1.5 : Polar Kovalent Bağlar

Her iki atom da elektronları kendilerine çekme konusunda benzer eğilimlere sahip olduğunda (yani her iki atom da aynı veya oldukça benzer iyonlaşma enerjilerine ve elektron ilgilerine sahip olduğunda) iki atom arasında kovalent bağlar oluşur. Ametal atomlar sıklıkla diğer ametal atomlarla kovalent bağlar oluşturur. Örneğin hidrojen molekülü H_2, iki hidrojen atomu arasında kovalent bir bağ içerir. Belirli bir potansiyel enerjiye sahip iki ayrı hidrojen atomu birbirine yaklaştığında değerlik yörüngeleri (1s) üst üste binmeye başlar. Her hidrojen atomundaki tek elektronlar daha sonra her iki atom çekirdeği ile etkileşime girerek her iki atomun etrafındaki alanı kaplar. Paylaşılan her bir elektronun her iki çekirdeğe olan güçlü çekimi sistemi stabilize eder ve bağ mesafesi azaldıkça potansiyel enerji azalır. Atomlar birbirine yaklaşmaya devam ederse iki çekirdekteki pozitif yükler birbirini itmeye başlar ve potansiyel enerji artar. Bağ uzunluğu, en düşük potansiyel enerjinin elde edildiği mesafeye göre belirlenir. Bir bağın apolar veya polar kovalent oluşu, elektronegatiflik adı verilen bağ atomlarının bir özelliği tarafından belirlenir.

Elementlerin elektronegatiflik değerleri yirminci yüzyılın en ünlü kimyagerlerinden biri olan Linus Pauling tarafından ortaya atılmıştır. Elektronegatiflik, bir atomun elektronları (veya elektron yoğunluğunu) kendine çekme eğiliminin bir ölçüsüdür. Elektronegatiflik, paylaşılan elektronların bir bağdaki iki atom arasında nasıl dağıtıldığını belirler. Bir atom bağlarındaki elektronları ne kadar güçlü çekerse, elektronegatifliği de o kadar büyük olur. Bir atomun bir bağdaki elektronları ne kadar sıkı çektiğini açıklar. Ölçülmeyen, hesaplanan boyutsuz bir niceliktir. Pauling, farklı türdeki bağları kırmak için gereken enerji miktarlarını karşılaştırarak ilk elektronegatiflik değerlerini elde etti. Polar bir kovalent bağdaki elektronlar daha elektronegatif olan atoma doğru kayar; bu nedenle, daha elektronegatif olan atom, kısmi negatif yüke sahip olandır. Elektronegatiflik farkı ne kadar büyük olursa, elektron dağılımı o kadar polarize olur ve atomların kısmi yükleri de o kadar büyük olur.