20.27 : α-hydroksyketony poprzez redukcyjne sprzęganie estrów: przegląd kondensacji acyloiny

Reakcje pinakolowe i McMurry'ego obejmują redukcyjne sprzęganie ketonów lub aldehydów. Podobnie, dwucząsteczkowe redukcyjne sprzęganie dwóch cząsteczek estrów w obecności metalicznego sodu w aprotonowym rozpuszczalniku daje produkt α-hydroksyketonowy. α-hydroksyketon nazywany jest także acyloiną, dlatego reakcję określa się mianem „kondensacji acyloiny”.

W reakcji kondensacji acyloiny estry przekształcają się w ketyle, które ulegają rodnikowej dimeryzacji, tworząc niestabilny tetraedryczny związek pośredni. Ponadto ten związek pośredni zapada się, dając związek pośredni 1,2-diketon. 1,2-diketony są stosunkowo bardziej reaktywne niż ketony w stosunku do elektrofilów i środków redukujących ze względu na niższą energię π*. W konsekwencji dwa elektrony przenoszą się sekwencyjnie do 1,2-diketonu, tworząc ediolat. Na koniec, enediolanowy związek pośredni zadaje się kwasem, otrzymując α-hydroksyketon z dobrą wydajnością.

Często obok głównego produktu otrzymuje się pewne produkty uboczne ze względu na reaktywność nukleofilowego ediolanu. Aby przezwyciężyć reakcje uboczne i poprawić wydajność acyloiny, do sililowania enediolanu stosuje się chlorek trimetylosililu. W rezultacie otrzymuje się eter bis-sililowy, który jest dalej hydrolizowany wodnym roztworem kwasu, otrzymując α-hydroksyketony.