11.11 : Gaz Kromatografisi: Giriş

Gaz kromatografisi (GC), bir numunedeki uçucu bileşenleri ayırmak ve analiz etmek için kullanılan bir tekniktir. Temel amacı, karmaşık karışımlardaki bileşenleri tanımlamak ve miktarını belirlemektir; bu da onu çevre analizi, eczacılık ve petrokimya gibi alanlarda vazgeçilmez kılar. GC aynı zamanda buhar fazı kromatografisi (VPC) veya gaz-sıvı dağılma kromatografisi (GLPC) olarak da adlandırılır.

GC'de, bir numune buharlaştırılır ve onu bir kolondan taşıyan inert bir taşıyıcı gazla (hareketli faz) karıştırılır. Kolon, sıvı veya katı bir madde olan sabit bir faz ile doldurulur veya kaplanır. Numune içindeki bileşikler, kaynama noktalarına göre ayrılır ve düşük kaynama noktasına sahip bileşikler önce elüsyon yapar. Elüsyon sırası – bileşiğin kolondan çıkma sırası – bir kromatogramda görünür ve her pik belirli bir bileşiğe karşılık gelir.

Gaz kromatografisinin iki ana türü vardır:

1. Gaz-sıvı kromatografisi (GLC): GLC'de, sabit faz uçucu olmayan, termal olarak kararlı, kimyasal olarak inert bir sıvıdır, hareketli faz ise genellikle helyum olan bir taşıyıcı gazdır Bu teknik, bileşikleri kaynama noktalarına göre ayırmak için yaygın olarak kullanılır.
2. Gaz-katı kromatografisi (GSC): GSC, sabit faz olarak diatomlu toprak gibi katı partikülleri ve hareketli faz olarak helyum gibi bir taşıyıcı gazı kullanır. GSC, genellikle gaz-sıvı kolonları tarafından tutulmayan, elüsyon piklerinde belirgin kuyruklanma meydana gelen kalıcı gazlar ve küçük polar moleküller için kullanılır.