7.7 : Marjinal Maliyet II

Marjinal maliyet (MC) eğrisi genellikle marjinal maliyet ile üretim seviyesi arasındaki ilişkiyi yansıtan U şeklinde bir desen sergiler. Başlangıçta, üretim arttıkça marjinal maliyet düşerek minimum bir noktaya ulaşır. Bu noktadan sonra, üretim artmaya devam ettikçe marjinal maliyet tekrar yükselmeye başlar. Bu şekil, firmanın artan verimden azalan verime geçişi nedeni ile oluşur.

Örneğin, bir firmanın bisiklet ürettiği bir senaryoyu ele alalım. Başlangıçta, firma bisiklet üretimini 1'den 3 üniteye çıkardığında, artan marjinal verim nedeniyle marjinal maliyet azalır. Ancak, belirli bir üretim seviyesinin (örneğin, üç birim) ötesinde, firma azalan marjinal verimler yaşayabilir ve bu da marjinal maliyetlerin artmasına neden olabilir.

Grafiksel olarak, MC eğrisi başlangıçta aşağı doğru eğimlidir ve üretim arttıkça marjinal maliyetin düştüğünü gösterir. Bu, firmanın artan marjinal verimlerden yararlandığı çıktı aralığıdır. Örneğin, üretimdeki bir artış, belirli üretim görevlerinde daha fazla emek uzmanlaşmasına izin verirse daha verimli hale gelebilir.

Ancak çıktı artmaya devam ettikçe, MC sonunda minimum bir noktaya ulaşır ve yukarı doğru eğimli hale gelir, bu da marjinal maliyetin üretim arttıkça sonunda arttığını gösterir. Bu, firmanın azalan marjinal verimleri üstlenmeye zorlandığı çıktı aralığıdır. Örneğin, üretimin belirli bir seviyesinde firma hammadde kıtlığı veya üretim darboğazlarıyla karşı karşıya kalabilir.

Özetle, U şeklindeki marjinal maliyet eğrisi, üretim seviyeleri değiştikçe firmanın artan verimlerden azalan verimlere geçişini yansıtır.