11.3 : Adsorpcja i dystrybucja analitu

W niektórych rozdziałach chromatograficznych substancje rozpuszczone przenoszą się między fazą ruchomą a fazą stacjonarną poprzez sorpcję, która zwykle odnosi się do procesu adsorpcji. W przypadku wielu układów chromatograficznych proces sorpcji często zależy od polarności związków — wyrażenia całkowitego momentu dipolowego w cząsteczce. Podczas procesu separacji występuje konkurencja między substancją rozpuszczoną a rozpuszczalnikiem o adsorpcję do fazy stacjonarnej. Wysoce polarne związki i rozpuszczalniki mają tendencję do silnej adsorpcji na powierzchniach polarnych, co wpływa na ich separację.

Na dystrybucję analitu wpływa kilka czynników, w tym temperatura kolumny i charakterystyka fazy stacjonarnej i ruchomej. Stała dystrybucji dla danego analitu jest kluczowym pojęciem, które wyraża stosunek ilości analitu zaadsorbowanego lub rozpuszczonego w fazie stacjonarnej do ilości analitu obecnego w fazie ruchomej w określonym momencie podczas separacji.

Zwykle polarne fazy stacjonarne, takie jak krzemionka i tlenek glinu, są szeroko stosowane w chromatografii kolumnowej i planarnej. Polarność substancji rozpuszczonej determinuje rodzaj fazy stacjonarnej i rozpuszczalnika. Na przykład wysoce aktywne adsorbenty mogą być wykorzystywane do słabo polarnych substancji rozpuszczonych, podczas gdy bardziej polarne rozpuszczalniki mogą skutecznie przenosić związki polarne. Zdolność rozpuszczalnika do transportu analitu zależy od jego ogólnej polarności, natury substancji rozpuszczonej i polarności fazy stacjonarnej.