10.11 : Betonowanie w gorące dni

Betonowanie w podwyższonych temperaturach przyspiesza proces hydratacji, co prowadzi do szybszego wiązania, ale potencjalnie zmniejsza długoterminową wytrzymałość konstrukcji betonowej. Ponadto niska wilgotność powietrza sprzyja szybkiej utracie wilgoci z betonu, co skutkuje zmniejszoną urabialnością, wyraźnym skurczem plastycznym i większym prawdopodobieństwem pękania.

Złagodzenie wzrostu temperatury w betonie można osiągnąć ekonomicznie poprzez zacienienie stosów kruszywa, aby zapobiec nagrzewaniu się przez promieniowanie słoneczne, zakopanie rur wodociągowych i pomalowanie odsłoniętych rur i zbiorników na biało, aby odbijały ciepło. Obniżenie zawartości cementu w mieszance może zmniejszyć całkowite ciepło uwalniane podczas hydratacji; w tym przypadku spadek urabialności spowodowany mniejszą zawartością cementu można zrekompensować, wybierając kruszywa o niskiej absorpcji i minimalnej zawartości zanieczyszczeń. Dostosowanie urabialności i czasu wiązania jest również możliwe poprzez zastosowanie domieszki opóźniającej wiązanie. Dodanie lodu do wody zarobowej pomaga kontrolować temperaturę. Kluczowe jest jednak upewnienie się, że lód całkowicie się rozpuścił podczas procesu mieszania.

Zaleca się układanie betonu w ciągu 45 do 60 minut po wymieszaniu na zwilżonych szalunkach i w chłodniejszych godzinach wieczornych. Po ułożeniu betonu należy upewnić się, że szybkość parowania nie przekracza 0,25 kg/m^2 na godzinę na powierzchni betonu. Aby chronić beton przed nadmiernym ciepłem w ciągu dnia, należy go przykryć. W suchych warunkach zwilżenie betonu może zapewnić podwójną korzyść: chłodzenie i wspomaganie skutecznego utwardzania.