11.3 : Deniz Suyunun Beton Üzerindeki Etkisi

Deniz suyuna maruz kalan beton, etrenjit ve alçı taşının çözünmesi gibi bozulmalara uğrayabilir. Bu da malzemenin gözenekliliğini artırır ve dayanımını azaltır. Buna karşılık, betonun gözenekleri içindeki tuzların kristalleşmesi, özellikle buharlaşmanın meydana geldiği su hattının üstünde genleşmeye sebep olabilir. Bununla birlikte, bu genleşme ancak betonun geçirgenliği sayesinde deniz suyu yapıya sızmayı başardığında gerçekleşir.

Düzenli ıslanma ve kuruma döngülerine maruz kalan gelgit izleri arasındaki bulunan beton özellikler risk altındadır ve sürekli olarak su altında kalan alanlardan daha ciddi şekilde bozulma eğilimindedir.Deniz suyundan kaynaklanan hasar, magnezyum sülfatın kalsiyum hidroksit ile reaksiyonu sonucu magnezyum hidroksitin birikmesi ile bir nebze hafifletilir çünkü betonda oluşan gözeneklerin kapanmasına ve gözenekliliğin azalmasını sağlar.

Kimyasal etkilere ek olarak, deniz ortamlarındaki beton; don, dalga hareketi ve aşınma sebebiyle fiziksel hasara da maruz kalabilir. Bu fiziksel hasar, özellikle beton tarafından emilen tuzlar betonarme çeliği korozyonu ile birleştiğinde kimyasal bozulmanın etkilerini kötüleştirebilir.

Deniz suyundan kaynaklanan hasarı önlemek için sülfat saldırısına karşı kullanılanlara benzer önlemler önerilir. Bunlar arasında düşük geçirgenliğe sahip beton kullanılması ve çubuk donatıları üzerinde en az 5,08 ile 7,62 santimetrelik uygun kaplamanın sağlanması yer alır. Su hattının üstünde metreküp başına 355,97 kilogram ve altında metreküp başına 296,64 kilogram çimento içeriği ve 0,40 ila 0,45'ten fazla olmayan bir su-çimento oranı önerilir. Ek olarak, betonun iyice sıkıştırılması ve inşaat derzlerinde hassas işçilik uygulanması, betonun deniz suyuna karşı dayanıklılığını artırmak için kritik öneme sahiptir.