İkinci Üst Azı Dişinde Naylon Ligatür ile İndüklenen İleri Periodontitisin Murin Modeli

Bu çalışma, farelerde periodontitisi indüklemek için modifiye edilmiş bir 6-0 naylon ligasyon yöntemini tanımlamaktadır, bu yöntem yüksek oranda tekrarlanabilir ve araştırmacıların periodontal hastalığı gelişiminden patolojik sonuçlarına kadar incelemeleri için bir alternatif teşkil etmektedir.

Periodontal hastalık (PH), dişlerin destek dokularını etkileyen inflamatuar bir hastalıktır ve dünya çapında en yaygın hastalıklardan biridir. Şiddetli formu olan periodontitis, yumuşak doku, diş ve kemiğin tahrip olmasına yol açar. Periodontitisin hayvan modelleri primatlar, köpekler, minyatür domuzlar ve fareler kullanılarak geliştirilmiştir. Bunlar arasında, ligatür kaynaklı fare modeli, insan periodontitisinin temel yönlerini etkili bir şekilde kopyalarken hızlı hastalık ilerlemesi, tekrarlanabilirlik, öngörülebilirlik ve düşük maliyet gibi avantajlar sunar. Ligatürlerin kullanıldığı fare modelleri, periodontal dokunun mikrobiyolojik ve immünolojik mikro ortamları hakkında değerli bilgiler sağlayarak, biyofilmlerin immün yanıtlardaki kritik rolünü ve sistemik hastalıklarla ilişkisini vurgulamıştır. Bu çalışma, farelerde periodontitisi indüklemek için modifiye edilmiş bir naylon ligasyon yöntemi sunmaktadır. Modifikasyon, ipek sütür yerine naylon bir sütür kullanmayı ve temas noktasından geçirmek yerine interproksimal temas alanının altına yerleştirmeyi içerir. Bu yaklaşım, periodontitisi etkili bir şekilde indüklerken tekniği basitleştirir. Sütür yerleştirme için ayrıntılı metodoloji grafiksel olarak gösterilmiştir ve periodontitisin ilerlemesi histolojik ve histometrik analizlerle gösterilmiştir.

Periodontal hastalık (PH), dişlerin destek dokularının iltihabi bir bozukluğudur ve dünyadaki en yaygın hastalıklar arasındadır¹; PH insidansının dünya çapında %20-%50 arasında değiştiği bildirilmiştir². PD'nin farklı ilerleme dereceleri vardır; diş eti iltihabı adı verilen hafif formu sadece yumuşak dokuları, periodontitis (PT) adı verilen şiddetli formu ise kemik³ gibi sert dokuları etkiler. PT enflamatuar bir hastalık olduğundan, diabetes mellitus⁵, kardiyovasküler hastalıklar⁶, olumsuz gebelik sonuçları⁷ veya preeklampsi⁸ gibi hormonal etkileşimler, enflamatuar hastalıklar⁹ ve hatta oküler değişiklikler¹⁰ veya demans¹¹ gibi hastalık sürecini^{değiştirebilecek} çeşitli risk faktörleri tarafından değiştirilebilen karmaşık bir bağışıklık tepkisi olarak düşünülmelidir.

Bu nedenle, PT gelişimi veya prevalansı ile ilişkili etiyolojiyi anlamak, yeni veya daha etkili terapötik stratejileri test etmek veya sistemik hastalıklar ile PT veya periodontal mikrobiyota arasındaki herhangi bir ilişkiyi belirlemek için hayvan modellerine ihtiyaç vardır¹².

Etkili bir araştırma yönteminin seçilmesi, YT'nin gelişimini anlamak ve araştırma sorularını yeterince yanıtlamak için çok önemlidir¹³. Yıllar geçtikçe, PT çalışması için farklı hayvan modelleri geliştirilmiştir; Bununla birlikte, primatlar, köpekler, tavşanlar ve minyatür domuzlar gibi modellerin kullanımı pahalı ve karmaşıktır 14,15,16. PT'nin murin modelleri, özellikle ligasyonla indüklenen PT modeli, hızlı geliştirme, tekrarlanabilirlik, öngörülebilirlik ve düşük maliyet dahil olmak üzere çok sayıda avantaja sahiptir 17,18,19.

PT'yi indüklemek için oral bakteri inokülasyonu, lipopolisakkarit enjeksiyonu ve ligatür indüksiyonu^10,20 gibi çeşitli yöntemler kullanılmasına rağmen, her birinin avantajları ve dezavantajları^{vardır 17}, naylon ligatür tarafından indüklenen PT'nin murin modeli, gelişimi için insan mekanizmasına benzemektedir^20,21,22,23. PT, yerleşik mikrobiyotanın tutulması yoluyla ortaya çıkar, iltihaplanmaya neden olur ve doku kaybına yol açar. Ayrıca, fareler, PT çalışması için ilgilenilen farklı hücre popülasyonlarını veya molekülleri incelemek için genetik olarak değiştirilebilir.

Diş ligasyonu, ortodontik teller, ipek dikişler ^24,25 veya naylon dikişler²⁶ gibi farklı materyaller kullanılarak yapılabilir. Farelerde ligasyon yoluyla PT'yi indüklemek için en yaygın malzeme ipektir; bu metodoloji, Marchesan ve ^ark.18, Abe ve ^ark.27 ve Chadwick ve ^ark.22 gibi farklı yazarlar tarafından her biri kendi modifikasyonlarına sahip olarak açıklanmıştır ve bu yöntemlerin tümü birçok araştırmacı tarafından başarıyla kullanılmıştır²⁸. Bununla birlikte, farelerde üst azı dişlerinin etrafına ipek bir dikiş yerleştirmek karmaşık olabilir. Marchesan ve ark. bir "ligatür tutucu" kullanılmasını önerdi; Abe ve ark. ve Chadwick ve ark. sütürü temas noktasından yerleştirdi, ancak Chadwick ve ark. onu M1 ve M2 azı dişlerinin etrafına yerleştirdi.

Farklı hayvan modellerinde PT gelişimi için farklı kalınlıklarda naylon sütürler kullanılmıştır ^29,30,31. Lima ve ^ark.31 5-0 naylon sütür kullanmış; Önceki çalışmalarda da benzer sonuçlarla 6-0 naylon sütürler kullandık²⁸.

Multifilament sütürlerle karşılaştırıldığında, naylon sütürler emilemeyen monofilament sentetiktir ve daha düşük bir inflamatuar doku yanıtı sergiler³²; ek olarak, naylon sütürler de mikrobiyal birikime^{izin verir 33,34} ve naylon sütürlerde fakültatif anaerobik bakteriler ile birlikte Fusobacterium nucleatum ve Porphyromona intermedia 35,36'nın yapıştığına dair kanıtlar vardır 12,14,17,19,24,27,35,37 (Tablo 1).

Bu özellikler, enflamatuar yanıtın materyal birikiminden ziyade çoğunlukla bakteri birikimine odaklanmasına izin verebilir. Ek olarak, naylon, ipek^38'den daha iyi gerilme mukavemeti gibi mekanik özelliklere sahiptir.

Bu nedenle, bu çalışmada, interproksimal temas alanı altında M2 etrafına yerleştirilen 6-0 naylon sütür, farede ileri evre periodontitis gelişimini indüklemiştir. Bu yaklaşım, normal cımbızla ligatür yerleştirilmesine izin verir ve sonuçlar tutarlıdır. 30 gün sonra, PT gelişimi histometrik ve histolojik analiz ile doğrulanabilir.

Deney hayvanlarını içeren tüm prosedürler, resmi Meksika standardı NOM-062-ZOO-1999'a uygun olarak 'Laboratuvar Hayvanları Üzerinde Biyomedikal Araştırma Etik Çerçevesi'ne sıkı sıkıya bağlı kalınarak yürütülmüştür. Bu çalışma, Facultad de Estudios Superiores Iztacala (FES-Iztacala) etik kurulu tarafından CE/FESI/072024/1765 protokolü kapsamında onaylanmıştır. Fareler, FES-Iztacala hayvan tesisinde patojen içermeyen bir ortamda yiyecek ve suya ücretsiz erişimi olan hayvan odalarına yerleştirildi. Bu protokol, daha önce Abe ve ^ark.27 tarafından açıklanan yöntemin bir modifikasyonudur. Altı ila sekiz haftalık dişi BALB/c fareleri (16 g ağırlığında) kontrol (CTL) ve periodontitis (PT) gruplarına ayrıldı. Periodontitis, sürekli bakteriyel yapışmayı teşvik etmek ve ciddi, kronik hastalık ilerlemesini tetiklemek için 0. günde 6-0 naylon sütür yerleştirilerek indüklendi. 30 gün sonra, histometrik analiz yoluyla doku hasarını ve bağlantı kaybını (AL) değerlendirmek için tüm farelere ötenazi (kurumsal olarak onaylanmış protokoller izlenerek) uygulandı (Şekil 1). Kullanılan reaktiflerin ve ekipmanın ayrıntıları Malzeme Tablosunda listelenmiştir.

1. Anestezi hazırlığı

1. Ksilazin ve ketamin (1:10) enjekte edilebilir su (stok) ile seyreltme hazırlayın. 4 °C'de saklayın ve 4 hafta içinde kullanın.
2. Her fareyi tanımlayın ve tartın. Bir insülin şırıngası kullanarak intramüsküler uygulama için ağırlık bazlı bir ksilazin (1 mg / kg) ve ketamin (2 mg / kg) dozu hazırlayın.
3. Anestezik solüsyonun toplam dozunun% 50'sini arka kısma enjekte edin. İşlemi karşı tarafta tekrarlayın.
4. Fareleri derin bir kutuya (10 cm³) koyun ve yaklaşık 3-5 dakika süren uykuya dalmalarına izin verin.
5. Fareler tamamen uyanana ve normal şekilde yanıp sönene kadar her 15 dakikada bir her göze bir hipromelloz damlası uygulayarak anesteziye bağlı göz kuruluğunu ve kornea hasarını önleyin.
   NOT: Fareler yaklaşık anestezi süresi olan 45 dakika gözlem altında tutulmalıdır. Prosedür tamamlanmadan önce bir fare uyanırsa, prosedür askıya alınmalı ve fare değiştirilmelidir.

2. Hayvan konumlandırma

1. Fare uyku moduna geçtiğinde, başı operatöre bakacak şekilde yukarı bakacak şekilde bir çalışma masasına yerleştirin. Ani istemsiz hareketleri önlemek için her bir bacağınızı gerginlik olmadan nazikçe çekin ve mikro gözenekli bantla sabitleyin. Vücut ısısını korumak için fareyi bir battaniye veya gazlı bezle örtün.
2. Burnu açık tutmak için, ortodontik elastikin bir ucunu üst kesici dişlerin etrafına yerleştirin ve diğer ucunu gergin olmadan bir üst tutucuya sabitleyin. İnferior kesici dişlerin etrafına ikinci bir ortodontik elastik yerleştirin ve bir lastik bantla inferior bir tutucuya sabitleyin.
3. Yanak ayırıcıları yerleştirin ve daha iyi görünürlük için dili dikkatlice bir tarafa hareket ettirin.
4. Mikroskobu, en düşük büyütme objektifinden başlayarak üst azı dişlerinin yeterli şekilde görüntülenmesine izin verecek şekilde konumlandırın. Yerleştirildikten sonra, operatör için optimum konfor ve odaklanma sağlamak için büyütmeyi ayarlayın.

3. Ligatür yerleştirme

1. Görüntü netleştikten sonra, üç üst azı dişini tanımlayın: en büyük ve proksimal azı dişi (M1), sonraki azı dişi (M2) ve en küçük ve distal azı dişi (M3). 6-0 naylon sütür yerleştirin, çünkü çapı ligatür yerleştirmeyi kolaylaştırır ve dokularda daha geniş sütürlere göre daha az mekanik hasara neden olur.
   1. M2'nin distal tarafını bulun, 6-0 naylon sütürün ucunu cımbızla tutun ve ucu palatinden papillanın tabanına yerleştirin. İnterproksimal damak boşluğunun tabanından bukkal yüzeye doğru hafif basınç uygulayın (Şekil 2A).
   2. 6-0 naylon sütür geçtiğinde, interproksimal boşluktan bukkal tarafa doğru çekin (Şekil 2B).
2. 6-0 naylon sütürün ucunu bukkal taraftan M2'nin mezial yüzeyindeki interproksimal alanın tabanına yerleştirin. Sütürün ucunu interproksimal boşluğun altından geçmek için nazikçe itin ve bukkal boşluktan palatine geri geçirin (Şekil 2C).
3. 6-0 naylon ipliği nazikçe çekin, ucunu cımbızla tutun, M2 civarında ayarlayın ve dikişi üç basit düğümle sabitleyin.
4. 6-0 naylon dikişi ince makasla kesin (Şekil 2D).

4. Hayvanların geri kazanılması

1. Fareyi serbest bırakmak için yanak ayırıcıları, bacaklardaki mikro gözenekli bandı ve ortodontik lastikleri çıkarın. Önce alt kesici dişlerin etrafındaki lastiği çıkarın, ardından üst kesici dişlerin etrafındaki lastiği çıkarın.
   1. Fareyi çalışma masasından çıkarın, gazlı bez veya beze sarın ve yüzü yukarı bakacak şekilde yerleştirin. Hava yolunu açık tutmak ve tıkanmayı önlemek için dili yana doğru tutun.
2. Hayvanı sıcak, bez veya gazlı bezle örtün ve tamamen uyanana kadar gözlem altında tutun. Daha sonra onları normal kafeslerine yerleştirin.
3. Fare normal şekilde yanıp sönene kadar her göze bir hipromelloz damlası uygulayın.
4. Hayvanı standart koşullar altında tutun.

5. Ligatür kontrolü

1. Naylon bağın kalıcılığını her hafta kontrol edin (Şekil 3A,B).
2. Fareyi alın, başını ve vücudunu sıkıca tutun ve burnu açmak için cımbız kullanın. Bir lamba ışığı altında M2 etrafındaki 6-0 naylon sütürü gözlemleyin.
3. Biyofilm birikimi ve mekanik tahrişe dayalı periodontal hastalık gelişimini belirleyin. Bunu histolojik analiz yoluyla doğrulayın.

6. Histoloji

1. 30 gün sonra, fareleri bir CO₂ odasında ötenazi yapın (kurumsal olarak onaylanmış protokolleri izleyerek). Maksillayı daha önce bildirildiği gibi hasat edin³⁹. Hasat edilen dokuları% 0.9 NaCl çözeltisinde yıkayın ve yeni, etiketli mikrosantrifüj tüplerine yerleştirin.
2. Numuneleri çalkalama ile 2 saat boyunca% 4'lük bir paraformaldehit çözeltisine sabitleyin.
3. Numuneleri 2 saat musluk suyuyla yıkayın.
4. Mineralleri kemikten uzaklaştırmak ve yüksek kaliteli parafin bölümleri hazırlamak için, numuneleri mikrosantrifüj tüplerinde 20 gün boyunca% 4 (pH 7.3) çözeltisinin yirmi hacminde kireçten arındırın, EDTA'yı her 4 günde bir^{değiştirin 40}.
5. Örnekleri parafine gömün. M2 alanının 5 μm'lik bölümlerini kesin ve bunları Hematoksilen ve Eozin (H & E) ⁴¹ ile boyayın.

7. Veri analizi

1. Sulkus epiteli, dişeti lifleri, periodontal lifler, yükseklik ve alveolar kret bütünlüğünün konfigürasyonundaki değişikliklerin tanımlayıcı bir analizini yapmak için lekeli histolojik kesitleri optik mikroskop altında gözlemleyin.
2. Sementoenamel bileşkesi (CEJ) ile kemik tepesinin en yüksek noktası arasındaki mesafeyi ölçerek ataşman kaybını (AL) belirleyin. Bir dijital düzenleme programı kullanarak bu iki nokta arasına bir çizgi çizin. Semenoff ve ^ark.42 tarafından açıklanan metodolojiye göre bukkal ve damak yüzeyleri üzerinde histometrik analiz yapın (Şekil 4).

8. İstatistiksel analiz

1. CTL ve PT gruplarından elde edilen verileri Mann-Whitney U testi kullanılarak analiz eder. p < 0.05'i istatistiksel olarak anlamlı olarak kabul edin. Analiz için istatistik ve grafik yazılımı kullanın.

Bu metodoloji, indüklenmiş farelerin ikinci haftadan itibaren periodontitis (PT) geliştirmesine izin verir. Fareler, ligatun varlığını doğrulamak için haftalık olarak izlendi. 30. günde ötenazi yapıldı. Tüm grupların klinik özellikleri değerlendirildi. Kontrol grubu, zaman içinde renk ve marjinal dişeti yapısı gibi normal özelliklerini korudu. CTL grubundakilerle karşılaştırıldığında, PT grubu dokuları, indüklenen farelerde dişeti kenarında gözlenen inflamasyon, kanama ve periodontal cep oluşumu gösterdi (Şekil 5).

Hastalığın evrimi, her iki grupta da M2 periodontal dokusunun AL'sinin histolojik ve histometrik analizi yapılarak doğrulandı. CTL grubu, sağlıklı dokularınkine benzer histolojik özellikler gösterdi: marjinal ve sulkus dişeti epiteli, dişeti lifleri (Şekil 6A, CTL mavi ok), eklem epiteli ve alveolar tepe (Şekil 6A, CTL yeşil ok); bağ dokusu lifleri normal bir pozisyonda ve yükseklikteydi; Sharpey'nin lifleri, alveolar kemik ve kök sementumuna yerleştirildiklerinde sağlamdı; ve hem bukkal hem de palatin görünümlerinde özellikle ekte kök etrafında simetrik bir kalınlık (Şekil 6A, CTL turuncu ok) gözlendi. Periodontal ligament (PDL) liflerindeki hücre çekirdekleri, bağ dokusu ve alveolar kemiğin osteositleri açıkça görülebiliyordu (40x). PT grubunda, periodontal dokular, alveolar krest kaybı (Şekil 6A, PT, yeşil ok), epitelin apikal göçü ve kök yüzeyinde Sharpey liflerinin ayrılması (Şekil 6A, PT, turuncu ok) ile karakterize periodontal ceplerin varlığı ile ciddi hasar göstermiştir. Bağ dokusunda, bukkal ve damak taraflarının dişeti ve kemiği, tümü periodontal hastalığın karakteristiği olan hücre çekirdeklerinden yoksundur (Şekil 6A, PT, mavi ok).

Histometrik analiz, CTL grubu için kemik kretinin pozisyonunun her iki tarafta da sabit olduğunu ortaya koydu: bukkal ve palatin. Ayrıca, CTL grubu ile karşılaştırıldığında, PT grubu doku kaybına bağlı olarak bukkal yüzeyin AL derinliğinde anlamlı bir artış gösterdi (p = 0.0001, 117.5 nm ± 6'ya karşı 209.17 nm ± 10). CTL grubununkiyle karşılaştırıldığında, PT grubunun palatin yüzey alanı anlamlı olarak daha yüksekti (p = 0.03, 175.25 nm ± 8'e karşı 254.03 nm ± 50). Her iki tarafta da doku yıkımı olmasına rağmen, bukkal yüzeye göre daha fazla derinlik ve daha fazla ataşman kaybı ile damak yüzeyinde daha belirgindi. Bu bulgular, benzer davranış gösteren daha önce yayınlanmış sonuçlarımızla tutarlıdır²⁸.

Şekil 1: Deney tasarımı. Periodontitis (PT), 6-0 naylon ligatür modeli (0. gün) kullanılarak altı ila sekiz haftalık BALB / c farelerinde (16 g) indüklendi. İndüksiyondan otuz gün sonra, PT ve sağlıklı (CTL) farelere periodontal doku değerlendirmesi için ötenazi uygulandı. Üç bağımsız deney yapıldı; hem CTL hem de PT gruplarındaki toplam fare sayısı n = 9 idi. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 2: Periodontitisi indüklemek için ligatür yerleştirme için adım adım prosedür. Farenin ikinci üst azı dişinde periodontitisi indüklemek için kullanılan adım dizisinin temsili görüntüleri: (A) 6-0 naylon sütürün palatinden bukkala kadar M2'ye distal olarak nasıl yerleştirildiğini gösterir; (B) temas alanı altında basıncın nasıl nazikçe uygulanması gerektiğini gösterir; (C) naylon sütürün M2'nin mezial kısmından palatinden bukkala nasıl geçmesi gerektiğini gösterir; ve (D) naylon sütürün M2 etrafında nasıl ayarlandığını ve bir bağ görevi görecek şekilde üçlü bir düğümle nasıl sabitlendiğini gösterir. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 3: Naylon ligatür periodontal hastalık modeli. (A) İkinci üst azı dişindeki ligatür pozisyonunun çizimi. (B) Bir fare modeline yerleştirilmiş naylon bağın görüntüsü. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 4: Histometrik analiz. Ataşman kaybı (AL), sementomine bileşkesi (CEJ) ile alveolar kretin en yakın noktası arasındaki mesafe dikkate alınarak, bukkal ve damak yüzeylerindeki her iki nokta arasında bir çizgi çizilerek belirlendi. Referans için: V(B): bukkal, P palatal. Büyütme: 10x; ölçek çubuğu = 100 μm. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 5: WT farelerinde periodontitisin klinik belirtilerinin gelişimi. Periodontal dokuların temsili klinik görüntüsü, CTL kontrolü; PT, naylon 6-0 sütürün yerleştirilmesinden 1. gün sonra periodontal hastalık; Dikiş alındıktan sonraki 30. gün. Üç bağımsız deneyin temsili görüntüleri gerçekleştirildi; hem CTL hem de PT gruplarındaki toplam fare sayısı n = 9 idi. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 6: Periodontal dokular, naylon kaynaklı periodontitis modelinde ataşman kaybı ve doku hasarı gösterdi. (A) Periodontal dokuların H&E boyaması ile temsili histolojik görüntüler, kontrol (CTL); periodontitis (PT), sol panel 10x, histometrik analiz, sementoenamel bileşkesinden (CEJ) alveolar kretin kenarına kadar bir çizgi ile gösterilir, bukkal (B), palatin (P), mavi kutu bukkal kırmızı kutu palatininde gösterilir. Sağ paneller bukkal ve palatin 40x'te yakın büyütmede. Mavi ok, bağ dokusu; turuncu ok, radiküler çimentoda periodontal ligament yerleştirilmesi; yeşil ok, kemik tepesi. Ölçek çubukları = 100 μm. (B, C) CEJ'nin ve alveolar tepenin en yüksek noktasının histometrik analizi. Üç bağımsız deneyin temsili bir görüntüsü gerçekleştirildi; hem CTL hem de PT gruplarındaki toplam fare sayısı n = 9 idi. Veriler ortalama ± SEM olarak ifade edilmiş ve *p < 0.05 ve ****p < 0.0001 değerleri Mann-Whitney U testine göre istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Tablo 1: Farelerde ligatür yoluyla periodontal hastalığı indüklemek için kullanılan farklı malzemeler.

Mikrobiyolojik ve immün tepkiler gibi farklı yönleri değerlendirmek için periodontitisin çeşitli hayvan modelleri kullanılmıştır ve insan hastalığı ile bazı benzerlikleri vardır⁴³. Bu bulgular, biyofilmlerin rolü, immün yanıt ve sistemik durumlarla etkileşimler gibi periodontal hastalığın çerçevesine dair kanıtlar sağlar^44,45.

Periodontitisin hayvan modelleri farklı karmaşıklıklara ve benzerliklere sahiptir; Örneğin, insan olmayan primatlar, köpekler veya minyatür domuzlar, insan periodontal hastalığına en çok benzeyenlerdir¹⁹, ancak bunları ele almak ve sürdürmek için gereken masraf ve gereklilikler bu modelleri pratik hale getirir. Ayrıca, periodontitisin fare modelleri daha ucuzdur ve kullanımı daha kolaydır. Ayrıca, fareler, ilgilenilen belirli bir molekül veya hücre oluşturmak için genetik olarak değiştirilebilir⁴⁶ ve metodoloji iyi bilinmektedir⁴⁷.

Fareler doğal olarak PT geliştirmese de, farklı metodolojilerle indüklenebilir; En yaygın olarak kullanılan model, diğerlerinin yanı sıra ortodontik tel, ipek veya naylon gibi çeşitli malzemeler kullanıldığından, yüksek oranda tekrarlanabilir^22,23 olan ligatür kaynaklı modeldir.

Özellikle, naylon PT'yi indüklemek için uygun bir seçenek olabilir; bazı özelliklerinden dolayı sentetik bir monofilament olarak minimal doku tepkisine sahiptir ve Fusobacterium nucleatum ve Porphyromona intermedia gibi periodontal bakterilerin yapışmasına izin verir ^35,36. Bu, enflamatuar yanıtın "normal" bakteri birikimine yol açmasına izin verir.

Bu çalışma, indüksiyon modeli olarak 6-0 naylon sütür kullanılarak PT geliştirmek için bir alternatif önermektedir ve CTL ve PT farelerinin klinik ve histolojik verilerini analiz ettik. PT grubunda bulunan dişeti sınırlarının kanama, inflamasyon ve periodontal cep oluşumu gibi özelliklerini belirledik. Bu gözlemler histometrik bir analizle desteklendi. Özellikle, PT kaybının derecesi önemli ölçüde farklıydı; Hem bukkal hem de damak yüzeyleri doku harabiyeti göstermesine rağmen, damak yüzeyinde daha fazlaydı. Bunun nedeni muhtemelen bukkal duvarın farelerde insanlarda olduğundan daha geniş olmasıdır.

Lima ve ^ark.31 naylon ligatürlerin PT'yi indüklediğini; 5-0 sütür kullanmalarına rağmen düğümü bukkal yüzeye yerleştirdiler ve 15 gün sonra 6 mikro-BT ile lineer kemik kaybını ölçtüler. 6-0 naylon sütürler kullanılırken, düğüm damak yüzeyine yerleştirildi ve 30 gün sonra ciddi PT'yi indüklemek için histometrik analiz yapıldı. Sonuçlar, M2 civarındaki 6-0 naylon sütürlerin PT ile sonuçlandığını ortaya koymuştur. Liberman ve ark. kemik kaybını değerlendirmek için kullanılan yöntemler arasında fark olmadığını bildirmiştir⁴⁸.

Bu sonuçlar, önerilen modelin tekrarlanabilir olduğunu ve çeşitli avantajlara sahip olduğunu göstermektedir. İlk olarak, bir diş açıcı kullanmaya benzer olduğu için kullanımı daha kolaydır; Bu nedenle, sütürü interproksimal boşluğa doğru itmek zorunda kalmaz ve sınırlı alan nedeniyle farenin ağız boşluğunun yaralanma riskini artırır. İkincisi, bu model biyofilmlerin doğal bir şekilde birikmesi yoluyla PT gelişimine izin verir ve periodontal dokularda kronik inflamasyonu indükler.

Bu modelin, öğrenme eğrisi, görsel yardımcıların gerekliliği ve mikroskop veya büyüteç kullanımıyla ilgili zorluklar dahil olmak üzere çeşitli sınırlamaları vardır. Ek olarak, düğümleri ve bağları kaybetme olasılığı mevcuttur, bu da tahriş edici uyaranın varlığının devam etmesini sağlamak için bağın kalıcılığını doğrulamayı gerekli kılar.

Özetle, bu protokol, ligatür yerleştirmeyi kolaylaştıran 6-0 naylon sütür tarafından indüklenen sağlam bir ileri PT modeli oluşturmak için gereken adımları açıklar. Ayrıca anestezik uygulama, büyütme ve bağlanma kaybı değerlendirmesi için metodolojiyi detaylandırır. Ayrıca, bu model, PT'ye bağlı inflamatuar kemik kaybında rol oynayan konakçıya özgü mekanizmaların yanı sıra PT'nin enfeksiyöz, neoplastik, otoimmün veya hormonal kökenli hastalıkların veya bozuklukların gelişimindeki rolünü araştırmak için kullanılabilir. Bu nedenle, biyofilm birikimi ve inflamasyonun neden olduğu PT'yi incelemek için bu modeli kullanmak, terapötik çıkarımlarla temel bilgi üretme ve tanıyı iyileştirme potansiyeline sahiptir.

Yazarlar, bu makalenin yayınlanması ile ilgili herhangi bir çıkar çatışması olmadığını beyan ederler.

Bu çalışma kısmen Meksika Eyaleti Bilim ve Teknoloji Konseyi (COMECYT) hibe numarası [FICDTEM-2021-072] ve Araştırma Projeleri ve Teknolojik Yenilik Destek Programı (PAPIIT)-UNAM, hibe numarası [IN-217021] tarafından finanse edilmiştir. Bu videoyu yapmak için sağlanan olanaklar için Endoperiodontología, FES Iztacala, UNAM'daki uzmanlık programına ve bu videoyu hazırlamadaki desteği için DDS'den Rosalba Yañez Ortiz'e teşekkür ederiz. Bazı figürler Biorender programı ile oluşturulmuştur (Anlaşma numarası ME282NWCI1).