Protokolümüz, uterosakral ligament süspansiyon ameliyatını tanımlamak için bir sıçan modeli kullanan ilk kişilerden biridir ve bu nedenle gelecekteki araştırmacıların ameliyatın klinik öncesi sonuçlarını ve modifikasyonlarını incelemeleri için gerçekten bir plan görevi görebilir. Rad uterosakral ligament, anatomi, hücresellik, histolojik mimari ve kompozisyon açısından insan uterosakral ligamentine kıyasla benzerdir. Bu bileşenler, maliyet avantajları ve fizibilite ile birleştiğinde, uterosakral ligament süspansiyon cerrahisinin büyütme ve sonuçlarını incelemek için gerçekten harika bir model haline getirmektedir.
Çekme testi yöntemi, diğer pelvik taban hayvan modellerinde kullanılmak üzere uyarlanabilir. Ek olarak, gelecekteki araştırmacılar diğer prolapsus ameliyatlarını ve sakrokolpopeksi gibi kemirgenleri bilgilendirmek için genel cerrahi kurulumunu kullanabilirler. Başlamak için cerrahi bir önlük, baş örtüsü, maske ve steril eldiven giyin.
Hayvanı steril bir alanla örtün, sadece karnını açıkta bırakın. Kaudal meme uçlarının etrafında klipslenmeden kaynaklanan travma nedeniyle bir miktar kanama olabilir. Gerekirse, bu basınç veya gümüş nitrat ile hemostatik hale getirilebilir.
Bir neşter bıçağı kullanarak ksifoid işlemin hemen altından alt meme ucu çizgisine kadar linea alba'dan yedi santimetrelik bir kesi yapın. Kesi üretral delikten 0,5 ila bir santimetre rostro ile bitmelidir. Daha sonra altındaki kas tabakasından bir kesi yapın.
Karın retraktörünü monte edin ve karın boşluğunu inceleyin. İris forseps kullanarak, sol uterus boynuzunu yavaşça bulun. Sol uterus boynuzunu bir kavrayıcı veya sivrisinek kelepçesi ile yavaşça yükseltin.
Bir sivrisinek kelepçesi kullanarak boynuzu yumurtalık ve yumurta kanalının altına bağlayarak histerektomiye başlayın. Histerektomiye devam etmek için, mikro makas kullanarak uterus boynuzundan bitişik vaskülatür, bağ dokusu ve yağı kelepçeleyin ve kesin. Kanamayı azaltmak için çıkarmadan önce bağ dokusunu sıkıştırmayı unutmayın.
Kelepçeleri uterus arayüzüne mümkün olduğunca yakın ve uteroservikal kavşağa kadar yerleştirin. Sivrisinek forseps kullanarak bifurkasyon noktasına yakın uterus boynuzu boyunca kelepçeleyin. Kanamayı önlemek için ipsilateral boynuzu sadece sefaladı kelepçeye boşaltın.
Sıçan damarlarının küçük kalibresi nedeniyle, uterus kütüklerinin geçici bir kelepçe ile bağlanması bu ameliyat için yeterliydi. Bununla birlikte, bu teknik, pediküllerin elektrokoter veya sütür ligasyonu ile kapatılmasıyla gerektiği gibi değiştirilebilir. Alt pelvisi açığa çıkarmak için abdominal retraktörü ayarlayın.
Açıkta kalan vajinal tonozu ve pelvik tabanı kontrol edin, vajina ve servikse bağlı bağ ve bağ dokularını destekleyin. Üreteri iki taraflı olarak tanımlayın, bu da yumurtalıklar için sadece medialdir. Rahim boynuzlarının kalan kütüklerinin hemen altında servikse bağlı olarak bulunabilen uterosakral bağları tanımlayın.
Ligament, sakruma doğru sefalad medial oryantasyonda izlenir. Küçük bir konik iğne üzerine üç sıfır polidioksanon sütürü koyun ve ligamentin üzerinde yüksek ve sakruma yakın bulunan sol uterosakral ligamentten bir dikiş yerleştirin. Uterosakral ligamenti yakaladığından emin olmak için dikişi çekin, bağ yapısının sakruma bağlandığı rektumun arkasına bölünen orijin ile servikse girmesini sağlayın.
Yine, uterosakral dikişe dahil edilmediğinden veya bükülmediğinden emin olmak için üreteri tanımlayın. Daha sonra sol polidioksanon dikişini, vajinal manşetin hem ön hem de arka yönlerini birleştirirken vajinal tonozun sol yönünden geçirin. Sağ taraftaki uterosakral ligament süspansiyon prosedürünü tamamlamak için bu adımları tekrarlayın.
Uterosakral dikişler iki taraflı olarak yerleştirildikten sonra, vajinal tonozun sakruma doğru sefalad yükseltilmesi için kare bir düğüm kullanarak dikişi güvenli bir şekilde bağlayın. İlk olarak, vajinal tonoz görünene kadar yağ dokusunu diseke edin. Sağlam uterosakral ligament açıkça görülebilene kadar veya uterosakral ligament ile vajinal tonoz arasındaki kavşakta görünene kadar abdominal yağ pedlerini çıkarmaya devam edin.
Esnek bir cetvel kullanarak, dokunun orijinal uzunluğunu tahmin etmek için uterosakral yerleştirme ile vajinal tonoz arasındaki mesafeyi ölçün. Sağlam uterosakral ligamentin arkasındaki iplik göbek bandı veya uterosakral ligament süspansiyon kavşağı, doku göbek bandı üzerinde ortalanacak şekilde. Dijital kumpas kullanarak göbek bandı ile kesiştiği dokunun yüksekliğini ve genişliğini ölçün.
Değerleri tahmin etmek için, kesit alanını hesaplamak için kullanılır. Çekme testi için, hayvanı, numune kavramanın altında ortalanacak şekilde konumlandırın. Hayvanı plakaya sabitleyerek örneği çevreleyen pelvik bölgeyi hareketsiz hale getirin.
Yük hücrelerini, göbek bandının kuyrukları tutuşa kolayca ulaşacak şekilde indirdi. Numune manipülasyonunu önlemek için göbek bandını kavramada sabitleyin ve bandı gevşek bırakın. Ardından yazılım arayüzünde ön koşullandırma testini açın ve testi örnek adıyla etiketleyin.
Ön koşullandırma yönteminin ön yükleme adımını içerdiğinden emin olun. Numuneyi 0,015 Newton'da önyükleyecek olan ön koşullandırma testini başlatmak için tıklayın. Ön yük kuvveti stabil hale geldiğinde, test numuneyi 30 saniye boyunca saniyede 0,1 milimetre uzama hızında ön koşullandıracaktır.
30 saniye sonra, dokunun bir dakika dinlenmesine izin verin. Bu arada, çekme işlemini hata testi rejimine yükleyin. Testi örnek adıyla etiketleyin ve bir sonraki pencereye geçmek için İleri'ye tıklayın.
Numunenin ölçer uzunluğunu girin ve ardından test sayfasına geçiş yapmak için yanındaki simgesine tıklayın. Tümünü dengeleyin ve Başlat'a tıklayın. Testin, doku başarısızlığa çekilene kadar saniyede 0,1 milimetre uzama hızında çalışmasına izin verin.
Test, yük yer değiştirme verileri üretecektir. Bu protokol kullanılarak dikişlerin yerleştirilmesini takiben, uterosakral ligament ile vajinal tonoz arasında yeni oluşan bileşke sakruma doğru sefalad yükseltildi ve servikal güdüğün hareketi engellendi. Sağlam uterosakral ligament ve uterosakral ligament süspansiyon örneği için, çekme testi, yük yer değiştirme eğrisi, gerilme gerinim analizi ve çizgi eğrisi uyum denkleminin eğimi gibi grafiklerle değerlendirildi.
Veriler, onarım örneğinin tüm yapısal malzeme özelliklerinin doğal uterosakral ligameninkinden daha düşük olduğunu göstermiştir. Yapılar küçüktür ve bu nedenle onları tanımlamak titiz diseksiyon pratiği gerektirir. Özellikle tiyatronun tanımlanması zor olabilir, bu nedenle diseksiyon kapsamı yararlı olabilir.
Ayrıca hayatta kalma ameliyatlarından önce kadavra ameliyatları ile pratik yapmanızı öneririz. Uterosakral ligament süspansiyonunun güçlendirilmesi için bir yol ve ligamentin mekanik testi için yeni bir metodoloji tanımladık. Amaç, protokolümüzde açıklanan büyütmenin prolapsus ameliyatını gelecekte daha başarılı hale getirmesi ve dolayısıyla hastalar için daha iyi hale getirmesidir.
