10.5 : Równowaga krótkoterminowa w warunkach konkurencji monopolistycznej

W krótkim okresie firmy działające w warunkach konkurencji monopolistycznej mogą osiągnąć równowagę, w której nie mają żadnej zachęty do zmiany bieżącego poziomu produkcji lub ceny. Ta równowaga występuje, gdy koszt krańcowy (MC) firmy równa się jej przychodowi krańcowemu (MR), co jest warunkiem maksymalizacji zysku. Cena jest ustalana przez krzywą popytu przy tej wielkości, gdzie cena przekracza przychód krańcowy (MR) ze względu na opadającą krzywą popytu. Firmy będą kontynuować działalność tak długo, jak cena będzie wyższa niż przeciętny koszt zmienny (AVC).

W tej strukturze rynku firmy mogą osiągać zyski ponadprzeciętne (above-normal) lub ponosić straty w krótkim okresie. Zyski ponadprzeciętne występują, gdy cena (określona przez krzywą popytu przy równowagowej produkcji) jest wyższa od przeciętnego kosztu całkowitego produkcji (ATC). Odwrotnie, firma ponosi stratę, jeśli cena jest niższa od ATC. Takie wyniki są możliwe, ponieważ zróżnicowanie produktów tworzy siłę rynkową dla firm, co prowadzi do mniej elastycznej krzywej popytu.

Jednakże zyski ponadprzeciętne w krótkim okresie przyciągają na rynek nowe firmy, zwiększając konkurencję. Z czasem wejście to przesuwa krzywe popytu, z którymi każda firma jest zwrócona, w lewo, czyniąc je bardziej elastycznymi i obniżając ceny i zyski. W rezultacie, podczas gdy firmy w warunkach konkurencji monopolistycznej mogą cieszyć się zyskami ponadprzeciętnymi lub ponosić straty w krótkim okresie, dynamika rynku ma tendencję do przesuwania się w kierunku zysków normalnych w długim okresie, ponieważ rynek staje się bardziej konkurencyjny.

Pod względem efektywności firmy mają tendencję do działania poniżej minimalnej skali efektywności, co prowadzi do nieefektywności produkcji. Ponadto istnieje nieefektywność alokacyjna, ponieważ cena (P) jest wyższa niż koszt krańcowy (MC), co oznacza, że ​​zasoby nie są alokowane w najbardziej efektywny sposób z perspektywy społeczeństwa.