Kruszywo zazwyczaj zawiera pory, które mogą być przepuszczalne lub nieprzepuszczalne. Biorąc pod uwagę pory w kruszywach, gęstość właściwa kruszyw jest definiowana w trzech różnych formach, mianowicie: gęstość właściwa luzem lub brutto, pozorna gęstość właściwa i bezwzględna gęstość właściwa.

Gęstość właściwa luzem lub brutto jest obliczana przez wzięcie stosunku masy kruszyw w stanie nasyconym powierzchniowo-suchym do całkowitej objętości, która obejmuje zarówno ciała stałe, jak i puste przestrzenie w kruszywach. Z drugiej strony pozorna gęstość właściwa definiuje gęstość kruszyw jako stosunek suchej masy kruszyw do objętości kruszyw, ale uwzględniając tylko nieprzepuszczalne puste przestrzenie. Bezwzględna gęstość właściwa jest określana przez stosunek suchej masy kruszyw do objętości kruszyw, z wyłączeniem wszystkich pustych przestrzeni.

Podczas przygotowywania mieszanek betonowych nie jest konieczne ustalenie rzeczywistej gęstości właściwej kruszywa. Kruszywa naturalne są z natury porowate; w rezultacie ważne jest, aby wziąć pod uwagę całkowitą objętość zajmowaną przez cząstki kruszywa, w tym pory w nich zawarte. Dlatego pomiar pozornej gęstości właściwej jest kluczowy. Pozorna gęstość właściwa dla najczęściej używanych skał waha się zazwyczaj między 2,60 a 2,70, przy czym wartości właściwe wynoszą około 2,69 dla granitu, 2,65 dla piaskowca i 2,60 dla gęstego wapienia.