Zrozumienie zachowania diod spolaryzowanych w kierunku przewodzenia jest podstawowym aspektem projektowania i analizy obwodów elektronicznych. W analizie tej wykorzystano przede wszystkim dwa modele: model diody wykładniczej i model stałego spadku napięcia. Model wykładniczy wchodzi w grę, gdy napięcie źródła przekracza 0,5 V, powodując wykładniczy wzrost prądu diody powyżej prądu nasycenia. Zależność tę przedstawiono graficznie na krzywej prądu i napięcia (IV), ilustrując nieliniową reakcję diody na zwiększone napięcie przewodzenia.

Napięciowe prawo Kirchhoffa (KVL) ułatwia wyprowadzenie wyrażenia matematycznego, które koreluje prąd diody, napięcie źródła i spadek napięcia na diodzie.

Punkt pracy diody, zwany punktem Q, jest identyfikowany na przecięciu linii obciążenia i krzywej IV, wskazując prąd i napięcie robocze diody. Alternatywnie model stałego spadku napięcia upraszcza analizę, zakładając stały spadek napięcia na diodzie, zwykle 0,7 wolta w przypadku diod krzemowych. Model ten pomaga w szybkim określeniu prądu diody poprzez całkowanie tego stałego napięcia do równania KVL.

Każdy model spełnia swoje zadanie; model wykładniczy oferuje szczegółową analizę odpowiednią do precyzyjnego projektowania obwodów, podczas gdy model stałego spadku napięcia zapewnia przystępne podejście do podstawowych analiz i zastosowań edukacyjnych. Zrozumienie tych modeli jest niezbędne do projektowania i analizowania obwodów elektronicznych, umożliwiając inżynierom dokładne przewidywanie zachowania obwodów i zapewnianie niezawodności urządzeń elektronicznych.