3.13 : Stałość percepcyjna

Stałość percepcyjna to zdolność rozpoznawania, że ​​obiekty pozostają spójne i niezmienne, nawet gdy ich wygląd zmienia się ze względu na zmiany bodźców sensorycznych. Istnieją cztery główne typy stałości percepcyjnej: stałość wielkości, stałość kształtu, stałość koloru i stałość jasności.

Stałość wielkości to rozpoznanie, że obiekt pozostaje tej samej wielkości, nawet gdy jego obraz na siatkówce ulega zmianie. Na przykład autobus jest postrzegany jako wystarczająco duży, aby przewozić ludzi, nawet jeśli z daleka wygląda na maleńki. To zrozumienie pozwala na dokładne postrzeganie obiektów niezależnie od ich odległości od obserwatora.

Stałość kształtu odnosi się do zdolności postrzegania obiektu jako mającego stały kształt, nawet gdy zmienia się jego orientacja. Na przykład drzwi są postrzegane jako prostokąt, niezależnie od tego, czy są otwarte, czy zamknięte, nawet jeśli ich wygląd się zmienia. Dzieje się tak, ponieważ mózg szybko uczy się rozpoznawać różne widoki tego samego obiektu, utrzymując stabilną percepcję jego kształtu.

Stałość koloru to rozpoznanie, że obiekt zachowuje swój kolor pomimo zmian oświetlenia. Na przykład zielone jabłko wydaje się zielone, niezależnie od tego, czy ogląda się je w jasnym południowym świetle słonecznym, czy w świetle sklepu spożywczego. To postrzeganie jest osiągane poprzez obliczenia mózgu dotyczące światła odbitego od obiektu w porównaniu do otaczających obiektów. Mózg skutecznie dostosowuje się do zmieniających się warunków oświetleniowych, umożliwiając spójne postrzeganie kolorów.

Stałość jasności, to zdolność widzenia jasności obiektu jako takiej samej, nawet gdy zmienia się oświetlenie. Zależy to od względnej jasności, czyli ilości światła odbijanego przez obiekt w porównaniu do otoczenia. Na przykład, biały papier odbija 90 procent światła, które na niego pada, podczas gdy czarny papier odbija tylko 10 procent. Pomimo tych różnic, oba są postrzegane jako mające stałą jasność.

Tego typu stałość percepcyjna pozwala na stabilną i spójną percepcję świata, co pozwala na dokładne rozpoznawanie obiektów i interakcję z nimi, pomimo zmian w bodźcach sensorycznych.