14.6 : Rodzaje Zderzeń

Zderzenia można klasyfikować w różnych formach, przede wszystkim w dwóch podgrupach: oddziaływanie centralne i oddziaływanie ukośne. Zderzenie centralne ma miejsce, gdy dwa obiekty zderzają się czołowo, mając przeciwne prędkości ustawione wzdłuż linii uderzenia. I odwrotnie, ukośne uderzenie ma miejsce, gdy dwa obiekty zderzają się pod kątem, powodując modyfikację zarówno kierunku, jak i prędkości.

Współczynnik restytucji jest miernikiem pozwalającym zrozumieć dynamikę wpływów. Określa ilościowo stosunek prędkości względnej po uderzeniu do prędkości przed uderzeniem, odzwierciedlając elastyczność zderzenia. Współczynnik ten waha się od zera do jeden, przy czym wartość jeden wskazuje na uderzenie doskonale sprężyste, podczas którego nie następuje utrata energii kinetycznej. Jednak osiągnięcie absolutnej elastyczności jest niemożliwe, ponieważ część energii kinetycznej jest nieuchronnie rozpraszana podczas zderzenia.

Na współczynnik restytucji wpływa kilka czynników, w tym prędkość uderzenia, a także wielkość i kształt zderzających się ciał. Gdy współczynnik wynosi zero, uderzenie nazywa się uderzeniem plastycznym, podczas którego zderzające się cząstki przylegają do siebie i poruszają się po zderzeniu ze wspólną prędkością. Współczynnik restytucji zasadniczo określa zachowanie obiektu przy odbiciu, przy czym wyższe wartości wskazują na wyraźniejsze odbicie do pierwotnej prędkości. W praktyce idealnie elastyczne uderzenie pozostaje wyidealizowanym scenariuszem, podczas gdy współczynnik restytucji służy jako kluczowy parametr przy ocenie sprężystości uderzenia.