> Şekil 3: kültürün birbirini hafta toplanan HES proteinlerinin Kültür SDS-PAGE profilinde Ardışık Hafta itibaren HES Protein Profilleri. <img alt="Şekil 4," src="/files/ftp_upload/52412/52412fig4highres.jpg" /> Şekil 4: </strong&gt; 500 ml ES-İçeren kültür yüzer yaklaşık 500 ml türetilen 11 farklı partilerden HES proteinin Medya Verim gelen HES Final Miktarı. ± SEM gösterilir idi. <img alt="Şekil 5," src="/files/ftp_upload/52412/52412fig5highres.jpg" /> Şekil 5: Limulus ameobocyte deneyi ile ölçülen HES 41 toplu LPS kirlenme HES Düzeylerinin LPS kirlenmesi. Medyan LPS konsantrasyonu = HES 86 U başına mg. <img alt="Şekil 6," src="/files/ftp_upload/52412/52412fig6highres.jpg" /> Şekil 6: H. Hareketli şematik HES izolasyonuna larva ve erişkin solucanlar kurtarma yoluyla L3 larva oral sonda, anahtar yaşam döngüsü aşamaları polygyrus Yaşam Döngüsü Özeti. Şekil 7: HES ve İşlevleri HES içinde bulunan çözünebilir aracıların ve eksozom Anahtar bağışıklık etkileri Animasyon şematik. <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" fo:keep-together.within-page="always"><tbody><tr><td> Genotip (ve arka plan suşu) </td><td> Birincil Enfeksiyon Fenotip </td><td> Referans </td></tr><tr><td></td><td></td><td></td></tr><tr><td> Doğuştan suşlar </td><td></td><td></td></tr><tr><td> A / J, FMA, C3H </td><td> Son derece duyarlı </td><td> 22,29 </td></tr><tr><td> C57BL / 6 ve C57BL / 10 </td><td> Duyarlı </td><td> 22,30 </td></tr><tr><td> BALB / c, DBA / 2, 129 / J </td><td> Orta </td><td> 22,31 </td></tr><tr><td> NIH, SJL, SWR </td&gt; <td> Düşük duyarlılık </td><td> 22,32 </td></tr><tr><td></td><td></td><td></td></tr><tr><td colspan="2"> Sitokinler veya sitokin reseptörleri için transgenik </td><td></td></tr><tr><td> IL-1β - / - </td><td> Daha duyarlı </td><td> 33 </td></tr><tr><td rowspan="2"> İL-1 R - / - </td><td rowspan="2"> Daha az duyarlı (a) &#39;; Hiçbir duyarlılıkta bir değişiklik ancak artan granülomlar (b) </td><td> (A) 33 </td></tr><tr><td> (B) 34 </td></tr><tr><td> IL-2Rβ transjenik (C57BL / 6) </td><td> Dayanıklı </td><td> 35 </td></tr><tr><td> IL-4, - / - </td><td> Yüksek doğurganlık </td><td> 36 </td></tr><tr><td> IL-4R - / - (C57BL / 6 ya da Balb / c) </td><td> Son derece duyarlı </td><td> 22 </td></tr><tr><td> IL-6, - / - (BALB / c ya da C57BL / 6) </td><td> Son derece dayanıklı </td><td> 37 </td></tr><tr><td> , IL-9 Transjenik(FVB) </td><td> Dayanıklı </td><td> 38 </td></tr><tr><td> IL-21R - / - (C57BL / 6) </td><td> Eksik Th2 granülom gormation azalma </td><td> 39,40 </td></tr><tr><td> IL-25 - / - (BALB / c) </td><td> Daha duyarlı </td><td> 33 </td></tr><tr><td> IL-33R (T1 / ST2) - / - (BALB / c) </td><td> Duyarlılıkta değişiklik yok </td><td> 33 </td></tr><tr><td> TGFβRIIdn (C57BL / 6) </td><td> Yüksek Th1, artan hassasiyet </td><td> 41,42 </td></tr><tr><td></td><td></td><td></td></tr><tr><td colspan="2"> T hücre markörleri için transgenik </td><td></td></tr><tr><td> CD28 - / - (BALB / c) </td><td> Marjinal yüksek doğurganlık </td><td> 43 </td></tr><tr><td> CD86 (B7-2) - / - (BALB / c) </td><td> Yüksek doğurganlık </td><td> 44 </td></tr><tr><td> OX40L - / - (BALB / c) </td><td> Yüksek doğurganlık &amp;# 160; </td><td> 45 </td></tr><tr><td></td><td></td><td></td></tr><tr><td colspan="2"> Doğuştan gelen bağışıklık lokusların transgenik </td><td></td></tr><tr><td> Tip 1 interferon reseptörü (IFNAR), - / - (C57BL / 6) </td><td> Yüksek doğurganlık, daha fazla granülomlar </td><td> 34 </td></tr><tr><td> MyD88 - / - (C57BL / 6) </td><td> Daha dayanıklı, daha granülomlar </td><td> 34 </td></tr><tr><td> Cı-KitW / WV (WBB6) </td><td> Daha duyarlı </td><td> 46,47 </td></tr></tbody></table> Tablo 1: H. primer enfeksiyonlar genetik olarak farklı ve gen hedeflenen fare soylarında polygyrus.

Watch this Scientific Journal Video about Cultivation of Heligmosomoides Polygyrus: An Immunomodulatory Nematode Parasite and its Secreted Products at JoVE.com

Cultivation of Heligmosomoides Polygyrus: An Immunomodulatory Nematode Parasite and its Secreted Products

Heligmosomoides polygyrus yakından yüksek yaygın insan helmint enfeksiyonu benzeyen güçlü bağışıklık yetenekleri ile bir kemirgen nematod olduğunu. Burada H. uzun vadeli bakım için bir protokol tarif polygyrus yaşam döngüsü.

Yetiştirme<em&gt; Heligmosomoides Polygyrus:</em&gt; Bir immunsupresif Nematodu Parazit ve Salgılanmış Ürünleri

Heligmosomoides polygyrus (formerly known as Nematospiroides dubius, and also referred to by some as H. bakeri) is a gastrointestinal helminth that ...

cultivation-heligmosomoides-polygyrus-an-immunomodulatory-nematode

Universidad de Cartagena UDEC

Research

JoVE Journal

Immunology and Infection

Cultivation of Heligmosomoides Polygyrus: An Immunomodulatory Nematode Parasite and its Secreted Products

18.3K Görüntüleme.  University of Edinburgh.  Heligmosomoides polygyrus yakından yüksek yaygın insan helmint enfeksiyonu benzeyen güçlü bağışıklık yetenekleri ile bir kemirgen nematod olduğunu. Burada H. uzun vadeli bakım için bir protokol tarif polygyrus yaşam döngüsü. 

Video: Cultivation of Heligmosomoides Polygyrus: An Immunomodulatory Nematode Parasite and its Secreted Products

Purification of Biotinylated Cell Surface Proteins from Rhipicephalus microplus Epithelial Gut Cells

Rhipicephalus microplus &#8211; the cattle tick &#8211; is the most significant ectoparasite in terms of economic impact on livestock as a vector of several pathogens. Efforts have been dedicated to the cattle tick control to diminish its deleterious effects, with focus on the discovery of vaccine candidates, such as BM86, located on the surface of the tick gut epithelial cells. Current research focuses upon the utilization of cDNA and genomic libraries, to screen for other vaccine candidates. The isolation of tick gut cells constitutes an important advantage in investigating the composition of surface proteins upon the tick gut cells membrane. This paper constitutes a novel and feasible method for the isolation of epithelial cells, from the tick gut contents of semi-engorged R. microplus. This protocol utilizes TCEP and EDTA to release the epithelial cells from the subepithelial support tissues and a discontinuous density centrifugation gradient to separate epithelial cells from other cell types. Cell surface proteins were biotinylated and isolated from the tick gut epithelial cells, using streptavidin-linked magnetic beads allowing for downstream applications in FACS or LC-MS/MS-analysis.

Purification of Biotinylated Cell Surface Proteins from Rhipicephalus microplus Epithelial Gut Cells

A modified density centrifugation gradient-based methodology was utilized to isolate epithelial cells from Rhipicephalus microplus gut tissue. Surface-bound proteins were biotinylated and purified through streptavidin magnetic beads for utilization in downstream applications.

Biyotinile Hücre Yüzey Proteinlerinin Arındırılması<emRhipicephalus microplus</em&gt; Epitelyal Gut Hücreleri

Rhipicephalus microplus &#8211; the cattle tick &#8211; is the most significant ectoparasite in terms of economic impact on livestock as a vector of ...

Biyokimya

Transient Transduction of the Strobilated Forms of Echinococcus granulosus

Cystic echinococcosis or hydatid disease is one of the most important zoonotic parasitic diseases caused by Echinococcus granulosus, a small tapeworm harbored in the intestine of canines. There is an urgent need for applied genetic research to understand the mechanisms of pathogenesis and disease control and prevention. However, the lack of an effective gene evaluation system impedes direct interpretation of the functional genetics of cestode parasites, including the Echinococcus species. The present study demonstrates the potential of lentiviral gene transient transduction in the metacestode and strobilated forms of E. granulosus. Protoscoleces (PSCs) were isolated from hydatid cysts and transferred to specific biphasic culture media to develop into strobilated worms. The worms were transfected with harvested third-generation lentivirus, along with HEK293T cells as a transduction process control. A pronounced fluorescence was detected in the strobilated worms over 24 h and 48 h, indicating transient lentiviral transduction in E. granulosus. This work presents the first attempt at lentivirus-based transient transduction in tapeworms and demonstrates the promising outcomes with potential implications in experimental studies on flatworm biology.

Transient Transduction of the Strobilated Forms of Echinococcus granulosus

We describe a rapid transient transduction technique in different developmental stages of Echinococcus granulosus using third-generation lentiviral vectors.

Echinococcus granulosus'un Strobilated Formlarının Geçici Transdüksiyonu

Cystic echinococcosis or hydatid disease is one of the most important zoonotic parasitic diseases caused by Echinococcus granulosus, a small tapeworm ...

Genetik

High Resolution Electron Microscopy of the Helicobacter pylori Cag Type IV Secretion System Pili Produced in Varying Conditions of Iron Availability

Helicobacter pylori is a helical-shaped, gram negative bacterium that colonizes the human gastric niche of half of the human population1,2. H. pylori is the primary cause of gastric cancer, the second leading cause of cancer-related deaths worldwide3. One virulence factor that has been associated with increased risk of gastric disease is the Cag-pathogenicity island, a 40-kb region within the chromosome of H. pylori that encodes a type IV secretion system and the cognate effector molecule, CagA4,5. The Cag-T4SS is responsible for translocating CagA and peptidoglycan into host epithelial cells5,6. The activity of the Cag-T4SS results in numerous changes in host cell biology including upregulation of cytokine expression, activation of proinflammatory pathways, cytoskeletal remodeling, and induction of oncogenic cell-signaling networks5-8. The Cag-T4SS is a macromolecular machine comprised of sub-assembly components spanning the inner and outer membrane and extending outward from the cell into the extracellular space. The extracellular portion of the Cag-T4SS is referred to as the &#8220;pilus&#8221;5. Numerous studies have demonstrated that the Cag-T4SS pili are formed at the host-pathogen interface9,10. However, the environmental features that regulate the biogenesis of this important organelle remain largely obscure. Recently, we reported that conditions of low iron availability increased the Cag-T4SS activity and pilus biogenesis. Here we present an optimized protocol to grow H. pylori in varying conditions of iron availability prior to co-culture with human gastric epithelial cells. Further, we present the comprehensive protocol for visualization of the hyper-piliated phenotype exhibited in iron restricted conditions by high resolution scanning electron microscopy analyses.

High Resolution Electron Microscopy of the Helicobacter pylori Cag Type IV Secretion System Pili Produced in Varying Conditions of Iron Availability

Here we describe a method to visualize the oncogenic bacterial organelle known as the Cag Type IV Secretion System (Cag-T4SS). We find that the Cag-T4SS is differentially produced on the surface of H. pylori in response to varying conditions of iron availability.

Yüksek çözünürlüklü elektron mikroskobu<em&gt; Helikobakter pilori</emDemir Kullanılabilirlik Değişen Koşullarda Üretilen&gt; Çağ Tip IV Salgı Sistemi Pili

Helicobacter pylori is a helical-shaped, gram negative bacterium that colonizes the human gastric niche of half of the human population1,2.  H. pylori is ...

İmmünoloji ve Enfeksiyon

Organoids as Model for Infectious Diseases: Culture of Human and Murine Stomach Organoids and Microinjection of Helicobacter Pylori

Recently infection biologists have employed stem cell derived cultures to answer the need for new and better models to study host-pathogen interactions. Three cellular sources have been used: Embryonic stem cells (ESC), induced pluripotent stem cells (iPSC) or adult stem cells. Here, culture of mouse and human gastric organoids derived from adult stem cells is described and used for infection with the gastric pathogen Helicobacter pylori. Human gastric glands are isolated from resection material, seeded in a basement matrix and embedded in medium containing growth factors epidermal growth factor (EGF), R-spondin, Noggin, Wnt, fibroblast growth factor (FGF) 10, gastrin and transforming growth factor (TGF) beta inhibitor. In these conditions, gastric glands grow into 3-dimensional organoids containing 4 lineages of the stomach. The organoids expand indefinitely and can be frozen and thawed similarly as cell lines. For infection studies, bacteria are microinjected into the lumen of the organoids. Infected organoids are processed for imaging. The described methods can be adapted to other organoids and infections with other bacteria, viruses or parasites. This allows the study of infection-induced changes in primary cells.

Stem cell derived cultures harbor tremendous potential to model infectious diseases. Here, the culture of mouse and human gastric organoids derived from adult stem cells is described. The organoids are microinjected with the gastric pathogen Helicobacter pylori.

Enfeksiyon Hastalıkları Modeli Olarak Organoids: Helicobacter Pylori ve İnsan Kültür ve kemirgen Mide Organoids ve Mikroenjeksiyon

Recently infection biologists have employed stem cell derived cultures to answer the need for new and better models to study host-pathogen interactions. ...

Testing Protozoacidal Activity of Ligand-lytic Peptides Against Termite Gut Protozoa in vitro (Protozoa Culture) and in vivo (Microinjection into Termite Hindgut)

We are developing a novel approach to subterranean termite control that would lead to reduced reliance on the use of chemical pesticides. Subterranean termites are dependent on protozoa in the hindguts of workers to efficiently digest wood. Lytic peptides have been shown to kill a variety of protozoan parasites (Mutwiri et al. 2000) and also protozoa in the gut of the Formosan subterranean termite, Coptotermes formosanus (Husseneder and Collier 2009). Lytic peptides are part of the nonspecific immune system of eukaryotes, and destroy the membranes of microorganisms (Leuschner and Hansel 2004). Most lytic peptides are not likely to harm higher eukaryotes, because they do not affect the electrically neutral cholesterol-containing cell membranes of higher eukaryotes (Javadpour et al. 1996). Lytic peptide action can be targeted to specific cell types by the addition of a ligand. For example, Hansel et al. (2007) reported that lytic peptides conjugated with cancer cell membrane receptor ligands could be used to destroy breast cancer cells, while lytic peptides alone or conjugated with non-specific peptides were not effective. Lytic peptides also have been conjugated to human hormones that bind to receptors on tumor cells for targeted destruction of prostate and testicular cancer cells (Leuschner and Hansel 2004).
In this article we present techniques used to demonstrate the protozoacidal activity of a lytic peptide (Hecate) coupled to a heptapeptide ligand that binds to the surface membrane of protozoa from the gut of the Formosan subterranean termite. These techniques include extirpation of the gut from termite workers, anaerobic culture of gut protozoa (Pseudotrichonympha grassii, Holomastigotoides hartmanni, Spirotrichonympha leidyi), microscopic confirmation that the ligand marked with a fluorescent dye binds to the termite gut protozoa and other free-living protozoa but not to bacteria or gut tissue. We also demonstrate that the same ligand coupled to a lytic peptide efficiently kills termite gut protozoa in vitro (protozoa culture) and in vivo (microinjection into hindgut of workers), but is less bacteriacidal than the lytic peptide alone. The loss of protozoa leads to the death of the termites in less than two weeks.
In the future, we will genetically engineer microorganisms that can survive in the termite hindgut and spread through a termite colony as "Trojan Horses" to express ligand-lytic peptides that would kill the protozoa in the termite gut and subsequently kill the termites in the colony. Ligand-lytic peptides also could be useful for drug development against protozoan parasites.

Testing Protozoacidal Activity of Ligand-lytic Peptides Against Termite Gut Protozoa in vitro Protozoa Culture and in vivo Microinjection into Termite Hindgut

We present procedures for demonstrating that ligands bind to the surface membrane of the cellulose-digesting protozoa in the gut of Formosan subterranean termites using fluorescent microscopy and that ligands coupled with lytic peptides kill these protozoa in vitro (anaerobic protozoa culture) and in vivo (injection into the termite hindgut).

Protozoa Termit Gut Karşı Ligandla litik Peptitler Protozoacidal Aktivitesi Test In vitro (Protozoa Kültür) ve In vivo (Mikroenjeksiyon içine Termit Hindgut)

We are developing a novel approach to subterranean termite control that would lead to reduced reliance on the use of chemical pesticides. Subterranean ...

Biyoloji

Mouse Models Of Helicobacter Infection And Gastric Pathologies

Helicobacter pylori is a gastric pathogen that is present in half of the global population and is a significant cause of morbidity and mortality in humans. Several mouse models of gastric Helicobacter infection have been developed to study the molecular and cellular mechanisms whereby H. pylori bacteria colonize the stomach of human hosts and cause disease. Herein, we describe protocols to: 1) prepare bacterial suspensions for the in vivo infection of mice via intragastric gavage; 2) determine bacterial colonization levels in mouse gastric tissues, by polymerase chain reaction (PCR) and viable counting; and 3) assess pathological changes, by histology. To establish Helicobacter infection in mice, specific pathogen-free (SPF) animals are first inoculated with suspensions (containing &#8805;105 colony-forming units, CFUs) of mouse-colonizing strains of either Helicobacter pylori or other gastric Helicobacter spp. from animals, such as Helicobacter felis. At the appropriate time-points post-infection, stomachs are excised and dissected sagittally into two equal tissue fragments, each comprising the antrum and body regions. One of these fragments is then used for either viable counting or DNA extraction, while the other is subjected to histological processing. Bacterial colonization and histopathological changes in the stomach may be assessed routinely in gastric tissue sections stained with Warthin-Starry, Giemsa or Haematoxylin and Eosin (H&#38;E) stains, as appropriate. Additional immunological analyses may also be undertaken by immunohistochemistry or immunofluorescence on mouse gastric tissue sections. The protocols described below are specifically designed to enable the assessment in mice of gastric pathologies resembling those in human-related H. pylori diseases, including inflammation, gland atrophy and lymphoid follicle formation. The inoculum preparation and intragastric gavage protocols may also be adapted to study the pathogenesis of other enteric human pathogens that colonize mice, such as Salmonella Typhimurium or Citrobacter rodentium.

Mouse Models Of Helicobacter Infection And Gastric Pathologies

Mice represent an invaluable in vivo model to study infection and diseases caused by gastrointestinal microorganisms. Here, we describe the methods used to study bacterial colonization and histopathological changes in mouse models of Helicobacter pylori-related disease.

Fare modelleri Helicobacter enfeksiyonu ve gastrik patolojiler

Helicobacter pylori is a gastric pathogen that is present in half of the global population and is a significant cause of morbidity and mortality in ...

Culturing and Genetically Manipulating Entomopathogenic Nematodes

Entomopathogenic nematodes in the genera Heterorhabditis and Steinernema are obligate parasites of insects that live in the soil. The main characteristic of their life cycle is the mutualistic association with the bacteria Photorhabdus and Xenorhabdus, respectively. The nematode parasites are able to locate and enter suitable insect hosts, subvert the insect immune response, and multiply efficiently to produce the next generation that will actively hunt new insect prey to infect. Due to the properties of their life cycle, entomopathogenic nematodes are popular biological control agents, which are used in combination with insecticides to control destructive agricultural insect pests. Simultaneously, these parasitic nematodes represent a research tool to analyze nematode pathogenicity and host anti-nematode responses. This research is aided by the recent development of genetic techniques and transcriptomic approaches for understanding the role of nematode secreted molecules during infection. Here, a detailed protocol on maintaining entomopathogenic nematodes and using a gene knockdown procedure is provided. These methodologies further promote the functional characterization of entomopathogenic nematode infection factors.

Entomopathogenic nematodes live in symbiosis with bacteria and together they successfully infect insects by undermining their innate immune system. To promote research on the genetic basis of nematode infection, methods for maintaining and genetically manipulating entomopathogenic nematodes are described.

Entomopatojenik Nematodların Kültürlenmesi ve Genetik Olarak Manipüle Edilmesi

Entomopathogenic nematodes in the genera Heterorhabditis and Steinernema are obligate parasites of insects that live in the soil. The main characteristic ...

A Strategy for the Study of IL-9-Producing Lymphoid Cells in the Nippostrongylus brasiliensis Infection Model

IL-9 is a pleiotropic cytokine associated with various processes, including antitumor immunity, induction of allergic pathologies, and the immune response against helminth infections, where it plays an important role in the expulsion of the parasite. In a murine model of Nippostrongylus brasiliensis infection, IL-9 is produced mainly by CD4+ T lymphocytes and innate lymphoid cells found in the lung, small intestine, and draining lymph nodes. Given the technical difficulties involved in the intracellular staining of IL-9, as well as the complexity of isolating hematopoietic cells from the small intestine upon infection, there is a pressing need for a comprehensive but straightforward protocol to analyze the expression of IL-9 in different lymphoid and non-lymphoid tissues in this model. The protocol described here outlines the kinetics of IL-9 produced by CD4+ T cells and innate lymphoid cells in the lung and small intestine, the main organs targeted by N. brasiliensis, as well as in the mediastinal and mesenteric lymph nodes, throughout the infection. In addition, it details the number of larvae needed for infection, depending on the cell type and organ of interest. This protocol aims to assist in the standardization of assays to save time and resources by offering the opportunity to focus on the specific cells, organs, and disease stages of interest in the N. brasiliensis infection model.

A Strategy for the Study of IL-9-Producing Lymphoid Cells in the Nippostrongylus brasiliensis Infection Model

IL-9-expressing T and ILC2 cells are induced during N. brasiliensis infection, yet their characterization has been largely overlooked in the infected intestine due to their low frequency and differential kinetics. This protocol describes the isolation of these cells from different target organs and confirmation of their identity via flow cytometry at different infection stages.

Nippostrongylus brasiliensis Enfeksiyon Modelinde IL-9 Üreten Lenfoid Hücrelerin İncelenmesi İçin Bir Strateji

IL-9 is a pleiotropic cytokine associated with various processes, including antitumor immunity, induction of allergic pathologies, and the immune response ...

Isolation And Dendritic Cell-Uptake of Small Extracellular Vesicles from Echinococcus granulosus

The secretion of extracellular vesicles by cestodes is crucial for enabling cellular communication not only among parasites but also with host tissues. In particular, small extracellular vesicles (sEVs) act as nano-carriers transferring natural antigens, which are critical in host immunomodulation and parasite survival. This article presents a step-by-step protocol to isolate sEVs from larval stage cultures of Echinococcus granulosus and analyzes their uptake by dendritic cells obtained from murine bone marrow, which acquire adhesion and antigen presentation capacity during their maturation after one week of in vitro culture. This article provides comprehensive information for generating, purifying, and quantifying sEVs using ultracentrifugation alongside parallel analyses of dynamic light scattering and transmission electron microscopy. Additionally, a detailed experimental protocol is outlined for isolating and cultivating mouse bone marrow cells and driving their differentiation into dendritic cells using Flt3L. These dendritic cells can present antigens to na&#239;ve T cells, thereby modulating the type of immune response in vivo. Thus, alternative protocols, including confocal microscopy and flow cytometry analysis, are proposed to check the acquired maturational phenotype of dendritic cells previously exposed to parasitic sEVs. Finally, it is worth noting that the described protocol can be applied as a whole or in individual parts to carry out parasite in vitro culture, isolate extracellular vesicles, generate bone marrow-derived dendritic cell cultures, and perform uptake assays with these cells.

Here, we describe in vitro culture conditions, isolation, and increased generation of extracellular vesicles (EVs) from Echinococcus granulosus. The small EVs were characterized by dynamic light scattering and transmission electron microscopy. The uptake by bone marrow-derived dendritic cells and their phenotypic modulation were studied using confocal microscopy and flow cytometry.

Echinococcus granulosus'tan Küçük Hücre Dışı Veziküllerin İzolasyonu ve Dendritik Hücre Alımı

The secretion of extracellular vesicles by cestodes is crucial for enabling cellular communication not only among parasites but also with host tissues. In ...

Establishing Stable Binary Cultures of Symbiotic Saccharibacteria from the Oral Cavity

Many bacterial species cannot be cultured in the laboratory using standard methods, posing a significant barrier to studying the majority of microbial diversity on earth. Novel approaches are required to culture these uncultured bacteria so that investigators can effectively study their physiology and lifestyle using the powerful tools available in the laboratory. The Candidate Phyla Radiation (CPR) is one of the largest groups of uncultivated bacteria, comprising ~15% of the living diversity on earth. The first isolate of this group was a member of the Saccharibacteria phylum, 'Nanosynbacter lyticus' strain TM7x. TM7x is an unusually small bacterium that lives as a symbiont in direct contact with a bacterial host, Schaalia odontolytica, strain XH001. Taking advantage of the unusually small cell size and its lifestyle as a symbiotic organism, we developed a protocol to rapidly culture Saccharibacteria from dental plaque. This protocol will show how to filter a suspension of dental plaque through a 0.2 &#181;m filter, then concentrate the collected Saccharibacteria cells and infect a culture of host organisms. The resulting coculture can be passaged as any normal bacterial culture and infection is confirmed by PCR. The resulting binary culture can be maintained in the laboratory and used for future experiments. While contamination is a possibility, the binary culture can be purified by either further filtering and reinfection of host, or by plating the binary culture and screening for infected colonies. We hope this protocol can be expanded to other sample types and environments, leading to the cultivation of many more species in the CPR.

We demonstrate a method for isolating difficult-to-grow members of the novel bacterial phylum, Saccharibacteria, by filtering dental plaque and co-culturing with host bacteria.

Ağız Boşluğundan Simbiyotik Sakkarakterinin Kararlı İkili Kültürlerinin Kurulması

Many bacterial species cannot be cultured in the laboratory using standard methods, posing a significant barrier to studying the majority of microbial ...

Yetiştirme

Özet

Daha Fazla Video Keşfet

Biyotinile Hücre Yüzey Proteinlerinin Arındırılması