1.2 : Modele farmakokinetyczne: przegląd

Modele farmakokinetyczne wykorzystują analizę matematyczną w celu uzyskania szczegółowego ilościowego zrozumienia cyklu życia leku w organizmie. Są one pomocne w symulowaniu parametrów farmakokinetycznych leku, przewidywaniu stężeń leku w czasie, optymalizacji schematów dawkowania, łączeniu stężeń z aktywnością farmakologiczną i szacowaniu potencjalnej toksyczności.

Istnieją trzy podstawowe typy modeli: empiryczny, przedziałowy i fizjologiczny. Modele empiryczne, z minimalnymi założeniami, przewidują parametry farmakokinetyczne u różnych gatunków. Oferują uogólnione podejście do interpretacji danych.

Z drugiej strony, modele przedziałowe wizualizują ciało jako odrębne przedziały, każdy z równomierną dystrybucją leku i odwracalną komunikacją. Te przedziały reprezentują różne sekcje ciała, przy czym przedział centralny przedstawia osocze i silnie ukrwione tkanki, a przedział obwodowy przedstawia słabo ukrwione tkanki.

Modele fizjologiczne, najbardziej złożone z trzech, zawierają dane anatomiczne i fizjologiczne, aby dokładnie przedstawić dystrybucję leku w różnych narządach i tkankach. Wykorzystują wielkość tkanki narządu, przepływ krwi i stosunki tkanki do krwi leku, aby przewidzieć stężenia leku w różnych typach tkanek. Każdy model oferuje unikalne spostrzeżenia na temat zachowania leków w organizmie, pomagając w ten sposób w opracowaniu skutecznych strategii terapeutycznych.